Μέσα στα ανάκτορα της Κωνσταντινούπολης, στα χρόνια της πιο λαμπρής περιόδου, της δυναστείας των Κομνηνών, γεννήθηκε το 1083 μια κόρη που έμελλε να αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι της:η Άννα Κομνηνή, πρωτότοκη του αυτοκράτορα Αλέξιου Α΄ Κομνηνού και της σοφής Ειρήνης Δούκαινας.Από μικρή έδειξε οξύ πνεύμα και ασυνήθιστη φιλομάθεια.
Στο παλάτι, δίπλα σε δασκάλους της ιατρικής, της φιλοσοφίας και της ρητορικής, η Άννα μεγάλωσε με τη βεβαιότητα πως η γνώση είναι δύναμη.Δεν ήταν μια συνηθισμένη πριγκίπισσα, ήταν γυναίκα των γραμμάτων, σε εποχή που οι γυναίκες σπάνια άφηναν το ίχνος τους στα χειρόγραφα της ιστορίας.
Προοριζόταν αρχικά να διαδεχθεί τον πατέρα της, αλλά η μοίρα άλλαξε.Όταν ο Αλέξιος όρισε διάδοχο τον αδελφό της Ιωάννη Β΄ Κομνηνό, η Άννα ένιωσε τη σκιά της αδικίας.Μαζί με τη μητέρα της, λέγεται πως επιχείρησε να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της, αλλά τελικά οδηγήθηκε σε εξορία στη Μονή της Κεχαριτωμένης, την οποία η ίδια είχε ιδρύσει.Κι εκεί, μέσα στη σιωπή των κελιών, η Άννα δεν λύγισε.
Αντί να θρηνεί για την εξουσία που έχασε, πήρε την πένα και κατέγραψε όσα έζησε.Έγραψε την περίφημη «Αλεξιάδα», ένα έργο σε δεκαπέντε βιβλία, όπου εξιστορεί τις εκστρατείες, τα κατορθώματα και τις δοκιμασίες του πατέρα της.
Μέσα από τις σελίδες της δεν ζωντανεύει μόνο ένας αυτοκράτορας, αλλά ολόκληρη η ψυχή του Βυζαντίου,οι Σταυροφορίες, οι μηχανορραφίες, οι συγκρούσεις και η λάμψη της αυλής.
Η Άννα Κομνηνή δεν υπήρξε μόνο η πρώτη γυναίκα ιστορικός της ανθρωπότητας, αλλά και μία από τις πιο καλλιεργημένες μορφές του Μεσαίωνα.Ήταν ιατρός, γνώριζε Αριστοτέλη, Πλάτωνα, Γαληνό, και συζητούσε με τους σοφότερους της εποχής της και ασχολήθηκε με τη μελέτη του ανθρώπινου σώματος, των φαρμάκων και των θεραπευτικών πρακτικών της εποχής.
Ο θαυμασμός της για τον ελληνικό πολιτισμό και η βαθιά της κατανόηση για την ανθρώπινη φύση καθιστούν την Αλεξιάδα έργο όχι απλώς ιστορικό, αλλά λογοτεχνικό μνημείο.
Στα τελευταία της χρόνια έζησε ήσυχα, μα η φήμη της ξεπέρασε τους τοίχους του μοναστηριού.
Η πριγκίπισσα που κάποτε ήθελε να κυβερνήσει μια αυτοκρατορία, τελικά κυβέρνησε την αιωνιότητα με τις λέξεις της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου