Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ “ΘΥΡΑΣ 7”

Κυριακή, 8/2. Ώρα 15:15. Στο στάδιο Καραϊσκάκη επικρατεί πανικός, αφού 35.450 έχουν καταφέρει να εξασφαλίσουν ένα εισιτήριο για το ντέρμπι του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ. Το παιχνίδι αρχίζει όμως κανένας δεν μπορεί να φανταστεί την εξέλιξη του καθώς θα μετατρεπόταν σε πάρτι με κόκκινο χρώμα. Οι ερυθρόλευκοι ανοίγουν το σκορ με τον Γαλάκο και το γήπεδο παίρνει φωτιά.

Στην επανάληψη, από το 53΄ η Ένωση μένει με ένα παίκτη λιγότερο καθώς ο νεαρός τότε Στέλιος Μανωλάς αποβάλλεται με δεύτερη κίτρινη κάρτα και από εκεί αρχίζει η κατρακύλα της ΑΕΚ. Γαλάκος, γκολ. Κουσουλάκης, γκολ. Ορφανός, γκολ. Βαμβακούλας, γκολ. Γαλάκος, γκολ. Τελικό αποτέλεσμα 6-0. Μία από τις μεγαλύτερες νίκες του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ έχει γραφτεί στην ιστορία. Με μαύρα γράμματα όμως, αφού στη συνέχεια θα ακολουθήσει η τραγωδία.

Οι φίλοι του Ολυμπιακού παραληρούν και φωνάζουν συνθήματα υπέρ της ομάδας τους. Όμως αυτό δεν τους φτάνει. Θέλουν να δουν από κοντά τους πρωταγωνιστές της ομάδας τους και να πανηγυρίσουν το θρίαμβο μαζί τους. Οι πυρήνας των φίλων του Ολυμπιακού βρισκόταν στην θύρα 7. Οι περισσότεροι από αυτούς μετά την λήξη τρέχουν με προορισμό την θύρα 1 έτσι ώστε να δουν από κοντά τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού και να τους αποθεώσουν.

Ένας από τους κόκκινους οπαδούς τρέχοντας τα σκαλιά γλιστράει σε ένα αφρολέξ, κατρακυλάει και φτάνει μπροστά στην πόρτα, η οποία είναι κλειστή. Από εκεί αρχίζει η τραγωδία. Κατεβαίνοντας οι φίλαθλοι, ο ένας πέφτει πάνω στον άλλο, αφού δεν μπορούσαν να δουν τι συμβαίνει μπροστά τους. Επικρατεί συνωστισμός και ασφυξία.

Οι αστυνομικοί ξεριζώνουν την πόρτα για να βγουν όσοι μπορούν. Δεκαεννιά άτομα δεν τα κατάφεραν και άφησαν την τελευταία τους πνοή εκεί μπροστά στην θύρα 7. Οι τραυματίες ακόμα περισσότεροι. Τα νοσοκομειακά έσπευσαν στο χώρο και μετέφεραν νεκρούς και τραυματίες στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά. Στους διαδρόμους το αδιαχώρητο. Όπως και απ’ έξω.

Συγγενείς, φίλοι και εθελοντές συγκεντρώθηκαν στο νοσοκομείο για να μάθουν τις ακριβώς συμβαίνει και κυρίως, τα ονόματα των ανθρώπων που βρίσκονταν μέσα. Η κρατική τηλεόραση και τα ραδιόφωνα είχαν ενημερώσει για την τραγωδία και μετέδιδαν συνεχώς τις τελευταίες εξελίξεις, καθώς και εκκλήσεις για αίμα. Το Κρατικό Πειραιώς κινητοποιείται με τη σειρά του, όπως και το ΚΑΤ.

Στο Τζάνειο καταφτάνει ο Υπουργός Κοινωνικών υπηρεσιών, κ. Δοξιάδης, οι Υφυπουργοί κκ. Τσουκαντάς και Αποστολάτος, ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δαβάκης, ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως κ. Αχ. Καραμανλής, ακόμα και ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης. Όλοι διατάσσουν εντατικοποίηση των κινητοποιήσεων. Ο χρόνος είναι σημαντικός, όπως και η ανάγκη για αίμα. Όλοι βοηθάνε. Γιατροί, αστυνομία και φυσικά ο απλός κόσμος…

Δύο βαριά τραυματίες δεν τα κατάφεραν και ξεψύχησαν στο νοσοκομείο. Αναγνωρίστηκαν και οι άλλοι 19. Σύνολο 21 νεκροί. Εξαγριωμένοι πολίτες έξω από το γήπεδο Καραϊσκάκη ζητούσαν ευθύνες… Δεν άλλαζε τίποτα. Το ρολόι έλεγε 16:58 και η μεγαλύτερη τραγωδία των ελληνικών γηπέδων είχε ήδη γραφτεί.

Μία από τις μεγαλύτερες νίκες του Ολυμπιακού συνδυάζεται με την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία της ομάδας. Το 6-0 ίσως και να μην το θυμάται κανείς... Τα 21 θύματα όμως έχουν μείνει για πάντα χαραγμένα στις μνήμες των φίλων του Ολυμπιακού. Από τότε το σύνθημα "Αδέλφια ζείτε εσείς μας οδηγείτε" δονεί το Καραϊσκάκη.


Η μνήμη των 21 νεκρών τιμάται κάθε χρόνο, στις 8/2 όχι μόνο από συγγενείς αλλά και από φιλάθλους, παίκτες τεχνική ηγεσία και παράγοντες του Ολυμπιακού.