Τεκίλα: Η βασίλισσα του Μέξικο

Ο μύθος λέει ότι η τεκίλα βρέθηκε από τους Αζτέκους θεούς. Κομματιασμένος από το χαμό της αγαπημένης του ένας θεός, θέλοντας να ξεσπάσει, αποφάσισε να βλάψει τους θνητούς. Τότε ο θεός Quetzalkoatl με αντάλλαγμα τη σωτηρία των θνητών, του χάρισε την περιοχή που ευδοκιμεί το φυτό αγαύη. Πήρε το μεθυστικό χυμό της και ξέχασε την αγαπημένη του.

Η τεκίλα με την σημερινή μορφή της εμφανίζεται τον 16ο αιώνα. Φτάνοντας οι Ισπανοί στην Κεντρική Αμερική, παρατήρησαν ότι οι χυμοί της γαλάζιας αγαύης καταναλώνονταν από τους ιθαγενείς. Εφοδιασμένοι με την ευρωπαϊκή τεχνογνωσία της απόσταξης, δημιούργησαν την τεκίλα, βαφτισμένη από το χωρίο Tequila που καλλιεργούταν η γαλάζια αγαύη.

Οι ευρωπαίοι όμως την θεωρούσαν χαμηλής ποιότητας ποτό κι έτσι μένει στην αφάνεια μέχρι το 1920. Τότε ο ιδιοκτήτης του αποστακτηρίου Sauza έβαλε κάτω από την ονομασία «Tequila Sauza» τον τίτλο «μεξικανικό ουίσκι». Με αυτό το τρικ, η τεκίλα κατάφερε να μπει στις ευρωπαϊκές αγορές, και μερικές δεκαετίες αργότερα αποτελεί το πιο δυνατό brand του Μεξικού. Μιας και σήμερα αποτελεί το Νο 1 εξαγώγιμο προϊόν για το Μεξικό, έχει θεσπιστεί ένα συμβούλιο έλεγχου ποιότητας προϊόντος, το CRT (Consejo Regulador del Tequila), προστατεύοντας την ποιότητα του αποκλειστικού τους προϊόντος. Πέρα όμως από την ένδειξη CRT στα μπουκάλια μας, καλό θα ήταν να ξέρουμε και τι σημαίνουν οι άλλες ενδείξεις για να ξέρουμε τι πίνουμε.

Οι τύποι της τεκίλας σύμφωνα με την μεξικάνικη νομοθεσία είναι:

Silver, Blanco, Plata: λευκή τεκίλα που εμφιαλώνεται αμέσως μετά την απόσταξή της ή μέσα σε 60 μέρες. Μπορεί να αποθηκευθεί μέχρι την εμφιάλωση σε ανοξείδωτες δεξαμενές, αλλά όχι σε ξύλινα βαρέλια.

Gold, Oro, Suave, Joven ή Joven abocado: κίτρινη τεκίλα, ίδια με τη Silver, με μόνη διαφορά ότι γίνεται προσθήκη βελτιωτικών συστατικών, συνήθως καραμέλας και εσάνς δρυός, σε ποσοστό μέχρι 1% του συνολικού βάρους με σκοπό τη δημιουργία γεύσης και χρώματος που την κάνουν να μοιάζει παλαιωμένη.

Rested ή Reposado: τεκίλα που έχει ωριμάσει σε δρύινα βαρέλια για 2 με 12 μήνες πριν από την εμφιάλωση.

Aged ή Aρejo: τεκίλα που αποθηκεύεται και αφήνεται να ωριμάσει σε δρύινα βαρέλια περιεκτικότητας το πολύ 350 λίτρων, για περισσότερο από ένα χρόνο πριν να εμφιαλωθεί. Η παλαίωση μπορεί να διαρκέσει από 8 μέχρι και 10 χρόνια.

Μύθοι και τεκίλα

Υπάρχουν δύο μύθοι που κυκλοφορούν για την τεκίλα. Ο πρώτος αφορά το διάσημο πλέον σκουληκάκι από κάκτο. Ας το ξεκαθαρίσουμε. Καμία τεκίλα δεν περιέχει σκουλήκι. Μια κάμπια εν ονόματι guzano εμφανίζεται σε κάποια χαμηλής ποιότητας mezcal(κάτι σαν κονιάκ που παράγεται κι αυτό από αγαύη με διαφορετικό τρόπο απόσταξης), ενώ το 1940 κάποιοι παραγωγοί το χρησιμοποίησαν επίτηδες για να τραβήξουν την προσοχή του κοινού.

Ο δεύτερος μύθος που κυκλοφορεί είναι ότι η τεκίλα φτιάχνετε από κάκτους. Λάθος. Όπως αναφέραμε πριν, ή τεκίλα φτιάχνεται αποκλειστικά από την καρδιά της αγαύης. Η αγαύη δεν είναι κάκτος, αν και μοιάζει, έχει εντελώς διαφορετικό κύκλο ζωής. Στο Μεξικό υπάρχουν 136 είδη αλλά μόνο η απόσταξη από την γαλάζια αγαύη μας δίνει την τεκίλα.