Navi Voice

Όλα άρχισαν στο δεύτερο ταξίδι του Χριστόφορου Κολόμβου, το 1493, όταν έφερε στο νησί Ισπανιόλα (τη σημερινή Αϊτή και Άγιο Δομίνικο), φυτά ζαχαροκάλαμου από τα Κανάρια Νησιά. Με το πέρασμα των χρόνων η παραγωγή ζάχαρης αναπτύσσεται ραγδαία, καθώς οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι κατακτητές αρχίζουν να καλλιεργούν το ζαχαροκάλαμο στο Μεξικό, το Περού και τη Βραζιλία. Αργότερα, οι Γάλλοι και Άγγλοι κατακτούν τις Αντίλλες.

Το ρούμι αναφέρεται για πρώτη φορά στις αρχές του 17ου αιώνα στα Μπαρμπάντος, όπου μια μερίδα δίδεται στα μέλη του Βασιλικού Ναυτικού της Αγγλίας. Οι Άγγλοι συνέβαλαν στην ανάπτυξη της παραγωγής του στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. Στα τέλη του 19ου αιώνα, η επιρροή της αμερικανικής οικονομίας προκαλεί ραγδαία ανάπτυξη της παραγωγής στην Κούβα και στο Πουέρτο Ρίκο. Αναμφισβήτητα το ρούμι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία και τον τρόπο ζωής των πειρατών αλλά και των ναυτικών κατ' επέκταση. Το ρούμι είναι το ποτό που δημιουργήθηκε από τους ναυτικούς για τους ναυτικούς.

Το ρούμι εδραιώνεται, όταν ο Βρετανικός Βασιλικός Στόλος κατακτά την Τζαμάικα και το ποτό που συνόδευε μέχρι τότε το γεύμα των πληρωμάτων, από γαλλικό μπράντι, άλλαξε, σε ρούμι. Αρχικά το χρησιμοποιούσαν ως απολυμαντικό για τα μικρόβια του γλυφού νερού που κατανάλωναν όταν βρίσκονταν εν πλω. Τους βοηθούσε ακόμα, να καταπολεμήσουν την κούραση του ταξιδιού και να ξεχάσουν το βασανιστικό και ατέλειωτο πέρασμα του χρόνου τους στα μεγάλα ταξίδια τους. Άξιο αναφοράς, αποτελεί και το γεγονός πως το ρούμι δε χρησιμοποιήθηκε μόνο ως υψηλής αξίας εμπορεύσιμο αγαθό, αλλά και κατά καιρούς ως νόμισμα, κυρίως ως ανταλλάξιμο προϊόν.

Η διαφοροποίηση του

Υπάρχουν διαφόρων ειδών ρούμι, δύο όμως είναι οι κύριες κατηγορίες που έχουν ξεχωρίσει το ρούμι, σε βιομηχανικό (Λευκό Ρούμι) και αγροτικό (Rhum Agricole), που παράγεται από το φρέσκο χυμό των ζαχαροκαλάμων, στις πρώην αποικίες της Γαλλίας, κυρίως Μαρτινίκα και Γουαδελούπη. Τα ρούμι που παράγονται σε περιοχές όπως Κούβα, Πουέρτο Ρίκο, Αϊτή και Άγιο Δομίνικο ανήκουν στην κατηγορία των "ελαφρών", ενώ αυτά που παράγονται στην Τζαμάικα, στη Μαρτινίκη, στα Μπαρμπέιντος, στις Παρθένες Νήσους, είναι τα "βαριά" ρούμι.

Βιομηχανικό ρούμι

Το Βιομηχανικό ρούμι ή ρούμι μελάσας προκύπτει από την απόσταξη υποπροϊόντων του ζαχαροκάλαμου, δηλαδή τα απομεινάρια των ζαχαρότευτλων, αφού πρώτα αφαιρεθεί ο γλυκός τους χυμός.

Το βιομηχανικό ρούμι έχει βαθμό αλκοόλ 65- 96%, αφού εξέλθει από τον αποστακτήρα. Ξεχωρίζουν τα ρούμι ισπανικού τύπου, που περνούν από ειδική επεξεργασία έπειτα από το φιλτράρισμα, τα ελαφριά ρούμι, δηλαδή ελαφρώς αρωματικά αλλά και τα ρούμι βρετανικού τύπου (Νavy blends) τα όποια είναι πιο αρωματικά και με χαρακτηριστική έντονη γεύση.

Αγροτικό ρούμι Παράγεται στα γαλλικά νησιά της Μαρτινίκας, της Γουαδελούπης και της Ρεουνιόν, από φρέσκο χυμό ζαχαροκάλαμου και πιο σπάνια από μελάσα. Στα μέσα του 17ου αιώνα το αγροτικό ρούμι εμφανίζεται στις Γαλλικές Αντίλλες, που αποκαλείται και ρούμι αποστακτηρίου ή χυμού ζαχαροκάλαμου. Τον 20ό αιώνα, η Γαλλία έπαψε να χρησιμοποιεί ζάχαρη από την Καραϊβική και στράφηκε στην πιο φτηνή πηγή του ευρωπαϊκού ζαχαρότευτλου.

Η ζύμωση είναι συνήθως σύντομη αν και μερικοί παραγωγοί προσπαθούν να την παρατείνουν για να αυξήσουν την πολυπλοκότητα της γεύσης. Η χρήση χυμού από ζαχαροκάλαμο, σε συνδυασμό με την αποστακτική μέθοδο, δίνει ένα ξεχωριστό απόσταγμα που κάνει αισθητή τη διαφορά της σοδειάς του κάθε έτους.

Το Agricole είναι έντονο και έχει φυτική γεύση όταν είναι νεαρό, με αρώματα ζαχαροκάλαμου, πράσινων φύλλων μήλου, γρασιδιού, άγουρης μπανάνας, γλυκάνισου, βιολέτας και με κάπως λιπαρή υφή. Μετά την απόσταξη του έχει βαθμό αλκοόλ 65-75%. Για να θεωρηθεί ένα ρούμι "αγροτικό" θα πρέπει να περιέχει πτητικές ουσίες πάνω από 2,25 γρ./ λίτρο. Το αγροτικό ρούμι ξύλου πρέπει να παλαιωθεί τουλάχιστον ένα χρόνο σε δρύινο βαρέλι, χωρητικότητας 650 λίτρων. Το "παλιό αγροτικό ρούμι" παλαιώνεται τουλάχιστον για 3 χρόνια σε δρύινα βαρέλια.

Που αλλού;
Το ρούμι έχει αναφορές από την αρχαιότητα. Συγκεκριμένα στην Ινδία και την Κίνα που διεκδικούν την πατρότητα της συνταγής. Εκτός από την Καραϊβική, οι Φιλιππίνες κατέχουν ένα εξίσου μεγάλο μερίδιο, στην παγκόσμια βιομηχανία του άσπρου αποστάγματος.

Το χαρακτηριστικό ρούμι Tanduay γεννήθηκε το 19ο αιώνα, στη χρυσή εποχή της παραγωγής της ζάχαρης. Όπως στις Ινδίες, έτσι και στις Φιλιππίνες, που είναι μεγάλος παραγωγός ζαχαροκάλαμου, χρησιμοποιούν τη μελάσα για να φτιάξουν ρούμι και μια βάση αποστάγματος, (Indian Made Foreign Liquor). Ακόμη παράγωγη έχουμε στις χώρες της λατινικής Αμερικής (Cachaça, Αguardiente), στο Τρίνινταντ (Angostura), στα Μπαρμπάντος (Mount Gay Extra Old), στη Γουΐνέα (Demerara Rum), στη Τζαμάικα ενώ λιγότερο σε Αυστραλία (Bundaberg Rum) και Νότια Αφρική. Rum Tips Ιδανικό θεωρείται το ποτήρι του κονιάκ ή του κρασιού για να απολαύσει κάποιος το ρούμι του σκέτο, κυρίως όταν αυτό είναι μαύρο και παλαιωμένο για αρκετά χρόνια στα δρύινα βαρέλια του.

Εκεί θα μπορέσει να κατανοήσει καλύτερα τη γεύση του και τα διάφορα αρώματα που αναδύονται από αυτό. Ενώ παράλληλα το λευκό ρούμι χρησιμοποιείται σε διάφορα κοκτέιλ. Τέλος, λάτρεις του, αρέσκονται στο "πάντρεμα" του με το καλό κουβανέζικο πούρο, ή μια μαύρη σοκολάτα υγείας.

AFRI-COLA

Το σήμα της εταιρείας δημιουργήθηκε το 1931, εποχή όπου ο φοίνικας εξέφραζε έντονο εξωτισμό κι ήταν συνώνυμο μακρινών ονειρεμένων ταξιδιών. Αρχικώς, η εταιρεία, η οποία ιδρύθηκε στην Κολωνία, παρασκεύαζε μόνον αποστάγματα για οινοπνευματώδη υψηλών βαθμών και λικέρ, μόνον αργότερα περιορίστηκε στην παραγωγή του σακχαρώδους αναψυκτικού.

AGIP (GAS)

Το 1952 η ιταλική εταιρεία ορυκτέλαιων ΕΝΙ προκήρυξε διαγωνισμό για την επιλογή σήματος των πρατηρίων της. Παρελήφθησαν περισσότερα από 4.000 σκίτσα και η επιτροπή επέλεξε τον εξάποδο σκύλο του γλύπτη Λουίτζι Μπρογκίνι, όπου τα έξι πόδια του φανταστικού ζώου συμβολίζουν τις τέσσερις ρόδες του αυτοκινήτου μαζί με τον δίποδο οδηγό. Στην αφρικανική μυθολογία υπάρχει μία σειρά πολύποδων ζώων, που συνήθως συμβολίζουν εξαιρετική δύναμη.

ALFA ROMEO

Το μοτίβο σχετίζεται με το θυρεό της πόλης του Μιλάνου, τόπος ίδρυσης της αυτοκινητοβιομηχανίας. Η εικόνα του φιδιού ανάγεται στην ιστορία της οικογένειας Βισκόντι: το 1111 ο Οτόνε Βισκόντι σκότωσε έναν ηγεμόνα και οικειοποιήθηκε το οικόσημό του, όπου απεικονιζόταν ένα φίδι που κατάπινε ένα παιδί. Λίγο αργότερα το ίδιο σύμβολο κοσμούσε και τον καθεδρικό ναό του Μιλάνου. Κατά την ίδρυσή της τον 20ό αιώνα η επιχείρηση της «Αλφα Ρομέο» το υιοθέτησε ως σήμα της.

AMERICAN EXPRESS

Ο οικονομικός όμιλος σημείωσε το 1951 απώλειες ύψους εκατομμυρίων από πλαστογράφηση ταξιδιωτικών επιταγών, γι' αυτό αναζητούσε ένα ασφαλές έμβλημα. Η λύση βρέθηκε με τον εκατόνταρχο, που ακτινοβολεί ασφάλεια και δύναμη. Η πρώτη του «εμφάνιση» ήταν στα τράβελερ τσεκ, ενώ σήμερα απεικονίζεται στις περισσότερες πιστωτικές κάρτες της συγκεκριμένης φίρμας.

