«Και ποιος είμαι εγώ ρε φίλε;Ο Θεός;»

Ύστερα από έκκληση ενός δικού μου ανθρώπου, φίλου και φίλαθλου αποφάσισα να μην γράψω εγώ για όσα συμβαίνουν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο τις τελευταίες ώρες, αλλά να φιλοξενήσω ένα δικό του άρθρο….

«Δεν έχω μπουκάρει ποτέ στο γήπεδο μετά τη λήξη του αγώνα. Κι όμως πιστέψτε με ήταν τόσο εύκολο πολλές φορές. Σιγά μη με σταμάταγε ποτέ κανείς. Εξάλλου έχω δει αμέτρητες φορές να το κάνουν και να μη γίνεται τίποτα. Δεν έχω πλησιάσει παίκτες για να πανηγυρίσω μαζί τους τη νίκη της ομάδας, να πάρω μια φανέλλα, να αγκαλιάσω τον σκόρερ που έβαλε το γκολ-ποίημα. Και να πεις πως δεν πορώνομαι, δεν βράζει το αίμα μου, δεν μεθάω από τη νίκη; Δεν το παίζω ευγενής φίλαθλος, ίσως για κάποιους μπορεί να είμαι φλώρος. Δεν έχω παίξει ποτέ ξύλο επειδή αντίπαλος οπαδός έβρισε τον προπονητή, την διοίκηση και το σύλλογό μου. Κάτι τύποι που το κάνουν, έχουν περίσσευμα μαγκιάς και με ασπίδα τον όχλο συμπεριφέρονται άρρωστα. Το καταδικάζω!


Δεν έχω κάνει τίποτα να τους σταματήσω, αλλά δεν είμαι ο μόνος. Και δεν είμαι και αρμόδιος. Κι όμως εγώ φταίω. Το νιώθω. Οταν υπεύθυνοι και ανεύθυνοι, μιλάνε ξαφνικά για ανεγκέφαλους οπαδούς, περιλαμβάνουν κι εμένα. Και ζητάνε από μένα, να βγάζω ήθος στις κερκίδες, να κλείνω τα μάτια του παιδιού μου, όταν η κατάσταση ξεφεύγει από το »ωραίο, το μεγάλο και το αληθινό» και να φεύγω από το γήπεδο με το ίδιο συναίσθημα που βγαίνω από το σινεμά μετά από μια ώρα ψυχαγωγίας. Δύσκολα πράγματα…. Ποιος δίδαξε εμένα ευπρέπεια και αγωγή μέσα στο γήπεδο; Μήπως οι πάικτες που τσαμπουκαλεύονται με το παραμικρό σαν τα κοκκόρια και τους βλέπω από την κερκίδα να φουσκώνουν το στέρνο τους σαν τον Ζαμπίδη στο ρίνγκ; Μήπως οι διαιτητές που έχουν πολλές φορές, καταργήσει τους κανόνες της λογικής, που υποτιμούν τη νοημοσύνη μου σαν να μου λένε ότι αυτό που είδες δεν είναι έτσι,αλλά είναι όπως το σφυράω εγώ; Μήπως οι παρατρεχάμενοι από τον πάγκο που είναι έτοιμοι να χουλιγκανίσουν με την πρώτη ευκαιρία; Ή μήπως οι παράγοντες των ομάδων που βγαίνουν και παίζουν «χαρτοπόλεμο» με δελτία ανακοινώσεων χρησιμοποιώντας κάτι κυριλέ τσιτάτα που μυρίζουν μπαρούτι;


Και μη ξεχάσω. Ζητάνε από μένα να έχω παιδεία και αγωγή φιλάθλου οι δημοσιογράφοι που με πορώνουν όλη την εβδομάδα; Και ποιος είμαι εγώ ρε φίλε; Ο Θεός; Μόνος μου θα τα κάνω όλα; Ολοι αυτοί αναρωτιούνται γιατί δεν γίνονται επεισόδια σε ματς του Champions League. Εγώ πάντως αλλά και ο ανεγκέφαλος χουλιγκάνος είμαστε εκεί, δίπλα δίπλα. Και καθόμαστε Παναγίες. Αυτό τώρα πρέπει να προβληματίσει εμένα ή κάποιους άλλους;» Αλήθεια εγώ τι να απαντήσω στον φίλο μου;