Πίσω η Ελλάδα στο θέμα των μεταμοσχεύσεων

Υστερεί σημαντικά στις μεταμοσχεύσεις συμπαγών οργάνων η Ελλάδα, δείχνουν τα σχετικά στοιχεία για το 2009. Η διαθεσιμότητα των δοτών είναι περιορισμένη, ενώ διαπιστώνεται και υστέρηση στην αξιοποίηση των υπαρχόντων μοσχευμάτων στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.

Συγκεκριμένα, για το περασμένο έτος, η διαθεσιμότητα δοτών συμπαγών οργάνων, δηλαδή ο αριθμός των δοτών ανά εκατομμύριο πληθυσμού, ανήλθε για τη χώρα μας στους 6,3 δότες, ενώ σε χώρες όπως η Ισπανία ή η Πορτογαλία ο αντίστοιχος αριθμός φτάνει τους 30.

Επιπλέον, ενώ δυνητικοί δότες υπάρχουν, δεδομένης και της πρωτιάς της Ελλάδας σε αριθμό τροχαίων ατυχημάτων, τα μοσχεύματα αυτά εν τέλει δεν αξιοποιούνται. Οι λόγοι για το φαινόμενο αυτό αφορούν στην μη έγκαιρη διάγνωση εγκεφαλικού θανάτου, αλλά και στην άρνηση των συγγενών των θυμάτων να προβούν σε δωρεά των οργάνων τους.

Παράλληλα, σημειώνεται ότι ο μικρός αριθμός υποψήφιων ληπτών οργάνων στην Ελλάδα περιορίζει την καταλληλότητα των προσφερόμενων μοσχευμάτων και ως εκ τούτου την αξιοποίησή τους από τα ελληνικά μεταμοσχευτικά κέντρα, με αποτέλεσμα πολλά μοσχεύματα από Ελληνες δότες να μεταμοσχεύονται σε συμβατούς λήπτες του εξωτερικού.

"Εχουμε αποτύχει σαν ιατρική κοινότητα να αγκαλιάσουμε τις μεταμοσχεύσεις", επεσήμανε σε χθεσινή συνέντευξη τύπου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων ο πρόεδρος του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου και μέλος του ΔΣ του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), Πέτρος Αλιβιζάτος. Οι τριβές μεταξύ των γιατρών, έχουν δημιουργήσει πολλά προβλήματα, εντείνοντας τη διστακτικότητα των ανθρώπων να δωρίσουν τα όργανά τους, προσθεσε.

Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας είναι και το γεγονός ότι στην Τσεχία έγιναν πέρυσι 80 μεταμοσχεύσεις καρδιάς, στο Βέλγιο 68, ενώ στην Ελλάδα μόνο 8. Την ίδια στιγμή, περισσότεροι από 1.100 άνθρωποι βρίσκονται σε λίστα περιμένοντας το μόσχευμα που θα τους επιτρέψει να ζήσουν.

Σύμφωνα με το μοντέλο ανάπτυξης ενός μεταμοσχευτικού προγράμματος μιας χώρας, η επιτυχία εξαρτάται από θεσμικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Στην Ελλάδα υπάρχει δισταγμός και δυσπιστία ως προς την έγγραφη αυτή έκφραση της πρόθεσής τους. Μάλιστα, μόλις το 0,9 του ελληνικού πληθυσμού κατέχει κάρτα δωρητή.

Τέλος, σημαντικά είναι και τα οικονομικά προβλήματα και η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού που χαρακτηρίζουν τον ΕΟΜ, αποτρέποντας τη σωστή λειτουργία του.