Οι τσαρλατάνοι των θρησκειών, της μαντείας, της μαγείας, της αστρολογίας, του φενγκ σούι, των μετεμψυχώσεων, στην απουσία νοήματος βασίζονται. Ακούγεται συχνά «όλα είναι προκαθορισμένα», «όλα για κάποιον λόγο γίνονται», το εντελώς μπακαλίστικο «όλα εδώ πληρώνονται» λες και κάποιος κρατάει τεφτέρι, «ο Θεός βλέπει», «το γραφτό», «το κάρμα». Και το εξοργιστικό Κοελικό «όταν θέλεις κάτι, όλο το σύμπαν συνομωτεί για να το κατορθώσεις».
Στη ζωή ερχόμαστε για να ζήσουμε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Σαν τους τουρίστες στην ουρά «αριστερά το Στάδιο, δεξιά η Ακρόπολη» βλέπουμε όσα προλάβουμε και φεύγουμε. Πίσω μας έρχονται άλλοι και σπρώχνουν για να δουν κι αυτοί. Όσο νόημα έχουν τα μικρά χαμομήλια που φυτρώνουν στο χώμα, άλλο τόσο νόημα έχει και η ζωή του ανθρώπου. Όταν αναζητάς το νόημα αλλού, έξω από σένα, αρνείσαι τον εαυτό σου.
Την ίδια σου την ύπαρξη. Το νόημα είσαι εσύ. Ο τρόπος εναπόκειται στον καθένα ξεχωριστά. Σε γκρίνιες, γλεντοκόπια, έρωτες, μίση, πάθη, απληστία, μιζέρια, μικρότητες. Δεν είσαι ενεργούμενο κάποιων ανώτερων δυνάμεων. Ούτε πιόνι ενός ευρύτερου σχεδίου. Δεν είναι η ζωή που σε απογοητεύει αλλά ο εαυτός σου.
Η ζωή δεν είναι καλή ή κακή. Είναι απλώς ζωή και είναι αυτό που βλέπουμε γύρω μας, άλλο δεν υπάρχει. Ουδείς μπορεί να σου υποσχεθεί «έναν κήπο με ρόδα». Στη ζωή δεν ήρθαμε για να κάνουμε καριέρα, λεφτά, όνομα. Ήρθαμε για να ζήσουμε. Και ει δυνατόν, να αφήσουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο απ' ό,τι τον βρήκαμε γι' αυτούς που ακολουθούν. Αυτό έχει ένα νόημα.
Πηγή: www.lifo.gr
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ
