Τσέπες αδειανές – όπλα γεμάτα

Η έκρηξη βίας και φόβου στην ελληνική κοινωνία είναι το κάτι άλλο. Κάτι το τρομακτικό. Δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού κι αισιοδοξίας.Καθημερινά απελευθερώνεται στην κοινωνία περισσότερη βία απ’ όση μπορούν να αντέξουν οι πολίτες. Βία οικονομική, πολιτική, ψυχολογική, σωματική.Ξυπνάς και είναι σα να είσαι στο στρατό, σε καιρό πολέμου, που οι αξιωματικοί παίρνουν αναφορά για να μετρήσουν απώλειες. Κάθε μέρα ένας θάνατος, ένας σε κώμα, βαριά τραυματίες.Μόνο που οι πολίτες ενός δημοκρατικού κράτους δεν είναι στρατιώτες, και οι αστυνομικοί έχουν καθήκον την καταπολέμηση του εγκλήματος και εγγυώνται την απόλαυση του δικαιώματος της ασφάλειας των πολιτών.

Δεν είναι Ράμπο.Σε καιρό Δημοκρατίας τα παιδιά δεν δολοφονούνται εν ψυχρώ. Δε γίνεται παιδιά να μην προλαβαίνουν να γεννηθούν, γιατί κάποιοι αποφασίζουν να κάψουν τους γονείς τους, ούτε να γεννιούνται ορφανά, επειδή κάποιοι εκτιμούν μια κάμερα περισσότερο από τη ζωή και κάποιοι άλλοι τα παγιδεύουν, όταν αυτά παίζουν ανάμεσα στα σκουπίδια.Σε μια χώρα που έχει νιώσει στο πετσί της τη βία και τον φασισμό δεν γίνεται παιδιά να πηγαίνουν στο γήπεδο για να το ρημάξουν, παιδιά να υπηρετούν στα τμήματα ασφαλείας και να βρίσκονται «γαζωμένοι», ανατιναγμένοι, καμένοι.Πού θα πάει αυτός ο αλληλοσπαραγμός; Η οικονομική ανέχεια, η έλλειψη προοπτικής, η έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής αρκούν για να ποδοπατήσουμε την αξία της ζωής;

Όσο καταναλώναμε απρόσκοπτα, νιώθαμε υγιείς και ευδαίμονες. Τώρα, η κοινωνία σπαράσσεται, κλείνεται στο σπίτι της και σημαδεύει πίσω από τα παραθυρόφυλλα τους αυτουργούς, ηθικούς και φυσικούς: Το κράτος, την αστυνομία, τους μετανάστες και, τέλος, τις κομματικές μας σημαίες: τους αριστερούς, τους δεξιούς, τους πιο δεξιούς και τους πιο αριστερούς.Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί αυτόκλητοι υπερασπιστές του, κατά το δοκούν, δικαίου. Ο θάνατος δεν ισοφαρίζεται με θάνατο. Δεν υπάρχει καλή και κακή βία. Δικός μας και δικός τους νεκρός.Ο φαύλος κύκλος της βίας, του μίσους και της μισαλλοδοξίας μας απειλεί όλους. Είμαστε όλοι εν δυνάμει θύματα και θύτες.

Οι συναγερμοί που ηχούν είναι αληθινοί, δεν είναι άσκηση ετοιμότητας.Κι επειδή η πολιτική κοινωνία ολιγωρεί εμφαντικά να αντιληφθεί τι συμβαίνει, είναι απαράδεκτο και το λιγότερο επικίνδυνο να χάσουμε την αξιοπρέπειά μας και τον σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή.Αν απογυμνώσουμε ηθικά τα εγκλήματα που σήμερα συμβαίνουν στο όνομα κάποιου σκοπού ή κάποιας ιδεολογίας, τότε το αύριο για τη χώρα θα είναι μαύρο.Κι όχι γιατί θα είναι οι τσέπες μας αδειανές, αλλά γιατί θα είναι τα όπλα μας γεμάτα.Υ.Γ.:«Η χρήση βίας μπορεί να φαίνεται καμιά φορά ότι κάνει καλό, το καλό αυτό όμως είναι προσωρινό, ενώ το κακό που προξενεί είναι μόνιμο»Μαχάτμα Γκάντι