Η ιστορία του Αυνάν

Ο αυνανισμός είναι το συνώνυμο αυτού που κοινώς ονομάζεται "μαλακία" και ο αυνανιστής αυτός που ονομάζεται "μαλάκας".

"Μαλάκας" ονομάζεται ο ανίκανος να κάνει έρωτα με γυναίκα λόγω ατολμίας και γι αυτό καταφεύγει στην αυτοϊκανοποίηση.

Μεταφορικά επίσης σημαίνει τον ανίκανο να φέρει αποτέλεσμα εκεί που ο μέσος άνθρωπος μπορεί.

Δικαιολογεί όμως η ιστορία του Αυνάν τις δυο παραπάνω σημασίες;

Ένα σημείο κλειδί για να δει κανείς τι πράγματι κρύβεται πίσω από την Παλιά Διαθήκη είναι η Ιστορία της Αιγύπτου περί το -1350 και το απόσπασμα που περιγράφει την ιστορία του Αυνάν:

O Μωϋσής ήταν ο τελευταίος θρησκευτικός αρχηγός των μονοθεϊστών Αιγυπτίων με μοναδικό θεό τον Ήλιο, στα αρχαία αιγυπτιακά (τα οποία έχουν πολλές ομοιότητες με τα εβραϊκά) ΟΝ, που σημαίνει ήλιος και που με το όνομα αυτό αναφέρεται στη Παλιά Διαθήκη με την φράση "εγώ ειμί ο ΟΝ", που βλακωδώς μεταφράζεται "εγώ είμαι ο υπάρχων", αφού δεν θα μπορούσε να υπάρχει φράση "εγώ είμαι ο μη υπάρχων", επειδή δεν μπορεί να μιλά "ο μη υπάρχων"!!!

Οι μονοθεϊστές μετά από ένα μακροχρόνιο εμφύλιο πόλεμο με τους πολυθεϊστές γύρω στο -1350, στα χρόνια του Φαραώ Ακενατόν Δ΄, ηττήθηκαν και αυτοεξορίζονται στην έρημο του Σινά. Τους ηττημένους μονοθεϊστές αιγύπτιους ακολουθούν και οι νομάδες εβραίοι αλλά πολυθεϊστές (το "σύμμεικτο πλήθος" κατά την Π.Δ.), που εκείνη την εποχή με καθεστώς δουλοπάροικου βρέθηκαν στην Αίγυπτο και πολέμησαν μαζί τους.

Στο όρος Χωρίβ ο Μωϋσής με το πεθερό του Υοθώρ αποφασίζουν το σχέδιο με όλες τις λεπτομέρειες για τη κατάκτηση της περιοχής, της πολυτεμαχισμένης Γης Χαναάν που κατοικείται από Ελληνικά φύλα και αφού γίνεται προσπάθεια ενοποίησης των παραδόσεων Μονοθεϊστών Αιγυπτίων και Εβραίων και επινόησης νέων, ώστε να υπάρξει εθνική ενότητα, και μετονομάζονται σε Ισραηλίτες.

Τα βασικά στοιχεία του σχεδίου είναι όλες οι πρακτικές για την ταχύτατη αύξηση του πληθυσμού (οι αυτοεξόριστοι ήταν 70.000), ο καθορισμός σαν θεϊκή υπόσχεση του στόχου της εδαφικής κατάκτησης, διατάξεις που εξασφαλίζουν την σιδερένια συνοχή των Ισραηλιτών, την κατεργασία πολεμικών υλικών και τεχνικών δόλου εναντίον των λαών των οποίων σχεδίαζαν να καταλάβουν τα εδάφη (βλέπε σειρά βιβλίων Μιχ. Καλόπουλου ("Το μεγάλο ψέμα"), την καλλιέργεια της ψυχολογίας της υπεροχής απέναντι στους άλλους Ελληνικής καταγωγής λαούς, που κατοικούν την περιοχή, την καλλιέργεια του ανθελληνισμού και όποιες άλλες λεπτομέρειες σχετίζονται με το σκοπό αυτό.

