Κόντρα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία όπου ιδιάζουσα θέση κατέχουν παλιά και πλέον παρωχημένα στερεότυπα, καθώς και η επιρροή της Καθολικής Εκκλησίας, οι γυναίκες «κατάφεραν» να απελευθερωθούν δείχνοντας το σώμα τους δημόσια. Ωστόσο, αυτή η ελευθερία φαίνεται ότι γύρισε εναντίον τους σαν μπούμερανγκ αφού μετατράπηκαν σε σεξουαλικά αντικείμενα που πωλούνται φτηνά, κυρίως στην τηλεόραση. Όπως αναφέρει άρθρο του περιοδικού Spiegel, στα τηλεοπτικά σόου οι γυναίκες αρκεί να είναι «όμορφες και σιωπηλές» ενώ η ενδυμασία τους επιβάλλεται να είναι λιτή και απέριττη.
Και στην καθημερινή ζωή όμως τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Σύμφωνα με δεδομένα που προκύπτουν από την Παγκόσμια Έκθεση για το Χάσμα μεταξύ των Φύλων, του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ, η Ιταλία κατέχει την 74η θέση, ενώ βρίσκεται κάτω από την Κολομβία και τη Βενεζουέλα. Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν εργάζονται εκτός σπιτιού τόσο λίγες γυναίκες όσο στην Ιταλία, αφού μόνο το 44% αποτελεί εργατικό δυναμικό, αλλά κι αυτές εισπράττουν σχεδόν τα μισά από τους άρρενες ομολόγους τους. Επίσης, κατά μέσο όρο οι Ιταλίδες ξοδεύουν 21 ώρες την εβδομάδα για τις δουλειές του σπιτιού, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαία.
Δεν είναι λίγες οι Ιταλίδες που έχοντας τελειώσει ανώτατη εκπαίδευση, έχουν αποφασίσει να μεταναστεύσουν πέρα από τον Ατλαντικό για να βρουν δουλειά και να μη συμβιβαστούν στο ρόλο της «γλάστρας» για την υπόλοιπη ζωή τους. Το ερώτημα ωστόσο παραμένει. Ο τηλεοπτικός φακός ακολουθεί την πραγματική ζωή ή την τροφοδοτεί;
«Bella Mara»: τηλεοπτική στάρλετ που έγινε υπουργός Ίσων Ευκαιριών στο πλευρό του Berlusconi
Η γυναίκα για την οποία ο Ιταλός πρωθυπουργός, Silvio Berlusconi δήλωσε δημόσια ότι θα την παντρευόταν, Mara Carfagna, άρχισε την καριέρα της ως velina, όπως συνηθίζουν να αποκαλούν οι Ιταλοί τις ελαφρώς ενδεδυμένες γυναίκες που εμφανίζονται στο background των ιταλικών τηλεοπτικών σόου.
Το 2008 η «Όμορφη Μάρα» όπως συνήθως την αποκαλούν, μετατρέπεται σε υπουργό Ίσων Ευκαιριών στην κυβέρνηση Berlusconi. Πολλές γυναίκες θεώρησαν την κατακόρυφη άνοδό της στο πολιτικό προσκήνιο ως προσβολή, αλλά και συνάμα ως απόδειξη για την διαστρεβλωμένη εικόνα των γυναικών στην Ιταλία. Ήταν η επιβεβαίωση του αν έχεις τέλεια κορμοστασιά, είσαι όμορφη και υπάκουη, δε χρειάζεσαι τίποτα άλλο.
Ωστόσο η Carfagna ξεκίνησε έναν πόλεμο για την αντιμετώπιση της πορνείας επιβάλλοντας πρόστιμα σε πελάτες (αλλά και, αμφιλεγόμενα, στις ίδιες τις εκδιδόμενες) που συλλαμβάνονταν επί το έργον. Παρά την αρχική δυσπιστία του γυναικείου πληθυσμού στο πρόσωπό της, συνέχισε με πρωτοβουλίες για την προστασία των γυναικών θυμάτων βιασμού και των ομοφυλόφιλων.
Με το πολιτικό πρόγραμμα που εφάρμοζε τασσόταν ενάντια στα σοβινιστικά σχόλια του κατά παράδοση φαλλοκράτη Berlusconi που υποστήριζε ότι απλά «δεν έχουμε αρκετούς στρατιώτες για να προστατέψουμε τις γυναίκες μας από τη βία. Είναι απλά υπερβολικά όμορφες».
Παρ’ όλα αυτά, οι σύγχρονες Ιταλίδες έχουν αφυπνιστεί και εκπροσωπούν επάξια τη γενιά του 1960 οπότε συντελέστηκε στην Ιταλία ένα γυναικείο κίνημα με τη μεγαλύτερη επιρροή στην Ευρώπη. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, σήμερα, εκατοντάδες χιλιάδες υπογράφουν αιτήσεις για την υποστήριξη της «αξιοπρέπειας των Ιταλίδων γυναικών», ενώ μάχονται για καλύτερες θέσεις εργασίας, καθώς και κατά της οικιακής δουλείας και της πορνείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου