Ο μαγικός κόσμος του διαδικτύου

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

ΓΕΛΙΟ



Ένας άνδρας περπατά σε μια παραλία όταν σκοντάφτει σε ένα λυχνάρι, το τρίβει και εμφανίζεται το τζίνι.

- Με ελευθέρωσες και σ' ευχαριστώ. Κανονικά έχεις 3 ευχές αλλά επειδή είναι η τέταρτη φορά αυτόν τον μήνα που με ελευθερώνουν και έχω βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια, εσύ έχεις δικαίωμα μόνο για μια ευχή.
Ο άνδρας σκέφτεται λίγο και λέει :

- Πάντα ήθελα να πάω στην Χαβάη αλλά φοβάμαι να μπω σε αεροπλάνο και υποφέρω από ναυτία για να πάω με καράβι, γι' αυτό θέλω να κατασκευάσεις μια γέφυρα για να πάω με το αυτοκίνητο.

- Χα χα χα χα χα! Αυτό που ζητάς είναι αδύνατο !!!!! Σκέψου λίγο λογικά, πόσο τσιμέντο χρειάζεται πόσο βαθιά πρέπει να μπουν οι κολόνες, την οικολογική καταστροφή... άλλο, άλλο;

- Κοίτα έχω παντρευτεί 4 φορές, όπως έχω χωρίσει 4 φορές και όλες οι γυναίκες μου με κατηγορούσαν ότι δεν τους έδινα σημασία και ότι ήμουν αναίσθητος. Γι' αυτό επιθυμώ από δω και πέρα να μπορώ να καταλαβαίνω τις γυναίκες... Να καταλαβαίνω πως νιώθουν, να ξέρω τι σκέφτονται όταν μου μιλάνε, τι θέλουν όταν λένε "τίποτα".... και πως να τις κάνω πραγματικά ευτυχισμένες...

- Στην γέφυρα που λέγαμε...... θέλεις 2 ή 4 λωρίδες;




Μια παρέα φιλενάδων στα 40 τους συζητούσε πού θα έβγαιναν για φαγητό.

Τελικά συμφώνησαν να συναντηθούν στο εστιατόριο Ocean View, μια και οι σερβιτόροι φορούσαν στενά παντελόνια και είχαν ωραία κωλαράκια.

10 χρόνια αργότερα, κλείνοντας τα 50, συζητούσαν και πάλι πού θα πήγαιναν για φαγητό. Τελικά, συμφώνησαν να πάνε στο εστιατόριο Ocean View, επειδή το φαγητό εκεί ήταν πολύ καλό και η συλλογή των κρασιών εξαιρετική.

10 χρόνια αργότερα, στα 60 τους, συζητούσαν για άλλη μία φορά πού θα πήγαιναν να φάνε. Τέλος συμφώνησαν να βρεθούν στο εστιατόριο Ocean View, επειδή εκεί θα έτρωγαν ήσυχα και το εστιατόριο είχε πανέμορφη θέα στη θάλασσα.

10 χρόνια αργότερα, 70άρες πια, συζητούσαν πού θα πήγαιναν για φαγητό. Τελικά συμφώνησαν να πάνε στο εστιατόριο Ocean View, μια και ήταν προσβάσιμο στα αναπηρικά τους καροτσάκια και υπήρχε ακόμη και ασανσέρ.

10 χρόνια αργότερα, έχοντας κλείσει πια τα 80, συζητούσαν πάλι πού θα έβγαιναν για φαγητό. Τέλος, συμφώνησαν να πάνε στο εστιατόριο Ocean View, μια και δεν είχαν ξαναπάει ποτέ εκεί.



Κάποτε έψαχνε κάποιος αγρότης έναν νταβραντισμένο κόκορα για το κοτέτσι του, με τις 180 κότες. Αγοράζει έναν που έμοιαζε αρχοντικός.
Μόλις μπαίνει στο κοτέτσι και βλέπει 180 κότες, κάνει "κικιρίκου" και... ψοφάει.

Αγοράζει άλλον, που έδειχνε αγέρωχος, μονομάχος κόκορας, με στιλπνό φτέρωμα. Μόλις μπαίνει στο κοτέτσι, κουτουπώνει 2 κότες, κάνει "κικιρίκου" και ψοφάει.

Απελπισμένος ο τύπος ξαναπηγαίνει στον έμπορο και του λέει:
- Ή μου δίνεις έναν άξιο κόκορα, ή θα σου τα κάνω λαμπόγυαλο!!!

Του δίνει ο έμπορας έναν κόκορα ξεπουπουλιασμένο και καχεκτικό, ένα πλάσμα στα πρόθυρα να πέσει κάτω.

- Δεν ήθελα να σου τον δώσω, γιατί είναι λίγο περίεργος, αλλά μια και επιμένεις...

Παραξενευμένος ο τύπος τον βάζει στο κοτέτσι. Με το που βλέπει τις κότες ο κόκορας, ξαφνικά γεμίζει αέρα, φουσκώνει, γουρλώνουν τα μάτια του, κάνει ΚΙΚΙΡΙΚΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ και παίρνει αμπάριζα, και τρέχοντας πηδάει τη μια κότα μετά την άλλη, ώσπου κάνει το γύρο και των 180 .....δυο φορές! Οι κότες είχανε μείνει στα άχυρα με ένα ηλίθιο χαμόγελο ευτυχίας. Ανήσυχος ο αγρότης πάει να τον πιάσει, αλλά ο κόκορας του ξεφεύγει από το κοτέτσι. Κυνηγώντας τον ο αγρότης, βλέπει σπαρμένο το δρόμο με ζωάκια που είχαν ένα ηλίθιο βλέμμα ευτυχίας:
γουρούνια, σκύλους, γάτες, γαϊδούρια, άλογα, πάπιες, χήνες, σκίουρους, αλεπούδες, ακόμα και χελώνες και... σκαντζόχοιρους κι όλα τα ζωάκια του δάσους ανάσκελα!!!

Ώσπου μετά από λίγο, βλέπει τον κόκορα πεσμένο ανάσκελα, ημιθανή με τη γλώσσα έξω κι από πάνω του να φέρνουνε κύκλο καμιά 10αριά όρνια.

Πανικόβλητος που χάνει τέτοιο απίστευτο ζώο, τρέχει κοντά του και τον παρακαλεί:

- Μη μου ψοφήσεις κι εσύ αρχηγέ!!!

Οπότε του απαντάει ο κόκορας:
.
.
.
- Φύγε ρε ηλίθιε... Θα μου διώξεις τα όρνια!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Google Ads | Το κάθε κλίκ μετράει