Ο μαγικός κόσμος του διαδικτύου

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Η Ιστορία των Μπαχάι

Αμπντόλ-Μπαχά

Το ζήτημα της θρησκευτικής διαδοχής υπήρξε κρίσιμο για όλες τις θρησκείες. Η αποτυχία επίλυσης αυτού του ζητήματος έχει οδηγήσει αναπόφευκτα σε σχίσματα. Μόνη ανάμεσα στις παγκόσμιες θρησκείες, η Μπαχάι Πίστη έχει αντισταθεί στον κατακερματισμό και έχει διατηρήσει την ενότητά της.

ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ της αποβίωσης του Μπαχάολλα το 1892, υπήρχαν 50.000 Μπαχάι στον κόσμο. Η Πίστη είχε εξαπλωθεί στις περισσότερες χώρες και περιοχές της Μέσης Ανατολής και την Ινδική υποήπειρο. Παρόλα αυτά οι διδασκαλίες του Μπαχάολλα ήταν άγνωστες στην Ευρώπη, την Αμερική, τις υπό την Σαχάρα Αφρικανικές χώρες, στην Αυστραλασία και στο μεγαλύτερο τμήμα της Ασίας Σήμερα, η Μπαχάι Πίστη είναι η πιο διαδομένη γεωγραφικά ανεξάρτητη θρησκεία μετά το Χριστιανισμό, με κοινότητες σε τουλάχιστον 235 χώρες και εξαρτημένες περιοχές.

Υπάρχουν περισσότεροι από πέντε εκατομμύρια Μπαχάι σε όλο τον κόσμο, μία αύξηση εκατόν φορές πάνω. Η ιστορία της ανάπτυξης και της εξάπλωσης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις δυο κύριες μορφές της Μπαχάι Πίστης: τον Αμπντόλ-Μπαχά και τον Σόγι Εφφέντι, οι οποίοι διαδοχικά ηγήθηκαν την Πίστη μετά την αποβίωση του Μπαχάολλα το 1892.

Όπως αναφέρθηκε στην τελευταία ενότητα, η διακυβέρνηση της Μπαχάι Πίστης βρίσκεται τώρα κατά ένα μεγάλο μέρος στα χέρια δημοκρατικά εκλεγμένων σωμάτων. Η επίτευξη του σκοπού του Μπαχάολλα όσον αφορά αυτό το θέμα οφείλεται στο έργο αυτών των δύο κληρονομικών ηγετών. Ο ρόλος που έπαιξαν στην διατήρηση της ουσιαστικής ενότητας της Μπαχάι Πίστης δεν έχει όμοιο της στην θρησκευτική ιστορία.

“Σκοπός Μου δεν είναι άλλος από τη βελτίωση του κόσμου και την ηρεμία των λαών του.”

— ΜΠΑΧΑΟΛΛΑ

Το ζήτημα της θρησκευτικής διαδοχής υπήρξε κρίσιμο για όλες τις θρησκείες. Η αποτυχία επίλυσης αυτού του ζητήματος έχει οδηγήσει αναπόφευκτα σε παντοτινά σχίσματα. Σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 2.000 αιρέσεις του Χριστιανισμού, πάνω από 1.000 στο Ισλάμ και ανάλογες διαιρέσεις συναντούμε στον Ινδουισμό, το Βουδισμό και τον Ιουδαϊσμό. Πολλές από αυτές τις αιρέσεις αναδύθηκαν λόγω διαφωνιών για το ποίος κατέχει την τελική εξουσία στην επεξήγηση των ιερών κειμένων. Ο Μπαχάολλα έχει αποτρέψει σχίσμα στην Μπαχάι Πίστη μέσω μιας φαινομενικά απλής οδού: της διαθήκη Του

Σ’ αυτήν την διαθήκη ο Μπαχάολλα όχι μόνο ορίζει τον πρεσβύτερο υιό Του να Τον διαδεχθεί, αλλά μεταβίβασε σε Αυτόν την ξεκάθαρη εξουσία να ερμηνεύει τις γραφές Του και να είναι το επίκεντρο της ενοποίησης της κοινότητας. Αμπντόλ-Μπαχά: o Κύριος Ο Αμπντόλ-Μπαχά γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1844, την ίδια νύχτα της Δήλωσης του Μπαμπ. Είναι ξεκάθαρο ότι από την αρχή ο Μπαχάολλα προετοίμασε προσεκτικά τον Αμπντολ- Μπαχά για να τον διαδεχθεί. Ως παιδί, υπέφερε μαζί με τον Πατέρα του κατά τη διάρκεια των πρώτων διωγμών των Μπαμπί.