BACARDI

Ο ιδρυτής της εταιρείας, δον Φακούντο Μπακάρντι, αγόρασε το 1862 ένα μικρό αποστακτήριο στο Σαντιάγκο της Κούβας κι άρχισε να παράγει λευκό ρούμι. Κάτω από τη στέγη βρισκόταν μια μικρή αποικία νυχτερίδων, που επεβλήθη ως σήμα της ομώνυμης του ιδρυτή εταιρείας όταν τις ανακάλυψε η σύζυγός του, Δόνια Αμάλια. Στους ισπανόφωνους πολιτισμούς οι νυχτερίδες θεωρούνται φορείς καλής τύχης.

BAYER

«Το 1900 συζητούσα υποθέσεις μου με τον επιστήμονα Χανς Σνάιντερ, όταν από ξαφνική έμπνευση σημείωσε σ' ένα φύλλο χαρτί την ονομασία καθέτως κι οριζοντίως», έτσι έχει μείνει στο πρωτόκολλο η δημιουργία του σήματος από περιγραφή άγνωστου συνεργάτη της εταιρείας. Στις αρχές του 2004 το έμβλημα του γίγαντα χημικών συμπλήρωσε έναν αιώνα ζωής από την επίσημη καθιέρωσή του κι ο φωτεινός σταυρός στα κεντρικά της Μπάγερ στο Λεβερκούζεν έχει περισσότερα από 1.700 λαμπιόνια και διάμετρο ενός μέτρου.

BENTLEY

Το σημερινό σήμα είναι μικρή παραλλαγή της αρχικής σύλληψης Εγγλέζου γραφίστα από το 1911. Οι παρατηρητικοί θα διακρίνουν 10 φτερά στην αριστερή πλευρά και 11 στη δεξιά. Οταν η Μπέντλεϊ απορροφήθηκε από τη Ρολς Ρόις το 1931, ένας σχεδιαστής εμπνεύστηκε από τον μύθο του Ικαρου κι υιοθέτησε τα φτερά του να περιστοιχίζουν το όρθιο Β, γέρνοντας μάλιστα και λίγο προς τα πίσω ως απεικόνιση ορμής, για να κοσμούν τα πολυτελή αυτοκίνητα.

BMW

Το σήμα κατοχυρώθηκε ως πατέντα για την εταιρεία Bayerische Motorwerke το 1917 και σε παλιό έντυπο της βαυαρέζικης εταιρείας αναφέρεται πως το συγκεκριμένο έμβλημα φέρει μια περιστρεφόμενη προπέλα με τα χρώματα του θυρεού της Βαυαρίας, επειδή η εταιρεία κατασκεύαζε παλαιότερα και μηχανές αεροπλάνων. Τα τελευταία χρόνια το σήμα έχει υποστεί μόνον μικρές αλλαγές.

Μερικά 24ωρα πριν η τρόϊκα ανακοινώσει το ύψος του δανείου που θα χορηγήσει στην Ιρλανδία (οι πληροφορίες κάνουν λόγο για 87 δισ. ευρώ) οι αγορές δίνουν τη χαριστική βολή στη χώρα, προειδοποιώντας έτσι έμμεσα πως οποιαδήποτε απόκλιση - ακόμη και η ανατροπή της κυβέρνησης που θεωρείται πιθανή- θα επιφέρει ένα ανευ προηγουμένου πλήγμα που θα υποχρεώσει τη χώρα σε πλήρη υποταγή.

Επίσης, πριν ανακοινωθεί επίσημα το επιτόκιο με το οποίο θα δανειστεί η Ιρλανδία και για το οποίο πληροφορίες κάνουν λόγο πως θα είναι κοντά στο 6% -υψηλότερο πάντως από αυτό που δανειζόταν η χώρα πριν ξεσπάσει θόρυβος για το καταρρέον τραπεζικό της σύστημα και τεθεί θέμα δανεισμού από την τρόικα. Χαρακτηριστικό είναι, πως σήμερα τα spreads των κρατικών ομολόγων της έφθασαν σε ύψος ρεκόρ (491 μονάδες, έναντι 476 χθες).

Ο οίκος Standard & Poor’s έθαψε κυριολεκτικά κάτω από τόνους "σκουπιδιών" τις τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της Ιρλανδίας, με την Anglo Irish Bank (τη μεγαλύτερη από αυτές) να υποβαθμίζεται σε "junk" για τους επενδυτές.

Κι αυτό, ενώ μόλις την Τετάρτη η Ιρλανδική κυβέρνηση υλοποιώντας το τετραετές πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της οικονομίας με την εφαρμογή μέτρων λιτότητας, κρατικοποίησε τις τρεις τράπεζες, αγοράζοντας το χρέος τους.

Το χτύπημα της αγοράς επομένως πλήττει πλέον την ίδια την οικονομία της Ιρλανδίας καθώς αποκλείει κάθε πιθανότητα το πακέτο στήριξης να κατευθυνθεί ελεγχόμενα ή και καθόλου στις τρεις τράπεζες, πριν γίνουν στρες τεστ, όπως προσδοκούσε το οικονομικό επιτελείο της χώρας και στερεί χρόνο αντίδρασης για να αντιμετωπίσει το τσουνάμι.

Κι όλα αυτά, την ίδια ώρα που ο κεντρικός πυρήνας της Ευρωζώνης, δείχνει σταδιακά να συντάσσεται πίσω από την γερμανική πρόταση για συμμετοχή και ιδιωτών επενδυτών στον Μηχανισμό Στήριξης και τις αγορές να προεξοφλούν ότι τουλάχιστον στην περίπτωση της Ιρλανδίας αυτό είναι σχεδόν αναπόφευκτο, σύμφωνα τουλάχιστον με τον ιρλανδικό τύπο.

Ρυθμιστής το Σιν Φέιν

Κι όλα αυτά, ενώ το κυβερνών κόμμα Φιάνα Φέιλ έχασε σήμερα μία έδρα στην Άνω Βουλή από το Σιν Φέιν, ο γερουσιαστής του οποίου Πιρς Ντόχερτυ δηλώνει ότι πηγαίνει στην Βουλή του Δουβλίνου με σκοπό να καταψηφίσει τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης στις 7 Δεκεμβρίου και να προκαλέσει εκλογές.

Παράλληλα, το κόμμα των Πράσινων, που συγκυβερνά με το κεντροαριστερό φιάνα Φέιλ έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι θα αποχωρήσει την άνοιξη από το συνασπισμό, κάτι το οποίο θα στερήσει την πλειοψηφία στη Βουλή από Φιάνα Φέιλ και θα οδηγήσει σε αναμέτρηση στις κάλπες, με ισχυρή πιθανότητα και πάλι έναν συνασπισμό κομμάτων, πιθανόν με την κεντροδεξιά αντιπολίτευση η οποία όμως διαφωνεί με την είσοδο της χώρας στο Μηχανισμό Στήριξης και την επιτήρηση από το ΔΝΤ.

Ο Τζέρυ Άνταμς, επικεφαλής του Σιν Φέιν και γνωστός από τον ηγετικό του ρόλο επί δεκαετίες στο εθνικό κίνημα ανεξαρτησίας της Βόρειας Ιρλανδίας από την Βρετανική κατοχή, δήλωσε πως ο σκοπός είναι να ενδυναμώσει το μέτωπο στο Δουβλίνο και να δώσει τέλος στα μέτρα λιτότητας του ΔΝΤ.

"Δεν ζητήσαμε λιτότητα" είπε ο Άνταμς, "διαφωνούμε με τις άγριες περικοπές που για μία ακόμη φορά, μέσα από το τετραετές πρόγραμμα, θα εξανεμίσουν την ευημερία".

Ωστόσο η υπόθεση έχει και την άλλη πλευρά της: Την εκτόξευση των Ιρλανδών κωμικών. Ενα παράδειγμα είναι η κορυφαία ραδιοφωνική εκπομπή της χώρας "Joe Duffy Show" η οποία την Παρασκευή, έπαιξε τον "νέο εθνικό ύμνο της Ιρλανδίας" με μουσική από το γνωστό γερμανικό εμβατήριο "Deutschland Ueber Alles".

Παράλληλα η ιρλανδική αστυνομία Γκάρντα εξέδωσε προειδοποίηση ότι αύριο Σάββατο είναι πιθανόν να σημειωθούν επεισόδια στο κέντρο του Δουβλίνου, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για τα μέτρα λιτότητας, καθώς υπάρχουν πληροφορίες ότι ομάδες θα προσπαθήσουν να εισβάλουν στο κτίριο των Εμπορικών Ενώσεων της χώρας.

Ο επικεφαλής της Γκάρντα Μάιικλ Ο΄Σάλιβαν είπε πως η αστυνομία βρίσκεται σε συναγερμό και προετοιμασία ταυτόχρονα για να αντιμετωπίσει ταραχές, κατά την αυριανή διαδήλωση.

Η επίθεση της Πιονγκγιάνγκ εναντίον της Νότιας Κορέας δεν αποτελεί μόνο μια επίδειξη δύναμης προς το εξωτερικό, αλλά έχει μεγάλη σχέση και με τα προβλήματα στο εσωτερικό, δηλώνει ο Μπεν Ρόουντ, ειδικός του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS) σε συνέντευξή του στην El Pais. Ο ίδιος εκτιμά ότι με αυτόν τον τρόπο η Πιονγκιάνγκ επιθυμεί να «νομιμοποιήσει» τον διάδοχο του Κιμ Γιονγκ-ιλ, τον Κιμ Γιονγκ-ουν.

Σύμφωνα με τον Μπεν Ρόουντ, η Βόρειος Κορέα γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να υποστεί καμιά σοβαρή συνέπεια.

«Μετά την υποτονική διεθνή αντίδραση στη βύθιση της κορβέτας Cheonan, τον περασμένο Μάρτιο, το καθεστώς της Πιονγκιάνγκ κατάλαβε ότι οι στρατιωτικές του προκλήσεις δεν έχουν συνέπειες» τονίζει ο Μπ.Ρόουντ.

«Όλα δείχνουν ότι ο Κιμ Γιονγκ-ουν θα είναι ο νέος ηγέτης. Έχει ονομαστεί "νεαρός στρατηγός", αλλά δεν έχει συμπληρώσει ούτε τα 30 του χρόνια και δεν έχει να επιδείξει κανένα πραγματικό επίτευγμα. Αυτή η επίδειξη δύναμης λοιπόν ενισχύει τη νομιμότητά του. Η χθεσινή επίθεση συνδέεται όμως και με τις προόδους του καθεστώτος στον εμπλουτισμό ουρανίου.

« Η Βόρειος Κορέα θέλει να γίνει αποδεκτή στις διαπραγματεύσεις ως μια πυρηνική δύναμη, ισότιμη με τις Ηνωμένες Πολιτείες» τονίζει.

Πώς μπορεί να δικαιολογήσει όμως η Πιονγκγιάνγκ αυτή τη νέα κλιμάκωση τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο ενός νέου λιμού σαν κι αυτόν που τη δεκαετία του 1990 σκότωσε εκατοντάδες χιλιάδες προβλήματα;

«Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: τα εσωτερικά προβλήματα καθιστούν ελκυστικότερες τέτοιου είδους προκλήσεις. Το καθεστώς είναι εξαιρετικά βίαιο με τους υπηκόους του και σχεδόν ικανοποιήθηκε όταν πέθαναν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι από την πείνα τη δεκαετία του ’90. Το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να συνεχίσει να ασκεί την εξουσία. Και για να εξασφαλιστεί η νομιμότητά του, ο μόνος τρόπος είναι η επίδειξη στρατιωτικής ισχύος. Η δημιουργία μιας περιορισμένης κρίσης βοηθά το καθεστώς να διατηρεί τον έλεγχο».

