Αλεξάνδρειο Αθλητικό Μέλαθρον θεσσαλονίκης

Το Αλεξάνδρειο έγινε τόπος λατρείας για το ελληνικό μπάσκετ από τα μέσα της δεκαετίας του '80 και για μία ολόκληρη δεκαετία: Οι μονομαχίες Αρη-ΠΑΟΚ έγραψαν ιστορία, αλλά όλα άλλαξαν με την αποχώρηση του «δικέφαλου».
Από τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ απέκτησε το δικό του γήπεδο και μετακόμισε στην Πυλαία, ο Αρης έμεινε μόνος στο Αλεξάνδρειο. Και αφού μετακόμισε και αυτός στο Ιβανώφειο, λόγω έργων στο Αλεξάνδρειο, από φέτος είναι και πάλι εκεί.
Το Αλεξάνδρειο συμπληρώνει φέτος 46 χρόνια έντονης ζωής, άμεσα συνυφασμένης με τον αθλητισμό της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο. Στις 26 Αυγούστου 1959 αποφασίστηκε η ίδρυση κλειστού γυμναστηρίου με την επωνυμία «Εθνικό Κλειστό Γυμναστήριο Θεσσαλονίκης».

Η κατασκευή του γηπέδου ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1960, με χρηματοδότηση της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, που μέσω του ΟΠΑΠ κάλυψε το συνολικό κόστος του έργου που έφτασε τα 70.000.000 δρχ.
Τη μελέτη του έργου είχε ο αρχιτέκτων μηχανικός Πέτρος Τζανέτος, ενώ την πρωτοποριακή και εξαιρετικά δύσκολη κατασκευή ανέλαβε η τεχνική εταιρεία ΑΛΕΜΑΤ (Ι.Αλεξίου, Δ. Ματαράγκας) και τις κλιματιστικές εγκαταστάσεις η τεχνική εταιρεία Θερμομηχανική Αθηνών. Το δυσκολότερο σημείο στην κατασκευή του γηπέδου ήταν η οροφή του, για την οποία ήρθαν ειδικά στην Ελλάδα οι Γάλλοι τεχνικοί Υνes Guyon και Thierry Jean-bloch του τεχνικού οίκου Οmnium Technique des Constructions. Είναι χαρακτηριστικό ότι Thierry Jeanbloch (που πέθανε το 1994) κλήθηκε και αρκετά χρόνια αργότερα (το 1980) για την ολοκλήρωση του κτιρίου της Προεδρίας της Κυβερνήσεως στην Αθήνα.

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο site της εταιρίας ΒΙΟΤΕΡ... «προς αποφυγή βέλους κάμψεως στους προβόλους του 1ου ορόφου έχει γίνει στο δώμα του κτιρίου από Γάλλο ειδικό μελετητή (Thierry Jean-bloch ) ανάρτηση σημαντικού μέρους των φορτίων και μεταφοράς των διά των τοιχωμάτων του πυρήνα στο έδαφος».
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι οι ίδιοι Γάλλοι μελετητές είχαν συμμετοχή και στην κατασκευή του Ρalais des Sports,που κατασκευάστηκε στη Λιόν της Γαλλίας το 1969. Μία ματιά στο συγκεκριμένο γήπεδο δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι είναι ένα πιστό αντίγραφο του Αλεξάνδρειου.

Το Αλεξάνδρειο ήταν πέρα από κάθε αμφισβήτηση ένα έργο πολύ πιο μπροστά από την εποχή του. Γι' αυτό και χαρακτηρίστηκε πρωτοποριακή κατασκευή. Οσα αναφέρονται στο ενημερωτικό-τρίπτυχο που διανεμήθηκε για τα εγκαίνια του γηπέδου είναι άκρως κατάτοπιστικά...«Ο διεθνής Τύπος και ιδιαίτερα τα τεχνικά περιοδικά όλου του κόσμου ασχολήθηκαν επισταμένως και κατ' επανάληψη με το ανεγειρόμενο πρωτοποριακό κλειστό γυμναστήριο της Θεσσαλονίκης, που εμφανίζει κελυφωτή κατασκευή ανοίγματος 70 μέτρων.
Για τους δημοσιογράφους προβλέφτηκαν ειδικοί χώροι στους οποίους θα τοποθετηθούν τηλέφωνα, τηλέτυπα, ενώ έχει προβλεφτεί και ειδικός χώρος λήψεως και προβολής κινηματογραφικών ταινιών και συστήματος τηλεοράσεως.
Εκτός αυτών, κάτω από τις κερκίδες υπάρχουν ξενώνες για 60-80 άτομα, αποδυτήρια για 10 ανεξάρτητες ομάδες, γραφεία, αποθήκες, ιατρείο, μεγάλες αίθουσες προπονήσεων, κυλικείο-εστιατόριο και μικρό θέατρο χωρητικότητας 150 ατόμων, ενώ στο υπόγειο δημιουργείται ενιαίος χώρος 6.500 τετραγωνικών μέτρων».
Τα εγκαίνια του Αλεξάνδρειου έγιναν στις 29 Ιουνίου του 1966, παρουσία του βασιλιά Κωνσταντίνου. Οι πρωινές εκδηλώσεις ξεκίνησαν στις 11.45 π.μ. και ολοκληρώθηκαν στις 1.15 μ.μ., ενώ το βράδυ (8.30 μ.μ.) ακολούθησαν διάφορες επιδείξεις διάρκειας 90 λεπτών. Στην εορταστική εκδήλωση των εγκαινίων συμμετείχαν η Αλέκα Κατσέλη (αφήγηση), η χορωδία του Νικ. Τσιλίφη, ο Β. Κροντηράς (ραδιοφωνική ηχοληψία), ο Γ. Αναστοπουλος (αφηγητής) και το Λύκειο Ελληνίδων Θεσσαλονίκης.

Αρχικά ονομάστηκε «Εθνικό Κλειστό Γυμναστήριο Θεσσαλονίκης», αλλά στις 12 Ιουλίου 1966, επτά δηλαδή χρόνια μετά την ίδρυσή του, μετονομάστηκε σε «Αλεξάνδρειο Αθλητικό Μέλαθρον θεσσαλονίκης».
«Μετονομάζομεν την Εφορείαν Διευθύνσεως του Εθνικού Κλειστού Γυμναστηρίου Θεσσαλονίκης, κατόπιν της μετονομασίας αυτού εις Αλεξάνδρειον Αθλητικόν Μέλαθρον, εις Εφορείαν Διοικήσεως Αλεξανδρείου Αθλητικού Μελάθρου Θεσσαλονίκης, τροποποιούμενης της υπ' αριθμ. 70604/1964 ημετέρας αποφάσεως, μόνον ως προς την μετονομασία της υφισταμένης πενταμελούς Εφορείας Διευθύνσεως του ανωτέρου Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου» αναφέρει η σχετική απόφάση, την οποία υπογράφει ο τότε νομάρχης Θεσσαλονίκης Νικόλαος Κουρνάβος.