Ο Αμπντόλ-Μπαχά ήταν μόλις οχτώ ετών όταν έριξαν για πρώτη φορά τον Μπαχάολλα στην φυλακή. Τον επισκέφθηκε εκεί και είδε το σιδερένιο κολάρο και τις αλυσίδες γύρω από το λαιμό του Πατέρα Του.

Καθώς μεγάλωνε, ο Αμπντόλ-Μπαχά έγινε ο στενότερος σύντροφος του Πατέρα Του και ανέλαβε την διεκπεραίωση πολλών σημαντικών καθηκόντων. Έπαιρνε εκ των προτέρων συνέντευξη από τους υπεράριθμους επισκέπτες που κατέφθαναν να δουν τον Πατέρα Του και τον προστάτευε από επιπόλαιες και κακοπροαίρετες επιβολές στο έργο Του. Στην Άκκα, όταν σχεδόν ολόκληρη η ομάδα των Μπαχάι αρρώστησε από τυφώδη πυρετό, ελονοσία και δυσεντερία, ο Αμπντολ Μπαχά τους έπλυνε, τους νοσήλευσε και τάισε τους ασθενείς δίχως να ξεκουράζεται ο Ίδιος. Τελικά, εξουθενωμένος αρρώστησε και Εκείνος και έμεινε σε κρίσιμη κατάσταση σχεδόν ένα μήνα.

Οι ιδιότητες του, της ανιδιοτέλειας, της ευρυμάθειας και της μεγάλης ταπεινοφροσύνης, σε συνδυασμό με τον εμφανή θαυμασμό του Μπαχάολλα για τον υιό Του, σύντομα κέρδισαν για τον Αμπντόλ-Μπαχά τον τίτλο “ο Κύριος.” Είναι ένας όρος που ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται από τους Μπαχάι σε αναφορά τους προς Αυτόν. Παρά τους ρητούς όρους της διαθήκης του Μπαχάολλα, ορισμένοι φθονεροί συγγενείς προσπάθησαν, μετά την αποβίωση του Μπαχάολλα, να σφετεριστούν τη θέση του Αμπντόλ-Μπαχά. Έγιναν επανειλημμένες προσπάθειες από αυτά τα φιλόδοξα άτομα να δημιουργήσουν δικούς τους οπαδούς.

Ενόψει της ταχύτατης εμφάνισης σχισμάτων στις υπόλοιπες θρησκείες του κόσμου, είναι αξιόλογο ότι καμία από τις επακόλουθες ομάδες αντιφρονούντων δεν κατάφερε να διατηρηθεί ή να δημιουργήσει μία διαίρεση στην Μπαχάι Πίστη. Τελικώς, κάθε ομάδα διαλύθηκε με το θάνατο του ηγέτη που προσπαθούσε να την ιδρύσει, και καμία αίρεση ή δόγμα δεν κατάφερε να αντέξει. Οι Μπαχάι αποδίδουν αυτήν την ενότητα στη δύναμη της “Συνθήκης” Ο Αμπντόλ-Μπαχά επίσης έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επεξήγηση του παγκόσμιου οράματος του Πατέρα Του, σε όρους που η Δύση μπορούσε να κατανοήσει- ένα επίτευγμα που επιτάχυνε την μεταμόρφωση της Μπαχάι Πίστης από ένα μικρό κίνημα της Μέσης Ανατολής σε μια παγκόσμια θρησκεία που είναι σήμερα.

Μετά την αποβίωση του Πατέρα Του, ο Αμπντόλ-Μπαχά παρέμεινε φυλακισμένος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μέσω γραμμάτων και άμεσων επαφών με τους πρώτους δυτικούς πιστούς που ταξίδεψαν στην Παλαιστίνη, καθοδήγησε την εξάπλωση της Πίστης εκτός των ορίων της Μέσης Ανατολής. Μετά την επανάσταση των Νεότουρκων ο Αμπντόλ-Μπαχά ήταν ελεύθερος να ταξιδέψει. Τον Αύγουστο του 1911 άφησε τους Άγιους Τόπους για μία τετράμηνη επίσκεψη στην Ευρώπη σταματώντας στο Λονδίνο και το Παρίσι. Εκεί συναντήθηκε με τους πρώτους δυτικούς Μπαχάι και έδινε καθημερινές ομιλίες πάνω στις αρχές της Πίστης.

Την επόμενη άνοιξη, ο Αμπντόλ-Μπαχά αναχώρησε για ένα ετήσιας διάρκειας ταξίδι πάλι στην Ευρώπη, και μετά στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Η επίσκεψη τόνωσε πολύ την εξάπλωση της Μπαχάι Πίστης σε εκείνες τις δύο χώρες. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του σε περισσότερες από 40 πόλεις της Βόρειας Αμερικής, τόσο οι Μπαχάι όσο και το ευρύτερο κοινό τον υποδέχθηκαν με σεβασμό και επευφημίες. Από πόλη σε πόλη, Τον καλούσαν να μιλήσει σε εκκλησίες και συναγωγές, σε εξέχουσες ομάδες και οργανισμούς.