Οι κυρώσεις δεν έχουν βοηθήσει μέχρι στιγμής στην αντιμετώπιση της χώρας, επισημαίνει ο Βρετανός ειδικός. Θα ήταν αποτελεσματικές μόνο αν πείθονταν ορισμένες χώρες, όπως η Κίνα, να τις εφαρμόσουν με αυστηρότητα.

Ένας άλλος τρόπος -εφόσον βέβαια αποκλειστεί η στρατιωτική λύση- είναι να παγώσουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί των ηγετών της χώρας, όπως συνέβη με την Banco Delta Asia το 2005.

Θα πρέπει επίσης να πειστούν κι άλλες χώρες να υιοθετήσουν συμφωνίες όπως η Πρωτοβουλία Ασφαλείας κατά της Διάδοσης των Πυρηνικών Οπλών, ώστε να μην μπορούν οι Βορειοκορεάτες να εισάγουν ή να εξάγουν πυρηνικό υλικό.

Θα μπορούσε, τέλος, να εξεταστεί το ενδεχόμενο να προκληθεί σαμποτάζ στο πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας, όπως έγινε πρόσφατα με το Ιράν. Κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο, δηλώνει ο Μπεν Ρόουντ.

Ο ειδικός του IISS αναφέρεται και στη στάση που αναμένεται να κρατήσει η Κίνα: «Το Πεκίνο έχει πιθανότατα εξοργιστεί με αυτή τη νέα πρόκληση, αλλά δεν θα κάνει τίποτα που να μπορεί να προκαλέσει την κατάρρευση του καθεστώτος. Ο στρατηγικός του στόχος είναι η σταθερότητα της κορεατικής χερσονήσου. Θα πρέπει όμως να καταλάβει ότι η στήριξη της βορειοκορεατικής κυβέρνησης επιτρέπει στην τελευταία να συνεχίζει τέτοιες προκλήσεις. Και αυτό μακροπρόθεσμα δεν εξυπηρετεί τα κινεζικά συμφέροντα».

H Βόρειος Κορέα χρησιμοποιεί τη στρατιωτική ισχύ, ή τη σχετική απειλή, εκεί που οι άλλοι χρησιμοποιούν τη διπλωματία, επισημαίνει ο Σάιμον Τάινταλ στην Guardian.

Το δημοσίευμα της εφημερίδας αναφέρει ότι η χώρα δεν φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τη σημερινή κρίση. Η κυβέρνηση Ομπάμα είναι έτοιμη να συνομιλήσει με το Ιράν, τη Συρία, τους Ταλιμπάν και άλλους απόβλητους της εποχής Μπους, αλλά αρνείται να διαπραγματευθεί ευθέως με την Πιονγκγιάνγκ. Η πολιτική της Ουάσινγκτον λέγεται «στρατηγική υπομονή». Αλλά δεν φέρνει αποτελέσματα.

Η Νότια Κορέα, από την πλευρά της, δεν μοιάζει ικανή να ελέγξει ή να διαχειριστεί τα γεγονότα, αναφέρει η εφημερίδα.

Η Ιαπωνία «κρύβεται» πίσω από τις αμερικανικής κατασκευής αντιπυραυλικές συστοιχίες. Η Ρωσία έχει περιοριστεί στο ρόλο του παρατηρητή, μην μπορώντας να κατανοήσει το βορειοκορεατικό «αίνιγμα».

Στην πραγματικότητα, η Βόρειος Κορέα δεν αποτελεί και τόσο μεγάλο αίνιγμα. Εδώ και χρόνια ζητά ορισμένα πράγματα που ο Νότος και οι δυτικές δυνάμεις μπορούν να της προσφέρουν. Το πρώτο είναι σεβασμός. Το δεύτερο είναι μια ειρηνευτική συνθήκη που θα τερματίζει επισήμως τον κορεατικό πόλεμο και θα διασφαλίζει την εθνική της κυριαρχία. Το τρίτο είναι το τέλος των κυρώσεων και της διεθνούς απομόνωσης. Το τέταρτο είναι τρόφιμα, βοήθεια, ηλεκτροδότηση, επενδύσεις, εμπόριο. Και το πέμπτο είναι στήριξη της ανέλιξης στην ηγεσία του Κιμ Γιονγκ-ουν.

Τι θα προσφέρει ο Βορράς σε αντάλλαγμα; Την εγκατάλειψη της κούρσας των πυρηνικών όπλων (όπως παραλίγο να συμβεί το 2007), την εξομάλυνση των σχέσεων και το άνοιγμα μιας τεράστιας αγοράς για τις κινεζικές και νοτιοκορεατικές επιχειρήσεις.

Την ώρα που ο Γ. Παπακωνσταντίνου διαπραγματευόταν ατέλειωτες ώρες με τους εκπροσώπους της τρόικας για την… ανάσταση του μνημονίου, που φαίνεται πλέον ότι οδηγεί τη χώρα με μαθηματική βεβαιότητα σε αδιέξοδο, η γερμανική κυβέρνηση άφηνε να διαρρεύσει στο Spiegel η πρότασή της για ελεγχόμενες χρεοκοπίες στην Ευρωζώνη, το οποίο θυμίζει… θάλαμο βασανιστηρίων για τους χρεοκοπημένους της Ευρωζώνης και, αν ποτέ εφαρμοσθεί για την Ελλάδα, εγγυάται τον εγκλωβισμό της χώρας σε μια «παγίδα» υπερχρέωσης και φτώχειας αόριστης χρονικής διάρκειας!


Σύμφωνα με το έγκυρο γερμανικό περιοδικό, που επικαλείται non paper, το οποίο διακινείται εσωτερικά στους κύκλους της κυβέρνησης του Βερολίνου, η πρόταση που θα κατατεθεί από την Γερμανία, ενόψει της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στο Βερολίνο βασίζεται στην ιδέα της ρήτρας συλλογικής δράσης (“collective action clause”), μέσω της οποίας θα μεταφερθεί στους πιστωτές του ιδιωτικού τομέα ένα μέρος του κόστους της κρίσης στις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης.
Όπως αναφέρει το περιοδικό, πρόκειται για ένα σχέδιο που έχουν επεξεργασθεί από κοινού η Καγκελαρία, το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Εξωτερικών. Το σχέδιο, ειδικότερα, προβλέπει τα εξής:.....

 Από τον Ιούνιο του 2013 και μετά, δηλαδή αφού θα έχει εκπνεύσει η διάρκεια ισχύος του προσωρινού μηχανισμού στήριξης, όλα τα ομόλογα που θα εκδίδονται στην Ευρωζώνη θα ενσωματώνουν ρήτρες συλλογικής δράσης.Πρόκειται ουσιαστικά για μια πρόβλεψη, με την οποία θα καθορίζεται εκ των προτέρων τι θα συμβαίνει σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους. Ο αγοραστής του ομολόγου θα γνωρίζει εκ των προτέρων, ότι σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής οι πιστωτές θα αποφασίζουν κατά πλειοψηφία την επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου, ή την αλλαγή του επιτοκίου, ή τη μείωση της ονομαστικής του αξίας («κούρεμα»).

Το κράτος που θα βρίσκεται σε αδυναμία πληρωμής και οι πιστωτές θα έρχονται σε διαπραγμάτευση με τη μεσολάβηση ενός διακυβερνητικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο θα έχει και τη δυνατότητα να παρέχει χρηματοδότηση στο κράτος με δυσκολίες εξυπηρέτησης του χρέους του (πρόκειται ουσιαστικά για μια ευρωπαϊκή εκδοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου).Το νέο όργανο, θα αντλεί χρηματοδότηση από δύο πηγές: από συνδρομές των κρατών μελών της Ευρωζώνης, ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής τους στο κεφάλαιο της ΕΚΤ, αλλά και από τα πρόστιμα που θα πληρώνουν οι χώρες-παραβάτες των δημοσιονομικών κανόνων της Ευρωζώνης –δηλαδή, μια χώρα πρώτα θα πληρώνει πρόστιμα για το υπερβολικό της έλλειμμα και μετά με τα ίδια χρήματα θα την δανείζει το «Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο»!

Ο μηχανισμός διάσωσης θα ενεργοποιείται ύστερα από πρόταση της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που θα καλούνται κάθε φορά να εξετάζουν τη δυνατότητα ενός κράτους της Ευρωζώνης να εξυπηρετήσει το χρέος του.


Ο γερμανικός μηχανισμός, όπως περιγράφεται από το non paper που επικαλείται το Spiegel αφήνει ένα σημαντικό κενό: για αρκετά χρόνια μετά το 2013 ο μηχανισμός ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης χρέους δεν θα μπορεί στην πραγματικότητα να τεθεί σε λειτουργία! Και αυτό γιατί θα χρειασθούν, όπως αναγνωρίζεται και στο έγγραφο της κυβέρνησης του Βερολίνου, έξι με οκτώ χρόνια για να αντικατασταθεί σημαντικό μέρος του χρέους με νέου τύπου ομόλογα. Για αυτή τη μεταβατική περίοδο, αναφέρει το έγγραφο, θα χρειασθεί να αναζητηθεί μια εναλλακτική λύση.

Τι σημαίνουν όλα αυτά σε μια υποθετική εφαρμογή τους στην ελληνική περίπτωση, αλλά και γενικότερα για τις ασθενέστερες χώρες της Ευρωζώνης; Τραπεζικά στελέχη τονίζουν, ότι με τη ρήτρα αναδιάρθρωσης χρέους η αγορά ομολόγων της Ευρωζώνης θα χωρισθεί οριστικά σε δύο ταχύτητες: στην πρώτη, θα βρίσκονται η Γερμανία και άλλες χώρες του ισχυρού Βορρά, που θα δανείζονται με εξαιρετικά χαμηλό κόστος από τις αγορές και στη δεύτερη η Ελλάδα και οι άλλες ασθενείς χώρες της περιφέρειας, που «καταδικάζονται» μετά το 2013 σε μόνιμα υψηλά κόστη δανεισμού, αφού οι αγορές θα ενσωματώνουν στην τιμολόγηση τον κίνδυνο αναδιάρθρωσης χρέους.

Ακόμη δηλαδή και αν η Ελλάδα καταφέρει εκ θαύματος να… βγει αρτιμελής από την προκρούστεια κλίνη του μνημονίου, από το καλοκαίρι του 2013 και μετά θα πρέπει να δανείζεται με κόστος εκατοντάδων μονάδων βάσης πάνω από το σημερινό κόστος δανεισμού της από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης (5%), πράγμα που είναι βέβαιο ότι θα καταστήσει αδύνατη την ομαλή εξυπηρέτηση του χρέους. Όσο πιο δύσκολη θα γίνεται η εξυπηρέτηση (άρα και η αναδιάρθρωση πιθανότερη), τόσο υψηλότερο θα είναι το κόστος δανεισμού της Ελλάδας, που είναι βέβαιο ότι θα οδηγηθεί με αυτό τον τρόπο σε ατελείωτη, εξαντλητική λιτότητα, χωρίς όμως να αποφύγει τελικά την προσφυγή στο μόνιμο μηχανισμό στήριξης, την αναδιάρθρωση του χρέους και την επιβολή δρακόντειων όρων για την επόμενη φάση ακόμη πιο «αιματηρής» λιτότητας.

