Μεξικό-Το μεγαλύτερο υποβρύχιο μουσείο

Το μεγαλύτερο υποβρύχιο μουσείο του κόσμου αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα στο Μεξικό. Οι επισκέπτες του εθνικού πάρκου στο Cancun του Μεξικό θα έχουν σύντομα την ευκαιρία να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με γλυπτά που θα αναπαριστούν ανθρώπινες μορφές, σε πραγματικό μέγεθος. Που; Στο βυθό της θάλασσας. Το Μεξικό δεν διαθέτει πάντως μόνο υποβρύχια μουσεία αλλά και υποβρύχια ποτάμια...

Υποβρύχιο Μουσείο στο Μεξικό
Ήδη από τις 19 Νοεμβρίου, τέσσερα γλυπτά έχουν βυθιστεί στα νερά της Καραϊβικής, στα ανοικτά της χερσονήσου Yucatan, στη πολιτεία Quintana Roo του Μέξικο. Αυτά είναι τα πρώτα από τις πολλές εκατοντάδες που θα τοποθετηθούν.

Πρόκειται για γλυπτά που θα δημιουργηθούν από υλικά με ουδέτερο PH, προκειμένου να προσελκύσουν φύκια και θαλάσσια ζωή και να αποτελέσουν κομμάτι του τοπικού οικοσυστήματος.

Σύμφωνα με το διευθυντή του πάρκου, Jaime Gonzalez, ένας από τους στόχους είναι να μειωθεί η πίεση στους φυσικούς οικότοπους άλλων περιοχών του πάρκου, προσελκύοντας του τουρίστες μακριά από τους κοραλλιογενείς υφάλους, που έχουν υποστεί ζημιά από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Η λιγότερη επισκεψιμότητα θα μπορούσε να επιτρέψει την αναγέννηση των κοραλλιών στην περιοχή, δήλωσε ο κ. Gonzalez.

Ένα από τα πρώτα γλυπτά που πρόκειται να βυθιστεί, έχει το όνομα, La Jardinera de la Esperanza. Αναπαριστά ένα νέο κορίτσι ξαπλωμένο στο αίθριο ενός κήπου και θα τοποθετηθεί μόλις τέσσερα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Ο γλύπτης και επικεφαλής του εγχειρήματος, Jason deCaires Taylor, πιστεύει ότι σε διάστημα μόλις δύο εβδομάδων, το γλυπτό θα προσελκύσει πράσινα φύκια και στη συνέχεια θα αρχίσει να τραβά και θαλάσσια ζωή. Σύμφωνα με τον Jason deCaires Taylor, τα γλυπτά έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να είναι ανθεκτικά, χωρίς αρνητικές συνέπειες για το τοπικό οικοσύστημα. «Έχει διενεργηθεί μελέτη περιβαλλοντικών όρων εκ των προτέρων» επισημαίνει.

Το έργο έχει αρχικό προϋπολογισμό 350.000 ευρώ, με ένα σημαντικό ποσοστό της χρηματοδότησης να προέρχεται από τη μεξικανική κυβέρνηση. Το υπόλοιπο προέρχεται από δωρεές ιδιωτών και οργανώσεων που ενδιαφέρονται για την προώθηση της περιοχής. Ο Jason deCaires Taylor έχει ταξιδέψει σε όλη τη χώρα αναζητώντας ανθρώπους από διάφορους χώρους προκειμένου να δημιουργήσει την έκθεση.

Βασικός στόχος του υποβρύχιου μουσείου είναι να προσελκύσει περισσότερο τουρισμό στην περιοχή, ο οποίος έχει πληγεί από την οικονομική ύφεση, τον πόλεμο των ναρκωτικών στο Μεξικό αλλά και την αρνητική δημοσιότητα που απέκτησε η χώρα λόγο της γρίπης των χοίρων.

Η ιδέα του υποβρύχιου μουσείο δεν είναι καινούργια. Υπάρχουν ήδη κάποια τέτοια μουσεία και γίνονται προσπάθειες ώστε να δημιουργηθούν κι άλλα σε αρκετές περιοχές του κόσμου. Στην Αίγυπτο, η UNESCO έχει εκφράσει την υποστήριξή της για τη δημιουργία υποβρύχιου μουσείου στην Αλεξάνδρεια, το οποίο θα φιλοξενεί θησαυρούς που ανήκουν στην Κλεοπάτρα. Ενώ τον περασμένο Μάιο το υποβρύχιο μουσείο, Baiheliang, στο Chongqing της Κίνας, άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό.

Παραδόξως υπάρχουν και υποβρύχια ποτάμια...
Αν είστε δύτης, τότε πρέπει οπωσδήποτε να πάτε στο «Cenote», όπως είναι ο ισπανικός όρος για τις υπόγειες και υποβρύχιες πηγές νερού, Angelita στο Μεξικό. Εκεί υπάρχει μία σπηλιά. Διανύοντας τη σε βάθος, έρχεσαι αντιμέτωπος με την αποκάλυψη ότι στα 30 πρώτα μέτρα το νερό είναι γλυκό, ενώ από ένα βάθος και μετά το νερό είναι αλμυρό.

Αυτό δεν είναι το μοναδικό παράδοξο. Στο βάθος της σπηλιάς υπάρχει ένα ποτάμι μέσα στο θαλάσσιο νερό. Στις κοίτες του υπάρχει μάλιστα ένα δεντράκι με φύλλα. Δεν πρόκειται ωστόσο για πραγματικό νερό αλλά για σουλφίδιο του υδρογόνου. όπως και να έχει πρόκειται για μία πανέμορφη υποβρύχια έκπληξη.

Τα Cenotes είναι μοναδικά υποβρύχια περιβάλλοντα. Τα συναντάμε σε πολλές περιοχές του Μεξικoύ και ιδιαίτερα στην χερσόνησο του Yucatan. Συνδυάζουν στρώματα γλυκού και αλμυρού νερού και χαρίζουν εντυπωσιακές εικόνες. Οι βροχοπτώσεις κατά τη διάρκεια των αιώνων έχουν δημιουργήσει πολλά σπήλαια.

Σήμερα πολλά από αυτά είναι γεμάτα νερό, ενώ στο εσωτερικό τους έχουν δημιουργηθεί υποβρύχια κανάλια γεμάτα σταλαγμίτες και σταλακτίτες. Σε πολλές περιπτώσεις το πάνω μέρος των σπηλαίων κατέρρευσε με τα χρόνια, δημιουργώντας ένα άνοιγμα που σήμερα χρησιμοποιείται σαν είσοδος. Αυτά υπόγεια ποτάμια χρησιμοποιήθηκαν κατά το παρελθόν από τους Μάγια ως πηγή καθαρού νερού.