Bία κατά των γυναικών Στη Λατινική Αμερική

Τα στοιχεία για τα περιστατικά βίας με θύματα γυναίκες στη Λατινική Αμερική, που έδωσε στην δημοσιότητα η Διεθνής Αμνηστία είναι αποκαλυπτικά. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών στη περιοχή παρέμεινε ενδημική. Ο αριθμός των δηλωμένων περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, βιασμού και σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς και η θανάτωση και ο ακρωτηριασμός σωμάτων γυναικών αφότου βιάστηκαν αυξήθηκε στο Μεξικό, στη Γουατεμάλα, στο Ελ Σαλβαδόρ, στην Ονδούρα, στη Νικαράγουα και στην Αϊτή. Σε αρκετές χώρες, συγκεκριμένα στη Νικαράγουα, στην Αϊτή και στη Δομινικανή Δημοκρατία, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι πάνω από το ήμισυ αυτών των θυμάτων ήταν κορίτσια. Οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, καθώς και η έλλειψη ενδελεχούς έρευνας για τις καταγγελίες της βίας, αναδείχθηκαν από διάφορους διεθνείς φορείς. Το παναμερικανικό δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, για παράδειγμα, καταδίκασε το Μεξικό, επειδή απέτυχε να δράσει αποτελεσματικά, για να προλάβει είτε να διερευνήσει επιτυχώς, είτε να αποζημιώσει για την απαγωγή και τη δολοφονία τριών γυναικών στην Τσιουάουα, το 2001.

Δεν εφαρμόζονται οι νόμοι

Οι αρχές σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Ουρουγουάης, της Βενεζουέλας και της Δομινικανής Δημοκρατίας, αναγνώρισαν ότι ήταν ανίκανες να αντιμετωπίσουν το πλήθος των καταγγελιών που σχετίζονταν με τη βία κατά των γυναικών, παρόλο που ιδρύθηκαν μονάδες με ειδικούς στα δύο φύλα, σε διάφορα Συστήματα Ποινικής Δικαιοσύνης. Η ιατρική φροντίδα για όσες επέζησαν συχνά ήταν ανεπαρκής ή πλήρως ανύπαρκτη. Η εφαρμογή των νόμων, ώστε να εξασφαλιστεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων των γυναικών και να προληφθεί η βία, παρέμεινε αργή, ειδικά στην Αργεντινή, το Μεξικό, την Τζαμάικα και τη Βενεζουέλα. Ορισμένες χώρες, κυρίως στην Καραϊβική, εισήγαγαν μεταρρυθμίσεις, αλλά απέτυχαν να εφαρμόσουν τα διεθνή πρότυπα, όσον αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα, επειδή δεν ποινικοποίησαν το βιασμό σε όλες τις περιπτώσεις. Η άμβλωση στις περιπτώσεις βιασμού ή όταν η υγεία της μητέρας βρισκόταν σε κίνδυνο ήταν προσιτή και διαθέσιμη σε αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Κολομβίας, της ομοσπονδιακής περιφέρειας του Μεξικού, της Κούβας και των ΗΠΑ. Σε πολλές άλλες χώρες όπου επιτρέπεται βάσει νόμου, στην πράξη υπήρξαν εμπόδια στην πρόσβαση.

Αποποινικοποίηση της έκτρωσης

Έγιναν βήματα προς την κατεύθυνση της αποποινικοποίησης της έκτρωσης σε συγκεκριμένες περιπτώσεις στο Περού. Ωστόσο, συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, που προτάθηκαν στη Δομινικανή Δημοκρατία και σε 17 πολιτείες του Μεξικού, για να προστατευτεί το δικαίωμα στη ζωή από τη στιγμή της σύλληψης, όξυναν φόβους ότι ενδέχεται να ακολουθήσει μιά ολική απαγόρευση στις αμβλώσεις. Η απαγόρευση των αμβλώσεων σε όλες τις περιπτώσεις παρέμεινε στη Χιλή, στο Ελ Σαλβαδόρ και στη Νικαράγουα. Παρά το απλό νομικό δεδομένο του δικαιώματος της μητέρας στη ζωή και στην υγεία, εξακολουθεί να επικρατεί πόλωση στην κοινή γνώμη και το συναίσθημα, με τους ακτιβιστές και τους επαγγελματίες στην υγειονομική περίθαλψη που σχετίζονται με εκτρώσεις να λαμβάνουν απειλές, ενώ ένας Αμερικανός γιατρός δολοφονήθηκε. Σε ένα πιο αισιόδοξο τόνο, έγιναν βήματα για να υποστηριχτούν τα δικαιώματα των λεσβιών, γκέι, αμφιφυλόφιλων και τρανσέξουαλ (LGBT). Το Μεξικό ενέκρινε ένα πρωτοποριακό νομοσχέδιο που νομιμοποιεί το γάμο των ομοφυλοφίλων. Παρά ταύτα, η Ονδούρα, το Περού και η Χιλή απέτυχαν να προστατεύσουν τις LGBT κοινότητές τους από τις παρενοχλήσεις ή τους εκφοβισμούς, όπως και στις χώρες της Καραϊβικής, για παράδειγμα, στην Τζαμάικα και στη Γουιάνα.