Στην περίπτωση που η Ελλάδα –που είναι και το πιθανότερο- δεν καταφέρει να εφαρμόσει το μνημόνιο, θα πρέπει να αναζητηθεί η «μεταβατική λύση», η οποία από το γερμανικό έγγραφο αφήνεται σκόπιμα ανοικτή σε διαπραγμάτευση. Το πιθανότερο είναι, ότι στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα θα υποστεί κατ’ αρχάς τα πρόστιμα για τα υπερβολικά της ελλείμματα και, επιπλέον, θα είναι υποχρεωμένη να διαπραγματευθεί άλλο ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας αόριστης διάρκειας, για να εξασφαλίσει χρηματοδοτικές «γέφυρες» αρχικά από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης και, στη συνέχεια (μετά το 2013) από το μόνιμο μηχανισμό.

Πόσο πιθανό είναι αυτό το σενάριο; Εξαιρετικά πιθανό, λένε οι περισσότεροι αναλυτές. Τα χθεσινά στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών δείχνουν μια εξαιρετικά ανησυχητική εκτίναξη του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης στο τέλος του 9μήνου, το οποίο έφθασε σχεδόν στα 337 δις. ευρώ, με ένα «άλμα» σχεδόν 20 δις. ευρώ, μέσα στο α’ τρίμηνο εφαρμογής του μνημονίου.

Αυτό συνέβη επειδή, βάσει του μνημονίου, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να καλύπτει τις τρέχουσες δανειακές της ανάγκες με εκδόσεις πανάκριβων εντόκων γραμματίων, για τα οποία οι τόκοι προκαταβάλλονται και προστίθενται αμέσως στο χρέος. Υπενθυμίζεται, ότι σύμφωνα με τους στόχους της τελευταίας αναθεώρησης του μνημονίου, μέχρι το τέλος του 2010 η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να κρατήσει το χρέος σε επίπεδα μέχρι τα 342 δις. ευρώ («οροφή» χρέους), δηλαδή οι αποκλίσεις είναι ήδη τεράστιες –υπολογίζεται ότι ως το τέλος του χρόνου θα μιλάμε για μια διαφορά της τάξεως των 16 δις. ευρώ από το πλαφόν!

Με τέτοιο ρυθμό υπερχρέωσης της χώρας σε συνθήκες όλο και βαθύτερης ύφεσης, που καταδεικνύει την αδυναμία εφαρμογής του μνημονίου, η Ελλάδα είναι καταδικασμένη αργά ή γρήγορα να περάσει στο… θάλαμο βασανιστηρίων του γερμανικού, μόνιμου μηχανισμού «στήριξης» (βλ.: καταδίκης σε ατέλειωτη ύφεση, φτώχια και εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας). Γι’ αυτό και έχει ελάχιστη σημασία με ποιο ακριβώς τρόπο καλύφθηκαν στις χθεσινές διαπραγματεύσεις Παπακωνσταντίνου-τρόικας οι διαφορές με τους επιτηρητές για τις μετατάξεις στις ΔΕΚΟ, ή για τις επιχειρησιακές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα…

Αν 20 εκατομμύρια άνθρωποι αποσύρουν τις καταθέσεις τους το σύστημα θα καταρρεύσει. Η επανάσταση θα γίνει μέσω των τραπεζών": αναφέρει ένα βίντεο που ανέβηκε στο διαδίκτυο στο οποίο ο Γάλλος πρώην ποδοσφαιριστής Ερίκ Καντονά κάνει έκκληση σε όλους να αδειάσουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.

"Για να μιλήσουμε για επανάσταση, δεν θα πάρουμε τα όπλα, δεν θα σκοτώσουμε ανθρώπους. Μπορούμε να κάνουμε κάτι απλό. Το σύστημα είναι δομημένο πάνω στη δύναμη των τραπεζών. Οπότε μπορεί να καταστραφεί μέσω των τραπεζών", εξηγεί ο πρώην επιθετικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, 44 ετών, σε αυτό το βίντεο με ημερομηνία 6 Οκτωβρίου.
"Αντί να βγεις στους δρόμους και να διανύσεις χιλιόμετρα, πήγαινε στην τράπεζά σου και απόσυρε τις καταθέσεις σου", προτείνει ο Καντονά.

Το βίντεο, που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στην εφημερίδα Presse Ocean, έχει υπότιτλους σε πολλές γλώσσες και μέχρι στιγμής το έχουν δει δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι.
"Αν υπάρξουν 20 εκατομμύρια άνθρωποι που αποσύρουν τις καταθέσεις τους το σύστημα θα καταρρεύσει χωρίς όπλα, χωρίς αίμα, τίποτα", υπογράμμισε.

"Τρία εκατομμύρια, δέκα εκατομμύρια και τότε θα υπάρξει πραγματική απειλή. Και τότε θα γίνει η πραγματική επανάσταση. Η επανάσταση θα γίνει μέσω των τραπεζών", πρόσθεσε ο Καντονά.
Σε μία σελίδα δικτύου κοινωνική δικτύωσης περίπου 12.000 άνθρωποι δηλώνουν ότι επιθυμούν να συμμετάσχουν σε αυτή την κίνηση υπό τον τίτλο "Επανάσταση! Στις 7 Δεκεμβρίου θα αποσύρουμε όλοι τις καταθέσεις μας από τις τράπεζες".

Έμεινε περίπου 5.000 χρόνια θαμμένος σ’ έναν παγετώνα στα σύνορα Αυστρίας-Ιταλίας πριν τον βρουν ορειβάτες, ξαπλωμένο στο χιόνι που έλιωνε, το 1991. Τώρα «κατοικεί» σε παγωμένο δωμάτιο σ’ ένα μουσείο της Ιταλίας.

Στα 19 χρόνια που πέρασαν από την ανακάλυψή του, ο Άνθρωπος των Πάγων έχει μελετηθεί εξονυχιστικά. Ωστόσο, μόλις το περασμένο καλοκαίρι οι ερευνητές πρόσεξαν στο παγωμένο σώμα της μούμιας μια σημαντική λεπτομέρεια, που αλλάζει άρδην την ιστορία της: Ο «Otzi» (προφέρεται: Έτσι), που πήρε το όνομά του από την περιοχή όπου βρέθηκε, τις Άλπεις Έτσταλερ, δεν πέθανε από το κρύο ενώ βοσκούσε τα πρόβατά του, όπως κάποιοι πίστευαν· τον σκότωσαν. Πρόκειται για θύμα πολέμου, δολοφονίας ή ανθρωποθυσίας.

Οι ακτίνες Χ αποκάλυψαν μια αιχμή βέλους χωμένη στον αριστερό ώμο του, τραύμα που δεν θα μπορούσε να προκαλέσει ο ίδιος στον εαυτό του. Η πληγή, σαν μαύρη κηλίδα κάτω από το δέρμα της μούμιας, εντοπίζεται πρώτη φορά. Αν και δεν υπάρχουν ούτε το στέλεχος του βέλους στην πληγή ούτε ίχνη αίματος στην είσοδο του βέλους, είναι βέβαιο ότι ο Άνθρωπος των Πάγων χτυπήθηκε από πίσω.

Ποιος όμως το έκανε και γιατί;

«Μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ» λέει ο αρχαιολόγος Johan Reinhard, «εσωτερικός εξερευνητής» της NGS. «Ίσως πρόκειται για δολοφονία· ή για θυσία».Ο Reinhard έχει πείρα στις μούμιες. Μεταξύ αυτών που έχει ανακαλύψει είναι η «Κόρη των Πάγων», στις πλαγιές του Νεβάδο Αμπάτο στο Περού, το 1995. Μελετώντας ορεινούς πολιτισμούς στις Άνδεις, τα Ιμαλάια και αλλού, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος του Ανθρώπου των Πάγων δεν ήταν τυχαίος.

«Κοιτάξτε πού πέθανε» λέει ο Reinhard. «Είναι ένα ξεχωριστό πέρασμα ανάμεσα σε δύο από τις ψηλότερες κορυφές των Άλπεων Έτσταλερ. Σε τέτοια μέρη έκαναν προσφορές στους θεούς τους οι άνθρωποι των ορεινών πολιτισμών. Ξέρουμε ότι η λατρεία των βουνών ήταν σημαντική στην προϊστορική Ευρώπη κατά την Εποχή του Χαλκού» λέει. «Υπάρχουν στοιχεία που υποδεικνύουν ότι ίσως έπαιζε ρόλο και παλιότερα, στη Χαλκολιθική Εποχή».

Η ερμηνεία του Reinhard φαίνεται να δίνει απάντηση στα ερωτήματα των ειδικών σχετικά με τα τέχνεργα που βρέθηκαν μαζί με τη μούμια. Το σπάσιμο αντικειμένων, για παράδειγμα, αποτελούσε τελετουργική πράξη της νεολιθικής Ευρώπης. Αυτό ίσως εξηγεί τα σπασμένα βέλη κοντά στη μούμια. Ο χάλκινος πέλεκυς –ο παλαιότερος προϊστορικός πέλεκυς που βρέθηκε στην Ευρώπη με ανέπαφα δεσίματα και λαβή– είναι επίσης σημαντικός. Αν επρόκειτο για δολοφόνους, θα είχαν πάρει μαζί τους κάτι τόσο χρήσιμο.

Αν όμως ήταν άνθρωποι που πραγματοποιούσαν μια τελετή, ίσως τον άφησαν στον Άνθρωπο των Πάγων για να τον χρησιμοποιήσει στην άλλη ζωή ή ως προσφορά στους θεούς.
Άλλη μία ένδειξη είναι το ότι η μούμια βρέθηκε σε ένα φυσικό χαντάκι κατά μήκος του περάσματος. Σύμφωνα με προγενέστερες ερμηνείες, είχε καταφύγει εκεί για να προφυλαχτεί από την κακοκαιρία. «Το χαντάκι όμως δεν είναι βαθύ και βρίσκεται σ’ ένα ψηλό σημείο του περάσματος. Θα ήταν ακατάλληλο για προφύλαξη από θύελλες» εξηγεί ο Reinhard. Ίσως, λοιπόν, έθαψαν εκεί τον Άνθρωπο των Πάγων αυτοί που τον σκότωσαν, και γι’ αυτό η σορός του είναι τόσο καλά διατηρημένη.

Οι απόψεις του Reinhard δεν έχουν πείσει τους Ευρωπαίους ειδικούς, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγεται και ο συντηρητής της μούμιας, ο παθολόγος Eduard Egarter Vigl, από το Αρχαιολογικό Μουσείο του Νότιου Τιρόλου. «Ο Άνθρωπος των Πάγων χτυπήθηκε από πίσω με βέλος» λέει, υποστηρίζοντας ότι ο Otzi ίσως έτρεχε για να ξεφύγει από κάποιον που τον κυνηγούσε.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι τα βέλη δεν είναι αποτελεσματικό μέσο τελετουργικής θανάτωσης και ότι δεν υπάρχει καμία σαφής απόδειξη ότι γίνονταν θυσίες στη Χαλκολιθική Εποχή.

«Γνωρίζω ότι η ερμηνεία αυτή αμφισβητείται» παραδέχεται ο Reinhard. «Αλλά πρέπει να δούμε αυτά τα τέχνεργα όχι μόνο σε σχέση μεταξύ τους αλλά και σε συνάφεια με το κοινωνικό, θρησκευτικό και γεωγραφικό πλαίσιο».