Το αποτέλεσμα ήταν η εδραίωση της Μπαχάι Πίστης ως μια νέα μεγάλη δύναμη για την κοινωνική μεταρρύθμιση και τη θρησκευτική ανανέωση. Το μήνυμα του Μπαχάολλα, με το κάλεσμα του για μια νέα και ειρηνική ανθρώπινη κοινωνία, είχε διακηρυχθεί στον βιομηχανικό κόσμο, και μια νέα γενιά σταθερών πιστών είχε στρατολογηθεί. Ο Αμπντόλ-Μπαχά καθιέρωσε ένα συνεχές σχέδιο για τη διεθνοποίηση της Πίστης. Σε μια σειρά επιστολών προς τους πιστούς της Βόρειας Αμερικής, ζήτησε να εξαπλωθούν σε όλο τον κόσμο για να κηρύξουν την Μπαχάι Πίστη και τις αρχές της. Με το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, ο Αμπντόλ-Μπαχά βρισκόταν και πάλι στους Άγιους Τόπους.

Στις ομιλίες Του στη Δύση, είχε προειδοποιήσει για την επερχόμενη κόλαση φωτιάς και είχε μιλήσει αδιάκοπα για την ανάγκη ίδρυσης κάποιας μορφής παγκόσμιας κοινοπολιτείας η οποία μπορεί να απέτρεπε μια τέτοια σύγκρουση. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου ο Αμπντόλ-Μπαχά ξόδεψε τον χρόνο Του ενεργώντας σύμφωνα με τις αρχές που Αυτός και ο Πατέρας Του δίδαξαν. Οργάνωσε προσωπικά ένα εκτεταμένο αγροτικό πρόγραμμα κοντά στην Τιβερία, το οποίο παρείχε σημαντικούς πόρους σιταριού στην περιοχή και βοήθησε έτσι στην αποτροπή λιμού. Για αυτές τις ανθρωπιστικές ενέργειες ο Αμπντόλ-Μπαχά στέφθηκε ιππότης της Βρετανικής Κυβέρνησης όταν έληξε ο Πόλεμος. Η εποχή του Φύλακα: Το έργο του Σόγι Εφέντι Στις 28 Νοεμβρίου 1921, ο Αμπντόλ-Μπαχά απεβίωσε ήρεμα στον ύπνο Του. Όπως και ο Πατέρας Του, ανησυχούσε για την πιθανότητα θρησκευτικού σχίσματος μετά την αποβίωσή Του.

Έτσι και Αυτός άφησε ξεκάθαρη και ρητή διαθήκη – μια επέκταση της Συνθήκης που ίδρυσε ο Μπαχάολλα. Σ’ αυτό το έγγραφο ο Αμπντόλ-Μπαχά ορίζει τον πρεσβύτερο εγγονό Του, Σόγι Εφέντι Ραμπανί, να τον διαδεχθεί ως επικεφαλής ή «Θεματοφύλακα» της Μπαχάι Πίστης. Η Θεματοφυλακή ήταν ένας θεσμός που προβλέφθηκε από τον Μπαχάολλα. Σ’ αυτό το αξίωμα, ο Σόγι Εφέντι ορίστηκε ως ο αυθεντικός ερμηνευτής των Μπαχάι διδασκαλιών.

Γεννημένος στην Άκκα την 1η Μαρτίου 1897, ο Σόγι Εφέντι έζησε ένα μεγάλο κομμάτι της παιδικής του ηλικίας στην αγκαλιά του Αμπντόλ-Μπαχά. Αργότερα σπούδασε στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο της Βηρυτού και μετά στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία, το οποίο του έδωσε μία εξαίρετη γνώση της αγγλικής γλώσσας και του δυτικού πολιτισμού. Κατά τη διάρκεια της δράσης του Σόγι Εφέντι, η Μπαχάι Πίστη έγινε πραγματικά μια παγκόσμια θρησκεία. Τον καιρό της αποβίωσης του Αμπντόλ-Μπαχά, το 1921, υπήρχαν 100.000 Μπαχάι. Οι περισσότεροι ήταν Ιρανοί που ζούσαν στο Ιράν ή σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Μια χούφτα πιστών ζούσε στην Ινδία, στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική, περίπου σε 35 χώρες συνολικά.

