Navi Voice

Ξ=-..- Ο=--- Π=.--. Ρ=.-. Σ=... Τ=- Υ=-.-- Φ=..-. Χ=---- Ψ=--.- Ω=.--

1=.---- 2=..--- 3=...-- 4=....- 5=..... 6=-.... 7=--... 8=---.. 9=----. 0=-----

Ως μαθηματικός, δηλώνω πως το 33 είναι ένας από εκείνους τους αριθμούς που για κάποιο ανεξήγητο λόγο σε προκαλούν! Είναι από τους αριθμούς με μία μαγική δύναμη που σε έλκουν επάνω τους. Δεν με πιστεύετε; 

Πιάστε ένα άτομο στην τύχη και ζητήστε του να σας πει 10 αριθμούς από το 0 ως το 100. Αν το δοκιμάσετε σε περισσότερα άτομα, θα διαπιστώσετε πως το 33 θα είναι μέσα σε αυτούς αρκετές φορές (όπως και το 4, το 1, το 64 και άλλοι).

Η δύναμη και η επιρροή του 33 δεν είναι σύγχρονο φαινόμενο, αλλά προβλημάτιζε τους επιστήμονες από παλιά. Ο Ισαάκ Νεύτων (ναι, αυτός με το μήλο) είχε δώσει ιδιαίτερη θέση στον αριθμό αυτόν στο σύστημα μέτρησης της θερμοκρασίας που είχε επινοήσει.

Ο Νεύτων είχε φτιάξει μία κλίμακα όπου το 0 αντιπροσώπευε την θερμοκρασία στην οποία ψύχεται το νερό (0 βαθμοί Κελσίου) και το 33 στην θερμοκρασία που βράζει (100 βαθμοί Κελσίου).

Πέρα από την επιστήμη και η θρησκεία έχει ιδιαίτερη θέση στο 33. Πέρα από την ηλικία θανάτου του Ιησού, το 33 εμφανίζεται σε μερικές ακόμα ιδιαίτερες στιγμές.

Τριάντα τρία ήταν τα θαύματα που έκανε ο Χριστός, σύμφωνα με την παράδοση του Al-Ghazali, όποιος πεθαίνει και πηγαίνει στον παράδεισο θα ζει για πάντα σαν να ήταν 33 ετών, το 33 είναι η αριθμητική αναπαράσταση του άστρου του Δαβίδ, αλλά και του AMEN!

Μπορείτε να βρείτε και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία για τον αριθμό τόσο στην wikipedia, όσο και στο “Το χαμένο σύμβολο“!Εμένα η απορία μου όμως θα παραμένει… δεν υπάρχει καμία ιστορική απόδειξη για το ότι ο Χριστός πέθανε στα 33 του έτη.

Μήπως η επιλογή αυτού του αριθμού συμβολίζει την δύναμη και το εύρος της προσωπικότητας του ατόμου; Τόσο στην περίπτωση του Ιησού, όσο και σε αυτή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ενδεχομένως και άλλων ανθρώπων των οποίων η ηλικία απεβίωσης μας διαφεύγει ή δεν είναι τόσο δημοφιλής!

Ποια είναι η άποψή σας;

Όταν ο ΓΑΠ ήταν Υπουργός Εξωτερικών. Είχε στείλει την αστυνομία ώστε να μην ακούγετε η λειτουργία της Εκκλησίας (ημέρες του ΠΑΣΧΑ) απο τα μεγάφωνα καθώς έμενε σε βίλα κοντά και τον ενοχλούσε!...

"Μόνο τα γηγενή φύλα τιμούν αυτές τις ημέρες με την ανάλογη ευσέβεια.

Ιδιαίτερα οι Έλληνες έχουν τους συμβολισμούς της θυσίας και της ανάστασης στην ψυχή τους εδώ και χιλιάδες χρόνια. Από τον Ορφέα μέχρι τον Χριστό. Αυτό που έχουμε τονίζει επανειλημένα, την διαχρονική ευσέβεια του Ελληνικού Γένους. Πλασμένο με το χώμα της μεγάλης του Μητέρας, πάντα γνώριζε ότι Οφείλει. Ότι έχει καθήκον και ρόλο Θείο. Αυτός είναι ένας κρυφός κώδικας ηθικής που προσπάθησαν απεγνωσμένα όλοι οι εξουσιαστές του να σπάσουν.

Από τον Ξέρξη, τον Σουτλάνο, τον Χίτλερ, τον Κίσσινγκερ,........ τον Σημίτη. Όλοι ανεξαιρέτως.
Τα κατάφεραν εν μέρει. Έκαναν τον έρωτα – τσόντα, την κοινωνική υπευθυνότητα – πρασινοφρουρά, την αλληλεγγύη – φακελλάκι.

Οι μεταλλαγμένοι, οι ανήθικοι δεν κρύβονται. Και δεν είναι θέμα δόγματος ή θρησκευτικής κατεύθυνσης, είναι στάση ζωής"

Δείτε το βίντεο ντοκουμέντο http://www.youtube.com/watch?v=b0SMByhLKOM

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr

Η Μοναστική Πολιτεία του Αγίου Όρους, το Αυτοδιοίκητο και Αυτόνομο Τμήμα του Ελληνικού κράτους, ανήκει πολιτικά στο υπουργείο Εξωτερικών και θρησκευτικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κ/Πόλεως.

Σ’ αυτό το Τμήμα υπάρχει το «άβατο», δηλαδή η απαγόρευση εισόδου γυναικών, από την εποχή του Ιουστινιανού και καθιερώθηκε με Νεαρά ( Νόμο) το 539: «… ουκ εισελεύσεται δε γυνή παντελώς εις ανδρικόν μοναστήριον, ούτε ανήρ εις γυναικείον».