Στη νοτιοανατολική πλευρά της Χίου βρίσκεται κτισμένη η Καλαμωτή, ένα μεσαιωνικό χωριό με πλούσια αρχιτεκτονική δομή, παράδοση και ιστορία. Πιστεύεται ότι το χωριό κτίσθηκε στη σημερινή θέση από τους Γενουάτες στα τέλη του 14ου αιώνα και προήλθε από την συνένωση άλλων μικρότερων γειτονικών οικισμών. «Μέγα και ισχυρό χωρίον μετά πύργου μεγίστου και υψηλού αφού οράται το της μαστίχης μέγα πεδίον», αναφέρει ο Χριστόφορος Μπουοντελμόντε που είχε επισκεφθεί το 1415 την Χίο.

Κύρια στοιχεία και χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτής της πολεοδομικής οργάνωσης ήταν το κλειστό τετράπλευρο σχήμα, το συνεχές και αδιάσπαστο αμυντικό τείχος, που σχηματιζόταν από τους εξωτερικούς τοίχους των περιμετρικών σπιτιών, οι λίγοι και στενοί δρόμοι που καλύπτονταν κατά διαστήματα με εγκάρσια τόξα και καμάρες, οι μικρές διαστάσεις των κοινόχρηστων χώρων, η απουσία δένδρων, η πληθώρα εκκλησιών και οι συνεχείς λιθόκτιστες προσόψεις των κατοικιών.Η δομή και η πολεοδομική τους οργάνωση ήταν τέτοιες που να εξασφάλιζαν άμυνα και προστασία από τις πειρατικές επιδρομές.

Τα περισσότερα από αυτά τα στοιχεία είναι ορατά και από τον σημερινό επισκέπτη του παλιού οικισμού. Τα σπίτια ήταν κατά το πλείστο διώροφα, με το σταύλο και τους βοηθητικούς χώρους παραγωγής στο ισόγειο και την κυρίως κατοικία στον όροφο, την οποία αποτελούσαν το μαγειριό, η σάλα (το καλό δωμάτιο για τους επισκέπτες), 2-3 δωμάτια και σε ορισμένες περιπτώσεις το άγερτο ή ξάτο απ' όπου ανέβαιναν στη βότα, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να κινηθούν πάνω στα δώματα και να φθάσουν σ' οποιοδήποτε σημείο του χωριού. Οι κάτοικοι στο σύνολό τους, από της ιδρύσεως του χωριού, ασχολούντο αποκλειστικά με την γεωργία.Τα κυριότερα προϊόντα που παρήγαγαν ήταν η μαστίχα, το ελαιόλαδο, τα δημητριακά, το βαμβάκι, το γλυκάνισο, τα σύκα και τα αμύγδαλα, πολύ δε μεταγενέστερα, από το 1922 και μετά, ο καπνός.

Σήμερα οι λίγοι ασχολούμενοι με τη γεωργία στηρίζουν το εισόδημά τους στην παραγωγή οπωροκηπευτικών. Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, η Καλαμωτή αποτελούσε μια μικρή, κλειστή ανθρώπινη κοινωνία που αναπαραγόταν, σχεδόν πανομοιότυπα, με τις αρχές, συνήθειες και έθιμα που ήδη εκθέσαμε.Η πρόοδος της Επιστήμης και της Τεχνολογίας και η τρομακτική αλλαγή των συνθηκών ζωής που αυτή επέφερε, άνοιξαν τη μικτή αυτή και αυτοσυντηρούμενη κοινωνία στον έξω κόσμο, ανατάραξαν την ήρεμη ζωή, τις πάγιες αρχές και τρόπους συμπεριφοράς και την κατέστησαν – σε διάστημα μικρότερο των 50 ετών – παθητικό δέκτη και πιστό αναμεταδότη ξενόφερτων συνηθειών και προτύπων, ενώ ταυτόχρονα βελτίωσαν σημαντικά το βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο και άλλαξαν ριζικά την εμφάνιση, δομή και τρόπο απασχόλησης των κατοίκων του σύγχρονου χωριού.

Η ανέγερση του Δημοτικού Σχολείου στην περίοδο 1913-21, και των δύο πτέρυγων του Γυμνασίου στην περίοδο 1950-55, το Γρηγοριάδειο Υδραγωγείο και ο ηλεκτροφωτισμός που έγιναν σύγχρονα μ' αυτές, η κατασκευή υπονόμων σ' όλο το χωριό, η τσιμεντόστρωση των δρόμων και η υδροδότηση κάθε σπιτιού χωριστά, αποτελούν σημαντικά έργα υποδομής της σύγχρονης Καλαμωτής που σηματοδοτήθηκαν από την τεχνολογική εξέλιξη, αναβαθμίστηκαν σε πρωταρχική ανάγκη από τη δίψα των κατοίκων του χωριού για πρόοδο και ευημερία και υλοποιήθηκαν μέσα από την συνεργασία και στο πνεύμα ενεργού ενδιαφέροντος και αγάπης τόσο των μόνιμων κατοίκων της όσο και των παιδιών της.

Η Καλαμωτή υπήρξε από πολύ παλιά το πνευματικό και διοικητικό κέντρο των Μαστιχοχώρων και τούτο όχι λόγω της πληθυσμιακής της υπεροχής έναντι των άλλων χωριών της νότιας Χίου, αλλά για δύο κυρίως λόγους: πρώτο, λόγω της γεωγραφικής της θέσης στο κέντρο της νότιας Χίου και των Μαστιχοχώρων και δεύτερο λόγω της αγάπης των κατοίκων της για την πρόοδο και την έμφυτη κλίση τους στα γράμματα και τις επιστήμες. Τούτο επιβεβαιώθηκε απόλυτα, ιδίως μετά την ίδρυση του Γυμνασίου Καλαμωτής, όπου δεκάδες παιδιών της απεφοίτησαν από τα Πανεπιστήμια και τις ανώτερες σχολές του Κράτους σε τέτοιο ποσοστό, σε σχέση με τον πληθυσμό της, που δύσκολα θα βρεις όμοιο στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο.

Η Καλαμωτή υπήρξε έδρα του πάλαι ποτέ Δήμου Μαστιχοχωρίων, έδρα του Ειρηνοδικείου, Αγρονομείου, Σταθμού Χωροφυλακής και των παλαιών Τ.Τ.Τ. Σήμερα η Καλαμωτή αποτελεί μια ανθρώπινη κοινωνία με 600 περίπου μόνιμους κατοίκους, χωρίς βασικές ελλείψεις και ιδιαίτερες ανάγκες, με την τρίτη ηλικία να πλειοψηφεί και με το πρόβλημα της ερήμωσης και εγκατάλειψης να σκιάζει το μέλλον του ιστορικού αυτού χωριού. Η διατήρηση και αξιοποίηση του μεσαιωνικού τμήματος του χωριού και η ορθολογική τουριστική ανάπτυξη της παραλίας της, της Κώμης, σε συνδυασμό με την προστασία της φυσικής ομορφιάς, αποτελούν κατευθύνσεις άρρηκτα συνδεδεμένες με την επιβίωση, ιστορική συνέχεια και το μέλλον της Καλαμωτής.

Η ανατίναξη της γέφυρας απετέλεσε την κορυφαία πράξη της ελληνικής αντίστασης εναντίον των δυνάμεων του Αξονα 68 χρόνια πριν.

Τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942 μια φοβερή έκρηξη σε μια ήσυχη κοιλάδα της κεντρικής Ελλάδας έκοψε στη μέση την οδογέφυρα του Γοργοποτάμου, απ’ όπου περνούσε η σιδηροδρομική γραμμή που συνέδεε την Αθήνα με τον Βορρά.

Τα εκρηκτικά τοποθέτησαν και πυροδότησαν Βρετανοί σαμποτέρ αφού προηγουμένως η από κοινού δράση ανταρτών του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ εξουδετέρωσε την ιταλική φρουρά.

Η σιδηροδρομική γραμμή βγήκε εκτός λειτουργίας για αρκετές εβδομάδες, προκαλώντας έλλειψη καυσίμων και διακοπές ρεύματος στην Αθήνα. Η κορυφαία αυτή πράξη της ελληνικής αντίστασης έκανε φανερή την ευάλωτη θέση του Αξονα στην Ελλάδα, η οποία εξαρτάτο από μια λεπτή λωρίδα σιδηροδρόμου και αυτοκινητοδρόμου, που κατέβαινε σαν φίδι κατά μήκος της ανατολικής ακτής της χώρας.

Η επιχείρηση είχε σχεδιαστεί και καθοδηγηθεί από Βρετανούς στρατιωτικούς, μέλη του SOE (Special Operations Executive) – του Εκτελεστικού Ειδικών Επιχειρήσεων. Η αποστολή τους, που είχε την κωδική ονομασία Χάρλινγκ, ήταν να ανατινάξουν τη γέφυρα για να σταματήσει ο ανεφοδιασμός των δυνάμεων του Αξονα στη Βόρεια Αφρική. Κατόπιν, θα έφευγαν από την Ελλάδα. Ωστόσο, η Βρετανική Στρατιωτική Αποστολή έμελλε να παραμείνει έως το τέλος του πολέμου και να παίξει έναν αμφισβητούμενο ρόλο στην πολιτική του αντιστασιακού κινήματος. Οσο για τους αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, την επιτυχία στον Γοργοπόταμο θα ακολουθούσε η μεταξύ τους σύγκρουση.

Το σαμποτάζ σχεδίασαν και οργάνωσαν Βρετανοί στρατιωτικοί

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942 δεν ήταν το μοναδικό στην Ελλάδα γεγονός όπου συνεργάστηκαν διάφορες μεταξύ τους παρατάξεις, ο ΕΔΕΣ και το ΕΑΜ εν προκειμένω, αφού τρεις μήνες αργότερα, στο οροπέδιο Φαρδύκαμπος της Σιάτιστας αντάρτες του αριστερού ΕΛΑΣ και συνάδελφοί τους εθνικιστές της ΥΒΕ/ΕΚΑ αιχμαλώτισαν ένα ολόκληρο τάγμα Ιταλών. Χωρίς το πρώτο είναι απίθανο να υπήρχε το δεύτερο κι αμφότερες οι επιτυχίες διέθεταν κοινό παρονομαστή, έναν αμέσως επακολουθήσαντα ενδοελληνικό σπαραγμό.

Είναι φανερό πως η διαφοροποίηση ανάγεται στον «ανάδοχο»: στον Φαρδύκαμπο δεν υπήρχε κανείς, ενώ ο Γοργοπόταμος σχεδιάστηκε, οργανώθηκε και κατά ένα μέρος εκτελέστηκε από Βρετανούς. Χωρίς την παρουσία τους όχι μόνον δεν θα λάβαινε χώρα η καταστροφή της γέφυρας, αλλά η μετέπειτα σημαντική ένοπλη αντίσταση εναντίον των τριών κατακτητών δύσκολα θα ξεπερνούσε στην ύπαιθρο το στάδιο των ασύνδετων ανταρτοομάδων, εκ των οποίων ελάχιστες θα ασχολούνταν με μαζικές επιθέσεις εναντίον των κατακτητών.

Ισχυρή ένδειξη των ειρημένων αποτελεί η ενιαύσια βαθιά παρανομία, διάβαζε διάλυση, από Γερμανούς και Βουλγάρους των ενόπλων ελληνικών σχηματισμών κατά τη φθινοπωρινή εξέγερση του 1941 στη Μακεδονία.