Περίπου 36 χρόνια μετά, όταν απεβίωσε ο Σόγι Εφέντι το 1957, υπήρχαν περίπου 400.000 Μπαχάι που διέμεναν σε περισσότερες από 200 χώρες, περιοχές και αποικίες. Οι επιστολές του Σόγι Εφέντι επίσης ανέπτυξαν οδηγίες για το σύστημα εκλογών και την ομαδική λήψη αποφάσεων, που έχουν γίνει ένα από τα εξέχοντα χαρακτηριστικά της Μπαχάι Πίστης. Έγραψε γράμματα στους νεοϊδρυθέντες Μπαχάι θεσμούς, εξηγώντας τις επιπτώσεις των διδασκαλιών του Μπαχάολλα σε ποικιλία θεμάτα, από την οικογενειακή ζωή μέχρι την παγκόσμια κυβέρνηση. Περιέγραψε λεπτομερώς τη σχέση της Μπαχάι θρησκείας με άλλες θρησκείες και δόγματα.

Οι σαφείς και διεισδυτικές γραφές Του, βοήθησαν επιπλέον να αποσαφηνιστεί η χαρακτηριστική Μπαχάι απόψη πάνω σε θέματα ηθικής, θεολογίας και ιστορίας. Στο μέτρο που αφορά την ανάπτυξη της Μπαχάι Πίστης, ίσως το πιο σημαντικό από όλα ήταν ότι τα γράμματα του Σόγι Εφέντι προς τον Μπαχάι κόσμο, παρείχαν μία συνεχής πηγή ενθάρρυνσης και υποστήριξης. Αν και η Μπαχάι Πίστη απολαμβάνει σήμερα ευρύ σεβασμό, το να ήταν κάποιος Μπαχάι τις δεκαετίες του 1930, 1940 ή του 1950 ήταν σαν να εκθέτει τον εαυτό του σε καχυποψία και περίγελο.

Το ξεκάθαρο όραμα του Σόγι Εφέντι για την Μπαχάι Πίστη ως η αποκάλυψη του Θεού γι’ αυτή την εποχή και η σιγουριά Του για τον απόλυτο θρίαμβό της, βοήθησαν στην ενδυνάμωση μιας γενιάς πιστών, οι οποίοι αν και ελάχιστοι σε αριθμό, διέδωσαν το μήνυμα του Μπαχάολλα σε κάθε γωνιά της υφηλίου. Ο Παγκόσμιος Οίκος Δικαιοσύνης Με την αποβίωση του Σόγι Εφέντι το 1957, η Πίστη είχε μια ευρεία βάση Εθνικών και Τοπικών Πνευματικών Συμβουλίων που επέτρεψαν την εκλογή του Παγκόσμιου Οίκου Δικαιοσύνης, που αποτελεί το διεθνές διοικητικό σώμα που είχε προβλεφτεί από τον Μπαχάολλα.

Για τους Μπαχάι, η πολυαναμενόμενη ίδρυση του πρώτου Παγκοσμίου Οίκου Δικαιοσύνης την 21 Απριλίου 1963, σήμανε ένα γεγονός υπερβατικής σημασίας. Ο Μπαχάολλα το όρισε, του έδωσε τη δύναμη να νομοθετεί πάνω σε όλα τα θέματα που δεν έχουν αναφερθεί ειδικά στις Μπαχάι γραφές, και υποσχέθηκε ότι στις αποφάσεις του θα καθοδηγείται αλάνθαστα από το Θεό.

Τα εννέα μέλη που επιλέχθηκαν εκείνη τη χρονιά με μυστική ψηφοφορία, προέρχονταν από τέσσερις ηπείρους, αντιπροσώπευαν τρεις μεγάλες θρησκευτικές καταβολές (Εβραϊκή, Χριστιανική και Μουσουλμανική) και κατάγονταν από πολλές διαφορετικές εθνότητες. Έκτοτε οι εκλογές του Παγκοσμίου Οίκου Δικαιοσύνης πραγματοποιούνται κάθε πέντε χρόνια Ως το ύπατο διαχειριστικό όργανο της Μπαχάι Πίστης, ο Παγκόσμιος Οίκος Δικαιοσύνης, έχει αναλάβει την ευθύνη της καθοδήγησης της ανάπτυξης και της εξέλιξης της παγκόσμιας Μπαχάι Κοινότητας.

Αυτό επιτυγχάνεται μέσω μιας σειράς σχεδίων που περιγράφουν στόχους για την εξάπλωση και την ανάπτυξη της Πίστης κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων χρονικών περιόδων. Το 1963, τα μέλη της παγκόσμιας Μπαχάι Κοινότητας αριθμούσαν τους 400.000. Οι Μπαχάι αυτοί διέμεναν σε 11.000 τοποθεσίες και είχαν οργανωθεί σε 56 εθνικές και περιφερειακές κοινότητες. Το 2004 υπήρχαν πάνω από 5 εκατομμύρια Μπαχάι που διέμεναν σε πάνω από 100.000 τοποθεσίες, οργανωμένοι σε 183 εθνικές κοινότητες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Google Ads | Το κάθε κλίκ μετράει