Την απαγόρευση, εσέβοντο ακόμα και οι Τούρκοι αγάδες που άφηναν κατά τις επισκέψεις, το χαρέμι τους στις Καρυές… « ΄Αβατον, αδιόδευτον, ακατόπτευτον εις θήλεα πρόσωπα». Και βεβαίως αυτό δεν είχε σχέση με την υποτίμηση της γυναίκας, αλλά την προστασία και τον σεβασμό του μοναχισμού στους πειρασμούς.

Την συνταγματική κατοχύρωση του «αβάτου» σεβάστηκαν με κοινή τους δήλωση οι Υπέξ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με μοναδικές παραφωνίες τις γυναίκες υπουργούς εξωτερικών Σουηδίας και Φινλανδίας, αλλά και κάποιες ημέτερες ευρωβουλευτίνες για να γίνουν γνωστές από το θόρυβο που προκαλούσαν… Ακόμα και το Ευρωκοινοβούλιο υιοθέτησε το «άβατο» με ψήφους 277 υπέρ, 255 κατά και 15 λευκών.

Σύμφωνα με τα θρυλούμενα, η πρώτη παραβίαση του «αβάτου» έγινε το 1346 από τη σύζυγο του ηγεμόνα των Σέρβων Στεφάνου Δουσάν, Ελένη, χωρίς όμως να μπεί στη σερβική μονή Χιλανδαρίου. Επίσης, η σύζυγος του Άγγλου πρεσβευτή στην Κ/πολη Στράτφορντ Κάνινγκ επισκέφθηκε κατ’ εξαίρεση το 1850 το Αγιον Όρος, την υποδέχτηκαν οι μοναχοί, αλλά μετά ο πατριάρχης Άνθιμος με επιστολή του της 18-12-1854, κατανοούσε τους λόγους εξαίρεσης, αλλά συνιστούσε αυστηρά να μην επαναληφθεί.

Αναφέρεται ακόμα παραβίαση από την εκλεγείσα το 1930 μίς Ευρώπη Αλίκη Διπλαράκου, η οποία επιβαίνουσα φιλοξενούμενη σε θαλαμηγό εφοπλιστή, έπιασε σε αγιορείτικο λιμάνι με τη βοήθεια μοναχού. Δύο άλλες περιπτώσεις που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, είναι μιας γαλλίδος δημοσιογράφου και μίας Ποντίας από τη Θεσσαλονίκη.

Η ζωηρή γαλλίδα δημοσιογράφος Μαρίζ Σουαζί, ισχυρίστηκε ότι το 1929, μπήκε ντυμένη ανδρικά στο Άγιο Όρος, έμεινε ένα μήνα και όταν γύρισε στην πατρίδα της, έγραψε όλες τις εμπειρίες που αποκόμισε στο βιβλίο της «Un mois avec les hommes» (ένα μήνα με τους άνδρες στο Αγιον Όρος), γράφοντας για «βιτσιόζο» καλόγερο που επιθυμούσε πάντα έρωτα, για πειρασμούς και για ένοχες συνειδήσεις…

Ρεπόρτερ της εφημερίδας «Μακεδονία» πήγε αργότερα στη Μοναστική Πολιτεία και συνομιλώντας με καλόγερους πήρε την εξής απάντηση: « Είναι φαντασιόπληκτη, θα είδε το Αγιον Όρος μόνο από το βαπόρι. Έπειτα, πώς είναι δυνατόν μια νεαρά και νοστιμούλα, επιρρεπής εις περιπετείας, να παραμείνει έστω και μίαν ημέρα άγνωστη υπό οιανδήποτε μετεμφίεσιν, εν μέσω πεντακισχιλίων ζωηρών γεροδεμένων καλογήρων, ίνα μη εμβάλη αυτούς… εις πειρασμόν; Και θα έμενεν αλώβητος επι ένα μήνα;».

Η δεύτερη περίπτωση αναφέρεται σε θαρραλέα Πόντια από τη Θεσσαλονίκη το 1953. Ιδού τι αναφέρει σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Εμπρός».

«Παρά τας επισήμους διαψεύσεις του υπουργού Βορείου Ελλάδος κ. Στράτου, αποκαλύπτομεν σήμερον ότι πράγματι παρεβιάσθη το άβατον του Αγίου Όρους. Τούτο όμως δεν συνέβη ως ανεγράφη υπό γυναικών – συνέδρων του Βυζαντινολογικού συνεδρίου, αλλά υπό της νεαράς Μαρίας Ποιμενίδου 22 ετών, ήτις εισήλθεν μετά των συνέδρων, ντυμένη ανδρικά, παρέμεινεν επι τριήμερον, από την Παρασκευή 17-4-1953 έως και την Κυριακή 19 Απριλίου, επισκεφθείσα τας περισσοτέρας μονάς. Ως εδήλωσεν, από πολλού χρόνου είχεν σχεδιάσει την «καταπάτησιν του Αγίου Όρους» φλεγόμενη υπό της επιθυμίας να ίδη αυτοπροσώπως κατά ποίον τρόπον διάγουν τον βίον οι μοναχοί».
Το εγχείρημα της Μαρίας Ποιμενίδου, στάθηκε αιτία να ψηφισθεί δυο μήνες μετά, στις 12 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς, το Ν.Δ. 2623/1953 που προέβλεπε για τους παραβάτες φυλάκιση έως ένα έτος.