Ινδιάνοι Sioux

Ως Σιού (Sioux) αναφέρονται ομάδες ιθαγενών (Ινδιάνων) της Βόρειας Αμερικής που μιλούν την ομώνυμη διάλεκτο.

Οι Σιού διακρίνονται σε τρείς κύριες ομάδες τους:

Ντακότα (Dakota) ή Σαντέ (Santee)

Γιάνκτον και Γιανκτονάι (Yankton, Yanktonai) ή Νακότα,και Τέτον (Teton) ή Λακότα.

Οι όροι "ντακότα", "νακότα" και "λακότα" σημαίνουν "φίλοι" στη διάλεκτο των τριών ομάδων.

Οι Σιού παραδοσιακά επιδίδονταν στο κυνήγι του βουβάλου και κατασκεύαζαν τις χαρακτηριστικές κωνικές σκηνές τίπι. Τον χειμώνα ζούσαν σε μικρές ομάδες. Το καλοκαίρι ήταν η περίοδος που οι ομάδες συγκεντρώνονταν με αφορμή λ.χ. το χορό του ήλιου και οργάνωναν πολεμικές επιδρομές εναντίον γειτονικών φυλών. Ήταν άριστοι ιππείς, φημισμένοι επειδή χρησιμοποιούσαν τόξα και πιστόλια με ακρίβεια ενώ κάλπαζαν. Τα άλογα θεωρούνταν μεγάλης αξίας και για αυτο κάποιοι πολεμιστές κατείχαν εκατοντάδες. Δεν χρησιμοποιούνταν μόνο στον πολέμο αλλά και ως μέσα ανταλλαγής.

Ιστορία

Οι αμερικανοί άποικοι άρχισαν να καταλαμβάνουν με ιδιαίτερα εντατικό τρόπο τη γη των Σιού από τη δεκαετία του 1840. Οι Σιού επιχείρησαν να διαπραγματευτούν, και αφού οι διαπραγματεύσεις δεν έφεραν αποτελέσματα, κήρυξαν τον ξεσηκωμό εναντίον των αποικιοκρατών. Μεταξύ 1862-1890 καταγράφονται η εξέγερση των Σαντέ το 1862, ο πόλεμος που διεξήγαγε ο αρχηγός Makhpiya-luta (Κόκκινο Σύννεφο) μεταξύ 1865-67 που ανάγκασε τις Ηνωμένες Πολιτείες να υπογράψουν τη συνθήκη του οχυρού Laramie (1868), και τέλος η μεγάλη εξέγερση που διήυθυναν οι αρχηγοί Tatanka Yotanka (Καθιστός Ταύρος) και Tashunca-Uitco (Τρελό Άλογο), που τερματίστηκε με αιματηρό τρόπο το 1890 (σφαγή στην περιοχή Wounded Knee).

Οι Σιού μετακινήθηκαν από τα Βόρεια στα Νότια στην περιοχή της Ντακότα, όπου κατοικούν και σήμερα εκτρέφοντας βούβαλους. Κατοικούν επίσης στις περιοχές της Μινεσσότα και Νεμπράσκα στις Η.Π.Α. και στις περιοχές Αλμπέρτα, Σασκατσουάν και Μανιτόμπα στον Καναδά. Σήμερα αριθμούν πάνω από 150.000 άτομα.