Τις πρακτικές αύξησης του πληθυσμού που περιγράφουν πολλές διατάξεις της Π.Δ. ορίζουν τι υποχρεούται ή δικαιούται να κάνει η γυναίκα αν εκλείψει ο άνδρας. Οι περιπτώσεις καλύπτουν όλα τα ενδεχόμενα, όπως όταν δεν υπάρχει εβραίος άνδρας ,αναλαμβάνει ο πατέρας ή ο πεθερός αν δεν υπάρχει αδελφός του άνδρα. Αν υπάρχει αδελφός του άνδρα, αναλαμβάνει ο αδελφός, που αν αρνηθεί έχει συνέπειες. Αν λείπουν όλοι αυτοί τότε αναλαμβάνει ο ιερέας. Και για αποφυγή αδικαιολόγητων θανάτων που θα προκαλούσαν αδικαιολόγητη μείωση του πληθυσμού, καθορίζει πόλεις καταφύγια για τους εξ αμελείας ανθρωποκτόνους που κινδυνεύουν από αντεκδικήσεις.

Η προσταγή "αυξάνεσθαι και πληθύνεσθαι" αφορά αποκλειστικά τους Ισραηλίτες. Για τις άλλες φυλές είναι γεμάτη η ΠΔ από οδηγίες που τείνουν στο "μειούσθαι και ελαττούσθαι". Μάλιστα στο κείμενο για τον Αυνάν το ζητούμενο είναι να γεννοβολήσει η νύφη του.

Η περίπτωση του αδελφού που αρνείται από ιδιοτέλεια περιγράφεται στο παρακάτω απόσπασμα, αποτελεί ένα από τα κείμενα κλειδιά για την κατανόηση της ΠΔ.

Ο Αυνάν είναι Βιβλικό πρόσωπο που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη. Αναφέρεται ως δευτερότοκος γιος του Ιούδα και εγγονός του Ιακώβ. Όταν πέθανε ο αδελφός του Ηρ υποχρεώθηκε από τον "νόμο" να νυμφευθεί τη χήρα πλέον σύζυγο του αδελφού του. Όταν λοιπόν αυτός ερχόταν σε ερωτική συνεύρεση με την χήρα, για να μη θεωρηθεί το τυχόν τέκνο που θα γεννιόταν ως τέκνο του πεθαμένου αδελφού του, και έτσι έχανε τα πρωτοτόκια που είχαν περιέλθει ήδη σ΄ αυτόν, "όταν εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού αυτού εξέχεεν επί της γης του μη δούναι σπέρμα τω αδελφώ αυτού". (Γένεση κεφ. 38:6 1-10).

Από τη Βιβλική αυτή αναφορά, που διαγράφεται σαφέστατα, όχι τόσο η έννοια της αμαρτίας όσο η σκοπιμότητα του οικονομικού συμφέροντος, προέρχεται σήμερα ο όρος Αυνανισμός.Επίσης εντύπωση προκαλεί ό συνεχιζόμενος χαρακτηρισμός της χήρας ως γυναίκας του αδελφού και όχι ως συζύγου του Αυνάν αφού βάσει του υφιστάμενου νόμου την νυμφεύθηκε.

ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦ ΛΗ΄ 

εγένετο δε Ήρ πρωτότοκος Ιούδα πονηρός έναντι Κυρίου, και απέκτεινεν αυτόν ο Θεός. Είπε δε Ιούδας τώ Αυνάν. Είσελθε προς την γυναίκα του αδελφού σου και επιγάμβρευσαι αυτήν και ανάστησον σπέρμα τώ αδελφώ σου. Γνούς δε Αυνάν ότι ούκ αυτώ το σπέρμα, εγίνετο όταν εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού αυτού, εξέχεεν επί την γήν του μη δούναι σπέρμα τώ αδελφώ αυτού. Πονηρόν δε εφάνη εναντίον του Θεού, ότι εποίησεν τούτο, και εθανάτωσε και τούτον.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

και έκανε ο πρωτότοκος γιος του Ιούδα, ο Ηρ, πονηριά απέναντι στον Κύριο, και τον σκότωσε ο Θεός. Και είπε ο Ιούδας στον Αυνάν. Κάνε έρωτα με την γυναίκα του αδελφού σου για να αφήσεις απογόνους για τον αδελφό σου. Όμως ο Αυνάν σκέφτηκε ότι δεν θα ήταν δικοί του οι απόγονοι και όταν έκανε έρωτα με την γυναίκα του αδελφού του, εκσπερμάτωσε στην γη για να μην δώσει απογόνους στον αδελφό του. Και φάνηκε πονηρό στο Θεό αυτό που έκανε και τον σκότωσε και αυτόν.