Διττής, όχι όμως και ισομερούς, φύσεως ήταν η πτώση των Βρετανών στην Kεντρική Ελλάδα τέλη Σεπτεμβρίου του 1942, όπως φαίνεται από τους επικεφαλής τους. Ο αρχηγός της Αποστολής, αντισυνταγματάρχης Μηχανικού Εντμουντ Μάγιερς, εξέφραζε το στρατιωτικό μέρος, σύμφωνα με το οποίο επειγόταν η διακοπή των γερμανικών ενισχύσεων από την Ευρώπη στη Βόρεια Αφρική μέσω των ελληνικών σιδηροδρόμων. Εκτός από τις ειδικές του γνώσεις για την καταστροφή της γέφυρας, η ένστολη παρουσία του ήταν απαραίτητη για την έλξη σε ένα σώμα των κεχωρισμένων Ελλήνων ανταρτών.

Στον υποδιοικητή της Βρετανικής Αποστολής, έφεδρο ταγματάρχη Πυροβολικού Κρίστοφερ Γούντχαουζ, έναν πανέξυπνο, ελληνομαθή και ωκύποδα (προσόν άριστο για την περίσταση) νεαρό αφέθηκε το πολιτικό σκέλος της υποθέσεως. Καθώς ο Κρις, όπως ήταν το παρωνύμιό του, επρόκειτο να παραμείνει στην Ελλάδα, ενώ ο αρχηγός του να επιστρέψει στο Κάιρο, φαίνεται πως το σαμποτάζ βάραινε ολιγότερο από την επιτόπια αναγνώριση του πεδίου και την εν καιρώ διαχείριση των ιδιαιτεροτήτων του.

Η παρουσία των Βρετανών ήταν αναγκαία, αφού περίσσευαν οι θολές αναγνώσεις για την κατάσταση στην Ελλάδα, τουλάχιστον λόγω της μυστικότητας και της απόστασης μεταξύ του χωριού και της πόλης. Ετσι, οι πληροφορίες που ξεκινούσαν από την ύπαιθρο έφθαναν με βραδύτητα στην Αθήνα όπου υπήρχε συμμαχικός πομπός ασυρμάτου για να μεταδοθούν στη Μέση Ανατολή. Ηταν αδύνατον λοιπόν να εξακριβωθεί εξ αποστάσεως τι ίσχυε και τι όχι στον κόσμο των ελληνικών βουνών, παραδείγματος χάριν ο πραγματικός αριθμός των ανταρτών, το ποιόν, οι σκοποί ή οι αρχηγοί τους. Ετσι, γραφικοί κλέφτες διαφημίζονταν ως πραγματικοί αγωνιστές, ενώ κάτω από ηχηρά ψευδώνυμα κρύβονταν ποικίλων ειδών άνδρες.

Ελάχιστοι π. χ. γνώριζαν ότι ο «ταγματάρχης Πυροβολικού Αρης Βελουχιώτης» ήταν στην πραγματικότητα απόστρατος δεκανέας κι ασήμαντος έως τότε στο Πανελλήνιο δηλωσίας κομμουνιστής, ενώ οι περισσότεροι αγνοούσαν ότι ηνίοχος του ΕΑΜ, στις δέλτους του οποίου δρούσε ο ρηθείς, ήταν το ΚΚΕ.

Κριτήριο για την επιλογή του τόπου προσεδάφισης αποτέλεσε η γεωγραφία. Ετσι, παρ’ όλο που στον Ολυμπο δρούσαν ένοπλοι Ελληνες από την άνοιξη ήδη του 1942, προτιμήθηκε η Στερεά Ελλάδα, επειδή εκεί έστεκαν οι στόχοι, τρεις τεράστιες γέφυρες – τα Τέμπη δεν προσφέρονταν κι επιπροσθέτως βρίσκονταν πολύ μακριά από την Αθήνα. Για την καταστροφή των γεφυρών χρειάζονταν δεκάδες αντάρτες, αλλά οι μόνοι βέβαιοι για τη συμμετοχή τους ήταν όσοι δρούσαν υπό τις διαταγές του απότακτου συνταγματάρχη Ναπολέοντος Ζέρβα, γνωστού στους συμμάχους, αφού ήδη είχε λάβει σημαντική οικονομική στήριξη για τη δημιουργία ανοιχτού αντάρτικου. Στην τεράστια σωματική (και ψυχική) αντοχή του υποδιοικητή Κρις οφείλεται εν πολλοίς η εύρεση και σύνδεση του μακρινού ΕΔΕΣ με τους Βρετανούς δολιοφθορείς στην Γκιώνα.

Την πτώση των αλεξιπτωτιστών έμαθαν αμέσως οι Ιταλοί, γι’ αυτό και κίνησαν δυνάμεις εξεύρεσής τους. Καθώς οι συνδέσεις καθυστερούσαν, διαμορφώθηκε η αντίληψη ότι την αγνοούσε ο ΕΛΑΣ της περιοχής, παρ’ όλο που το γεγονός, εξέχον στην τοπική Iστορία, διαδόθηκε προφανώς αστραπιαία. Με παρόμοια ταχύτητα εικάζεται πως είχε εξαπλωθεί και η φήμη ότι οι Βρετανοί αγόραζαν με λίρες σφάγια και τρόφιμα για την επιβίωσή τους χωρίς να τα κατάσχουν.

Ο ΕΔΕΣ και ο ΕΛΑΣ έδρασαν από κοινού

Η εμφάνιση του ΕΛΑΣ στη σκηνή συνέπεσε με την άφιξη των ανταρτών του Ναπολέοντος Ζέρβα στο πεδίο, με τους τελευταίους αποφασισμένους να λάβουν μέρος αμέσως στην ανατίναξη. Ο ΕΔΕΣ θα έδρεπε τη δόξα του εγχειρήματος και αφειδή συμμαχική στήριξη σε περίπτωση αχειρίας του ΕΛΑΣ, κάτι όχι εντελώς απίθανο, αφού λόγω της αυστηρής πολιτικής δομής του τελευταίου ήταν φυσικό να αναμένεται έγκριση συμμετοχής από ανώτερα κλιμάκια. Καθώς όμως επρόκειτο για εγχείρημα στην περιοχή του ΕΛΑΣ, η απουσία του πιθανότατα θα κατέληγε στον λήθαργο, αν όχι τη διάλυση των μονάδων του, αφού κανένας από τους απλούς αντάρτες δεν θα την εκλάμβανε ως ορθή.

Τελικώς επιλέχτηκε ως στόχος η γέφυρα του Γοργοποτάμου και ύστερα από αναγνωρίσεις το τριμερές σχέδιο καταστροφής της είχε ως εξής:

α) τοποθέτηση και εμπύρευση εκρηκτικών στη βάση των μεταλλικών στηριγμάτων

β) απασχόληση ή εκμηδένιση της εκατέρωθεν ιταλικής φρουράς

γ) απαγόρευση άφιξης ενισχύσεων και διακοπή επικοινωνιών

Για το πρώτο μέρος η τεχνογνωσία αρκούσε, αφού εκτός του Μάγιερς υπήρχαν και άλλοι Βρετανοί αξιωματικοί έμπειροι των εκρηκτικών. Η εκτέλεση των υπολοίπων δύο μερών προϋπέθετε ορθή κατανομή όπλων, κυρίως αυτομάτων στεν, και πυρομαχικών, ιδίως χειροβομβίδων μιλς, αφού ο εχθρός είχε οχυρωθεί, σωστό διαμοιρασμό ανταρτών και αυστηρή τήρηση χρονοδιαγράμματος μέσα στη χειμωνιάτικη δυσχωρία, λογικές σχέσεις στις οποίες διακρίνονταν οι Βρετανοί, ιδιαίτερα ο Κρις.

Η αρχηγία της επιχείρησης αφέθηκε στον (απότακτο) συνταγματάρχη Ζέρβα ως ανώτερο στον βαθμό από όλους τους παρευρισκομένους, γι’ αυτό αργότερα αυτόν επικήρυξαν οι Ιταλοί. Την καταβολή του νοτίου βάθρου της γέφυρας όπου οι Ιταλοί ήταν πολυπληθέστεροι ανέλαβε ο βαθμοφόρος του ΕΔΕΣ Μιχαήλ Μυριδάκης, λόγω της έλλειψης αξιωματικών στον ΕΛΑΣ παρά εξαιτίας του εντυπωσιακού παραστήματός του. Ο Αρης Βελουχιώτης δεν προσφέρθηκε ως υποψήφιος, πρώτον διότι ήταν πλασματικός «ταγματάρχης», κι έπειτα επειδή φοβόταν να μην αποκαλυφθούν τόσο ο πραγματικός στρατιωτικός βαθμός του όσο και το ονοματεπώνυμό του. Συμμετείχε όμως στο επιτελείο της επιχείρησης και ήταν χρήσιμος για να προσδίδει τόλμη στους άνδρες του, κάτι που ήδη το είχαν αποδείξει.

Αρτια λοιπόν οργανωμένη η επιχείρηση ήταν αφύσικο να μην επιτύχει. Οταν αντάρτες και Βρετανοί αποσύρθηκαν ευτυχείς από το πεδίο, ο Ζέρβας επέστρεψε στην περιοχή του Βάλτου από όπου είχε εξορμήσει. Για τη συμμετοχή οι Βρετανοί προσφέρθηκαν να δώσουν παράσημα και χρήματα τόσο στον Ζέρβα όσο και στον Βελουχιώτη, αλλά ο τελευταίος ενώ αρνήθηκε το πρώτο, αποδέχτηκε το δεύτερο, ήτοι 250 χρυσές λίρες μετρητοίς τον Νοέμβριο κι άλλες τόσες έναν μήνα μετά. Η οικονομική εξάρτηση του ΕΛΑΣ από τους Βρετανούς είχε αρχίσει.

Ολίγες ημέρες αργότερα βαδίζοντας στα ίχνη του Κρις ο ΕΛΑΣ, ενισχυμένος με δύο νέους εξ Αθηνών καθοδηγητές, ανταπέδωσε την επίσκεψη των ανταρτών του ΕΔΕΣ με μια κύρια όμως διαφορά: ο Ζέρβας είχε προσέλθει αδελφικώς για την επιτυχία ενός κοινού σκοπού, ενώ η εισόρμηση του Αρη σκόπευε στην εξάρθρωση του ΕΔΕΣ. Επειτα από τη μεσίτευση του Κρις προς στιγμήν μόνον κατευνάστηκε η έμφυλη σύγκρουση. Η γέφυρα που είχε ενώσει τους αντάρτες είχε τελικώς καταστραφεί.

Του Θαναση Kαλλιανιωτη

Σε ναυάγιο εμπορικού πλοίου των ύστερων ελληνιστικών χρόνων εντοπίστηκαν αρχαία είδη πολυτελείας. Το πλοίο μετέφερε αντικείμενα όπως αγγεία, αμφορείς, αγάλματα και πόδια ανάκλιντρου, με προορισμό εκλεπτυσμένους πελάτες.

Το πιο εντυπωσιακό, ωστόσο, είναι ότι βρέθηκαν τμήματα του ξύλινου σκαριού, τα οποία διατηρήθηκαν μισοβυθισμένα στην άμμο από την αρχαιότητα έως σήμερα.

