Το τέλος του κατήφορου είναι ο πάτος

Η πορεία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όπως δείχνει και το τελευταίο «σαρωτικό» πολυνομοσχέδιο, αποδεικνύει ότι δεν μπορείς να εκπορνεύεσαι λίγο και κατά περίσταση. Από την στιγμή που υποπέσεις στο αμάρτημα μια φορά, θα καταλήξεις κάθε βράδυ στο πεζοδρόμιο. Με νταβατζήδες τη τρόικα και το ΔΝΤ, στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Γιατί οι διατάξεις του νόμου σκούπα, που εισάγεται με την διαδικασία του κατεπείγοντος στη Βουλή, δεν είναι απλά ότι τακτοποιούν κάποιες ανισότητες στο μισθολογικό καθεστώς των ΔΕΚΟ ή φροντίζουν , με την αναλογία 1:5 στις προσλήψεις/απολύσεις στο Δημόσιο, να αποσυμφορήσουν τη δημόσια διοίκηση από περιττούς υπαλλήλους. Στο όνομα κάποιων αλλαγών που έπρεπε να γίνουν ,στη πραγματικότητα κατεδαφίζουν τις υπάρχουσες εργασιακές σχέσεις γυρνώντας δεκαετίες πίσω.

Το πιο κραυγαλέο στοιχείο εδώ είναι ακριβώς οι αλλαγές που επιβάλλονται στον ιδιωτικό τομέα όπου, αντίθετα με την κατάσταση που επικρατεί σε φορείς του Δημοσίου, οι σημερινές απολαβές των εργαζόμενων και οι επικρατούσες εργασιακές σχέσεις θυμίζουν ήδη τριτοκοσμική χώρα. Ίσως η τρόικα να μην γνωρίζει ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα εργάζονται περισσότερο από τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους αλλά αμείβονται λιγότερο και μάλιστα χωρίς την υποστήριξη του σχεδόν ανύπαρκτου κοινωνικού κράτους. Θα έπρεπε όμως να της το θυμίσει η ελληνική πλευρά , αρνούμενη να υποκύψει σε απάνθρωπες απαιτήσεις.

Το σχήμα είναι όμως σαφές: για πρώτη ίσως φορά στην ιστορία, η «παλιά καλή» συνταγή του ΔΝΤ εφαρμόζεται σε μια χώρα όπου δεν μπορεί να γίνει παράλληλα υποτιμηση του εθνικού νομίσματος. Ετσι, η όποια προσπάθεια αύξησης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας επιχειρείται με την ισοπέδωση μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων. Επειδή οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι της μόδας ούτε –εκτός από την Κίνα-δεν υπάρχει διεθνώς ρευστό, δεν ιδιωτικοποιείται το νερό, όπως πχ είχε γίνει τη δεκαετία του 90 στη Βολιβία., αλλά το αποτέλεσμα ειναι το ίδιο : μια χώρα-μέλος της Ευρωπαικής Ενωσης, μετατρέπεται σε λατινοαμερικανική.

Με τους πολίτες να ζουν σε ενα καθεστώς σοκ και δέους όλους τους τελευταίους μήνες, με την αντιπολίτευση ανίκανη να αντιδράσει προβάλλοντας αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις , το πολυνομοσχέδιο θα υπερψηφισθεί και αυτό από την κυβερνητική πλειοψηφία, όπως και τα ανάλογα προηγούμενα. Αυτό που δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται στο ΠΑΣΟΚ είναι ότι χρεώνονται μια ιστορική ευθύνη, την οποία θα κουβαλά για δεκαετίες στη πλάτη του ένα άλλοτε σοσιαλιστικό κόμμα, ή ότι μετα τη τραγωδία θα απομείνει απ’ αυτό.

Σ. Κούλογλου