Τα πιο σημαντικά από τα ευρήματα που εντοπίστηκαν στην πρώτη αρχαιολογική έρευνα του αρχαίου ναυαγίου, κοντά στη νήσο Στύρα του Νότιου Ευβοϊκού, θεωρούνται τα τμήματα χάλκινων αγαλμάτων φυσικού μεγέθους καθώς και τα δύο πόδια ανακλίντρου. Η παρουσία τους υποδηλώνει ότι το πλοίο μετέφερε και είδη πολυτελείας, ίσως και γλυπτά σε ακέραιη ή αποσπασματική κατάσταση, τα οποία προορίζονταν για πώληση σε εκλεπτυσμένους αγοραστές.

Σημαντικό εύρημα αποτελούν και τα τμήματα του ξύλινου σκαριού που εντοπίστηκαν μέσα στην άμμο (από νομείς και πέτσωμα), τα οποία ήταν ακόμα σε καλή κατάσταση παρά τη μακρόχρονη παραμονή τους στο νερό. Ανελκύστηκαν επίσης αμφορείς τύπου Brindisi, αγγεία φαγητού και ποτού, μπρούντζινα και σιδερένια καρφιά, μία λίθινη λεκάνη(νιπτήρας), τμήματα της εξάρτησης του πλοίου και τμήματα κεραμιδιών, πιθανότατα από την στεγασμένη υπερκατασκευή της πρύμνης.

Το ναυάγιο, το οποίο χρονολογείται στα τέλη του 2ου ή τις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ., είχε εντοπιστεί το 2007 έπειτα από υπόδειξη των δυτών Θ.Στάμου, Ι. Μπάκλη και Μ.Γολιπούρ, σε βάθος -40 έως -45 μέτρων. Εξερευνήθηκε πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2010, από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων (ΕΕΑ) σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών.

Εκτός από την ανέλκυση, πραγματοποιήθηκε και η αποτύπωση όσων ευρημάτων βρίσκονται επιφανειακά, με χρήση της φωτογραμμετρικής μεθόδου. Εκπονήθηκαν επίσης φωτομωσαϊκά υψηλής ευκρίνειας και διενεργήθηκαν δύο ανασκαφικές τομές στη βαθιά και στη ρηχή ζώνη του ναυαγίου, προκειμένου να γίνει κατανοητή η διαστρωμάτωση των ευρημάτων και των ιζηματογενών αποθέσεων.

Στην έρευνα συμμετείχαν 36 καταδυόμενοι ερευνητές (αρχαιολόγοι, αρχιτέκτονες, τοπογράφοι, συντηρητές, φωτογράφοι, επαγγελματίες δύτες, φυσικοί) και χρησιμοποιήθηκε το εξειδικευμένο καταδυτικό «Άγιος Γεώργιος», μήκους 20 μέτρων. Υπεύθυνος της έρευνας ήταν ο καταδυόμενος αρχαιολόγος της ΕΕΑ Γ.Κουτσουφλάκης, ενώ η έρευνα προβλέπεται να συνεχιστεί και το 2011.

Στο ενδιαφέρον που παρουσιάζει η έρευνα παίζει μεγάλο ρόλο η διατήρηση του ξύλινου σκαριού του πλοίου, γεγονός ιδιαίτερα σπάνιο. Υπό κανονικές συνθήκες η αυξημένη ποσότητα άλατος στο θαλασσινό νερό, το μικρό βάθος του ναυαγίου, η αυξημένη θερμοκρασία αλλά και οι μικροοργανισμοί, όπως το σκουλήκι που ονομάζεται θαλάσσια τερηδόνα (teredo navalis), φθείρουν το ξύλο.

Ωστόσο έχουν εντοπιστεί κατά καιρούς διατηρημένα αρχαία ναυάγια σε Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα, όπως το πλοίο της Κυρήνειας του 4ου αιώνα π.Χ., το πλοίο της Σινώπης (410 και 520 μ.Χ.) και το φοινικικό πλοίο του 14ου αιώνα π.Χ.

Οι άνθρωποι που τρώνε πολλά λαχανικά ,πορτοκαλί και σκουροπράσινου χρώματος, όπως καρότα και φασόλια, πιθανώς θα αρρωσταίνουν λιγότερο και θα έχουν πιο μακρά ζωή, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές, υπό τον δρα Τσαογιάνγκ Λι του Κέντρου Ελέγχου και Καταπολέμησης Ασθενειών των ΗΠΑ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Archives of Internal Medicine" του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, εκτιμούν ότι η ωφέλεια αυτών των λαχανικών φαίνεται να οφείλεται κυρίως στην αντιοξειδωτική δράση της ουσίας άλφα-καροτένιο που περιέχουν και η οποία είναι συγγενής με το επίσης αντι-οξειδωτικό και πιο γνωστό βήτα-καροτένιο.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα καροτένια βελτιώνουν την υγεία αντισταθμίζοντας τη βλάβη στο DNA που διαχρονικά προκαλείται από το οξυγόνο που κυκλοφορεί μέσα στον οργανισμό. Οι ερευνητές μελέτησαν επί 14 χρόνια τις περιπτώσεις περίπου 15.000 ατόμων, λαμβάνοντας δείγματα αίματος και αναλύοντας τις διατροφικές και άλλες συνήθειές τους.

Κατά την λήξη της 14ετούς έρευνας, γύρω στα 4.000 άτομα είχαν πεθάνει. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσο περισσότερο άλφα-καροτένιο είχαν στο αίμα τους οι άνθρωποι στην αρχή της μελέτης, τόσο μικρότερος ήταν ο κίνδυνος να αρρωστήσουν και να πεθάνουν στα επόμενα 14 χρόνια. Τα άτομα με το περισσότερο άλφα-καροτένιο είχαν 39% μικρότερο κίνδυνο σε σχέση με όσους είχαν το λιγότερο καροτένιο.

Οι ερευνητές εμφανίστηκαν συγκρατημένοι για το κατά πόσο η μείωση κινδύνου οφείλεται μόνο στο άλφα-καροτένιο ή και σε άλλους παράγοντες. Πάντως προηγούμενες εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι το άλφα-καροτένιο είναι περίπου δέκα φορές πιο αποτελεσματικό από το βήτα-καροτένιο στην καταπολέμηση διαφόρων μορφών καρκίνου (εγκεφάλου, ήπατος, δέρματος).

Ο Χάουαρντ Σέσο της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ χαρακτήρισε "ενθαρρυντική" τη νέα έρευνα και σχολίασε ότι ενισχύει την άποψη πως η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών είναι πολλαπλά ωφέλιμη.

Ένα σημαντικό ιστορικό μνημείο της Κρήτης, η Σπιναλόγκα, το οποίο τον τελευταίο καιρό γνωρίζει μεγάλη προβολή, με το ομώνυμο βιβλίο αλλά και με τη μεταφορά του στην τηλεόραση, από την 1η Νοεμβρίου, δεν είναι επισκέψιμη για το κοινό, λόγω έλλειψης προσωπικού.

Έντονες είναι οι διαμαρτυρίες των φορέων και κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, οι οποίοι καλούν τους αρμοδίους να δώσουν άμεση λύση, ώστε να μπορούν οι τουρίστες να επισκέπτονται το νησί.

Εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης και επιχειρηματίες του Δήμου Αγίου Νικολάου, επισημαίνουν τις βαρύτατες συνέπειες που έχει στον τουρισμό όλης της Κρήτης και την τοπική οικονομία η μη λειτουργία της Σπιναλόγκας, αφού, όπως επισημαίνουν, είναι ο δεύτερος σε επισκεψιμότητα μετά την Κνωσό προορισμός.

Σε επείγον έγγραφό του στην ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού, στους βουλευτές Λασιθίου και στη 13η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, ο δήμαρχος Αγίου Νικολάου, Δημ. Κουνενάκης, ζητά να ανοίξει άμεσα η Σπιναλόγκα, τονίζοντας ότι τα έσοδα από τους επισκέπτες υπερκαλύπτουν τις λειτουργικές δαπάνες.

"Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το νησί. Θεωρούμε αυτονόητο να λάβετε όλα τα μέτρα για την εξασφάλιση του αναγκαίου προσωπικού, ώστε να παραμείνει ανοιχτή η Σπιναλόγκα κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου για να ικανοποιηθεί η αυξημένη ζήτηση" τόνισε ο κ. Κουνενάκης.

Κατεπείγουσα επιστολή για το ίδιο θέμα έστειλε την Παρασκευή στους αρμοδίους και ο πρόεδρος του ΤΕΕ Ανατολικής Κρήτης Π. Ινιωτάκης.

Στο μεταξύ, πρωτοβουλία για να είναι και πάλι επισκέψιμη για τους τουρίστες η Σπιναλόγκα , ανέλαβαν ο Δήμος Αγ. Νικολάου Λασιθίου , τοπικοί φορείς και η 13η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις στον Υπουργό Πολιτισμού , από τον οποίο αναμένουν την έγκριση .

Σύμφωνα με όσα αποφασίσθηκαν ύστερα από επαφές που είχε ο Δήμαρχος Αγίου Νικολάου, Δημήτρης Κουνενάκης , με τη Γενική Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού Μενδώνη Λίνα και στην ευρεία σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Πλάκα με τη συμμετοχή των τοπικών φορέων, οι τουρίστες θα μπορούν να επισκέπτονται και πάλι το νησί , μόνο όμως κάθε Σάββατο και Κυριακή , έως ότου λυθεί οριστικά το πρόβλημα.

Επίσης, η Σπιναλόγκα θα είναι ανοιχτεί και άλλες ημέρες της εβδομάδας εφόσον ζητηθεί από οργανωμένα γκρουπ , που θα έρχονται όμως από πριν σε συνεννόηση με την 13η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Ειδικά για την περίοδο των Χριστουγέννων ( 22 Δεκεμβρίου- 6 Ιανουαρίου ) ,το νησί θα είναι ανοικτό καθημερινά , εξαιρουμένων όμως των αργιών.

Ως την «πιο μεγάλη απεργία που έγινε ποτέ» χαρακτήρισε τη σημερινή γενική απεργία κατά των μέτρων λιτότητας, ο γενικός γραμματέας του κύριου συνδικάτου UGT, Τζοάο Προένσα.

Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει υπαναχώρηση στο πρόγραμμα λιτότητας παρά τις αντιδράσεις.

«Είναι η πιο μεγάλη απεργία που έγινε ποτέ, πιο σημαντική από αυτήν του 1988», όταν έγινε η τελευταία γενική απεργία στη χώρα, σημείωσε σε συνέντευξη Τύπου.

Τα δύο κύρια πορτογαλικά συνδικάτα CGTP και UGT, τα οποία ενώθηκαν για πρώτη φορά μετά από 22 χρόνια, κάλεσαν σε γενική απεργία για την πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης, η οποία έχει στόχο να μειώσει το δημόσιο έλλειμμα.

Από την πλευρά της, η υπουργός Εργασίας Χελένα Αντρέ χαρακτήρισε «πολύ περιορισμένη» την κινητοποίηση του ιδιωτικού τομέα και υποστήριξε ότι «όλοι οι Πορτογάλοι καταλαβαίνουν ότι το περιθώριο ελιγμών της κυβέρνησης για να αλλάξει την πολιτική της ή να αποσύρει τις προτάσεις της που αναφέρονται στον προϋπολογισμού του 2011 είναι πρακτικά μηδενικό».

Χωρίς τα μέτρα που ήδη έχουμε πάρει και αυτά που θα ισχύσουν από την επόμενη χρονιά οι συνέπειες για τους Πορτογάλους και την οικονομία θα είναι πολύ πιο σοβαρές», πρόσθεσε. Ζητάμε την ενότητα των Πορτογάλων για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις δύσκολες στιγμές», υπογράμμισε η υπουργός Εργασίας.

Σημειώνεται ότι το πορτογαλικό κοινοβούλιο αναμένεται να ψηφίσει την Παρασκευή τον προϋπολογισμό του 2011, που θα έχει στόχο να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας από το 7,3% που είναι τώρα στο 4,6% το 2011, κυρίως μέσω της μείωσης των μισθών στο δημόσιο τομέα, τη μείωση των κοινωνικών παροχών και την αύξηση των φόρων.

Εν τω μεταξύ, διευθυντής ενός σούπερ μάρκετ στη βόρεια Πορτογαλία συνελήφθη σήμερα αφού έριξε το αυτοκίνητό του πάνω σε μία συγκέντρωση συνδικαλιστών τραυματίζοντας δύο γυναίκες.

Ο διευθυντής του σούπερ μάρκετ συνελήφθη για «επικίνδυνη οδήγηση και για οπλοφορία», διευκρίνισε στο πρακτορείο Lusa η αστυνομία της Μπράγκα. Συνδικαλιστές καταγγέλλουν ότι ο διευθυντής του σούπερ μάρκετ «έριξε το αυτοκίνητο πάνω στις δύο συνδικαλίστριες, ενώ απείλησε με όπλο τα άλλα μέλη της συγκέντρωσης».

Σύμφωνα με την αστυνομία, οι δύο γυναίκες διακομίσθηκαν σε νοσοκομείο, ενώ ο συντονιστής των εργατικών συνδικάτων της Μπράγκα ανέφερε ότι «τα τραύματά τους δεν μοιάζουν σοβαρά, όμως πονούσε το πόδι μίας από τις δύο γυναίκες, καθώς το αυτοκίνητο πέρασε από πάνω του».

Προς 400.000 λίρες, δηλαδή περίπου 200.000 ευρώ, πωλείται εκκλησία στα Μουδανιά της Τουρκίας.

Πρόκειται για την τρίτη παλαιότερη ορθόδοξη εκκλησία στον κόσμο, καθώς χρονολογείται από τον 8ο αιώνα, επί αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου.

Η εκκλησία είχε αγοραστεί πριν από 10 χρόνια από επιχειρηματία ο οποίος σκόπευε να την αναστηλώσει, αλλά η Διεύθυνση Μνημείων δεν έδωσε τη σχετική άδεια.

Έτσι ο επιχειρηματίας αποφάσισε να την πουλήσει.

Ολλανδοί ερευνητές ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο κατά προσέγγιση υπολογισμού της ηλικίας ενός ανθρώπου, με βάση την ανάλυση δείγματος από το αίμα του, μια τεχνική που, μεταξύ άλλων, μπορεί να προσφέρει πολύτιμα στοιχεία στις εγκληματολογικές υπηρεσίες της αστυνομίας.

Οι επιστήμονες του Ιατρικού Κέντρου του πανεπιστημίου «Έρασμος» του Ρότερνταμ, υπό τον μοριακό βιολόγο-εγκληματολόγο Μάνφεντ Κάιζερ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό “Current Biology”, σύμφωνα με τις βρετανικές «Ιντιπέντεντ» και «Ντέιλι Μέιλ», καθώς επίσης τα “Science” και “Nature”, ευελπιστούν ότι η νέα μέθοδος θα μπορεί να αποκαλύψει κατά προσέγγιση την ηλικία ενός υπόπτου από μια σταγόνα αίματός του που μπορεί να έχει πέσει στη σκηνή του εγκλήματος ή μπορεί να βοηθήσει στην αναγνώριση παραμορφωμένων θυμάτων από φυσικές καταστροφές.

Μάλιστα η νέα τεχνική φαίνεται να έχει αποτελέσματα ακόμα και σε αποξεραμένες κηλίδες αίματος εδώ και ενάμιση χρόνο, ενώ μελλοντικά θα μπορούσε να βελτιωθεί κι άλλο, ώστε να επιτρέψει την ανάλυση δειγμάτων αίματος ξεραμένου εδώ και πολλά χρόνια, κάτι που θα μπορούσε να ρίξει φως σε άλυτες υποθέσεις περασμένων δεκαετιών. Μέχρι σήμερα, οι αρμόδιες υπηρεσίες χρειάζονται δόντια, οστά ή άλλα μέρη του σώματος για να εκτιμήσουν την ηλικία ενός υπόπτου.

Προηγούμενες προσπάθειες για τον υπολογισμό της ηλικίας μέσω ανάλυσης του DNA είχαν αποτύχει. Το νέο τεστ αξιοποιεί ένα χαρακτηριστικό των κυττάρων-Τ του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, τα οποία παίζουν καθοριστικό ρόλο στον εντοπισμό «εισβολέων» στο σώμα. Τα κύτταρα-Τ περιέχουν μικρά τμήματα DNA που μειώνονται με σταθερό ρυθμό, όσο μεγαλώνει ένας άνθρωπος και είναι αυτά που μετρά το νέο τεστ.

Οι Oλλανδοί επιστήμονες έκαναν πειράματα με δείγματα αίματος περίπου 200 ατόμων ηλικίας από λίγων ημερών μέχρι 80 ετών. Ανέφεραν ότι, προς το παρόν, η μέθοδός τους έχει ακρίβεια με απόκλιση περίπου εννέα ετών, μεγαλύτερη πάντως από κάθε άλλη υπάρχουσα μέθοδο και αρκετή για να περιοριστεί δραστικά η λίστα των υπόπτων για ένα έγκλημα (κατ’ αρχήν αν πρόκειται για άτομο νεαρής ή προχωρημένης ηλικίας). Πριν η νέα ανάλυση χρησιμοποιηθεί από τις εγκληματολογικές υπηρεσίες, αρκετές από τις οποίες ήδη έχουν δείξει ενδιαφέρον, θα πρέπει προηγουμένως να επιβεβαιωθεί από δύο ανεξάρτητα επιστημονικά εργαστήρια.

Η ίδια ολλανδική ερευνητική ομάδα έχει ήδη δημιουργήσει ένα πρωτοποριακό τεστ DNA που βρίσκει αν ένας άνθρωπος έχει καστανά ή γαλανά μάτια, ενώ σε λίγους μήνες θα παρουσιάσει ένα ανάλογο γενετικό τεστ για το χρώμα των μαλλιών.

Tο δεύτερο ή τρίτο τρίμηνο του 2011 προσδιορίζουν χρονικά την «επικείμενη», όπως χαρακτηρίζεται, ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας οι Financial Times.

Ο οικονομικός συντάκτης της εφημερίδας εκτιμά ότι η ερχόμενη εβδομάδα θα επαναφέρει στο προσκήνιο το θέμα της αφερεγγυότητας των εθνικών οικονομιών, μετά την αντιμετώπιση του τραπεζικού προβλήματος της Ιρλανδίας. Δηλαδή στη δεδομένη στιγμή, συμπληρώνει ο συντάκτης, η προσοχή θα ξαναστραφεί στην Ελλάδα καθώς αναμένεται η ολοκλήρωση των ελέγχων από το κλιμάκιο της τρόικας.

«Ήδη είναι κατανοητό ότι οι στόχοι των δαπανών και των εσόδων του ελληνικού κράτους δε θα έχουν επιτευχθεί. Παρόλα αυτά η επόμενη δόση των 9 δισεκατομμυρίων ευρώ θα αποδεσμευτεί τον ερχόμενο μήνα, καθώς η προφανής ειλικρίνεια και οι νέες, αναθεωρημένες υποσχέσεις γίνονται δεκτές σαν να πρόκειται για πραγματική συμμόρφωση», προσθέτει ο συντάκτης του άρθρου, Τζον Ντίζαρντ, σχολιάζοντας ότι «η πραγματικότητα μπορεί να περιμένει».

Ως πραγματικότητα ορίζεται η επικείμενη ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας, για την οποία οι τραπεζίτες και οι δικηγόροι διαφωνούν ως προς τη χρονική στιγμή εκδήλωσής της. Σύμφωνα με την εφημερίδα, κάποιοι πιστεύουν ότι η «δραματική, σοκαριστική ανακοίνωση και η αλλόφρων δημόσια αντίδραση θα έπρεπε να συμβούν στο δεύτερο τρίμηνο του 2011, ενώ άλλοι θεωρούν καταλληλότερη στιγμή το τρίτο τρίμηνο».

Όπως σημειώνεται, το τρίτο τρίμηνο είναι πιο κοντά στην παράδοση των εθνικών πτωχεύσεων, ωστόσο οι δικαστές στη Γερμανία και οι πολιτικοί στην Ελλάδα είναι εμφανώς κουρασμένοι με όσα συμβαίνουν στην ευρωζώνη και ίσως επισπεύσουν τις εξελίξεις, αφήνοντας το τρίτο τρίμηνο του έτους ελεύθερο για διακοπές.

Οι Έλληνες και οι σύμβουλοί τους, συνεχίζει το δημοσίευμα, συνειδητοποιούν ότι η «επιτυχής» ολοκλήρωση της τριετούς διαδικασίας προσαρμογής θα αποτελούσε καταστροφή για τον ισολογισμό της χώρας. Όπως εξηγεί ο συντάκτης, τα ελληνικά ομόλογα που ωριμάζουν αυτή την περίοδο αποπληρώνονται σε ένα μεγάλο μέρος με νέα δάνεια από την Ευρώπη και το ΔΝΤ, καθώς και με χρήματα της ΕΚΤ. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα ανταλλάσσει εκκρεμή χρέη που είναι νομικά και λογιστικά εύκολο να αναδιαρθρωθούν με συμφέροντες όρους με χρέος που είναι δύσκολο ή αδύνατο να αναδιαρθρωθεί. «Είναι σαν οι Έλληνες να δανείζονται από έναν τοκογλύφο της Μαφίας για να αποπληρώσουν ένα δάνειο από τη γιαγιά τους», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια το δημοσίευμα των Financial Times επικαλείται δικηγόρους που ειδικεύονται στις εθνικές πτωχεύσεις, οι οποίοι επισημαίνουν ότι εφόσον το 90% του ελληνικού χρέους υπόκειται στην ελληνική νομοθεσία, οι όροι μιας αναδιάρθρωσης θα μπορούσαν να περάσουν γρήγορα από το ελληνικό Κοινοβούλιο, υποχρεώνοντας στην ουσία όλους τους πιστωτές της χώρας να αποδεχθούν τους όρους αυτούς. Αντίθετα, επαναλαμβάνει ο συντάκτης, τα δάνεια από την ευρωζώνη, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ δεν μπορούν στην ουσία να αναδιαρθρωθούν, διότι η Ελλάδα αντίθετα με την Αργεντινή το 2001 θα συνεχίσει να χρειάζεται χρηματοδότηση από αυτές τις πηγές και μετά την πτώχευση, όπως είχε γίνει στην περίπτωση της Ζιμπάμπουε.

Το άρθρο καταλήγει λοιπόν με τη σύσταση ότι όσο πιο γρήγορα γίνουν αυτές οι κινήσεις τόσο καλύτερα για τη χώρα που εμπλέκεται.