"Καλημέρα," είπε η Αλεπού."Καλημέρα," αποκρίθηκε ευγενικά ο Μικρός Πριγκιπας, κοίταξε τριγύρω μα δεν είδε τίποτα."Είμαι εδώ" ξανακούστηκε η φωνή, "ακριβώς κάτω από τη μηλιά."
"Ποια είσαι εσύ;" ρώτησε ο Μικρός Πρίγκιπας και πρόσθεσε "Είσαι πολύ όμορφη.""Είμαι μια αλεπού," απάντησε η Αλεπού."Έλα να παίξουμε" πρότεινε ο Μικρός Πρίγκιπας. "Είμαι τόσο δυστυχισμένος.""Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου" δήλωσε η Αλεπού. "Δεν έχω εξημερωθεί.""Συγνώμη;" είπε ο Μικρός Πρίγκιπας.
Και μετά από λίγη σκέψη, πρόσθεσε:
"Τι θα πει εξημερώνω;" Δεν είσαι από εδώ" είπε την αλεπού. "Τι ψάχνεις;""Ψάχνω ανθρώπους" είπε ο Μικρός Πρίγκιπας. "Τι θα πει εξημερώνω;" "Οι άνθρωποι έχουν όπλα και κυνηγούν. Αυτό είναι πολύ ενοχλητικό. Επίσης τρέφουν κοτόπουλα. Αυτά είναι τα μόνα ενδιαφέροντά τους. Ψάχνεις για κοτόπουλα;" Ρώτησε η Αλεπού.
"Όχι," είπε ο Μικρός Πρίγκιπας. "Ψάχνω για φίλους. Τι θα πει εξημερώνω;""Είναι μια πράξη που παραμελείται πάρα πολύ συχνά" είπε η Αλεπού. "Εξημερώνω σημαίνει κάνω δεσμούς.""Κάνω δεσμούς;""Ακριβώς αυτό" είπε η Αλεπού. "Για μένα δεν είσαι τίποτα περισσότερο από ένα μικρό αγόρι όμοιο με εκατό χιλιάδες άλλα μικρά αγόρια. Και δεν σε χρειάζομαι. Και εσύ, από τη δική σου πλευρά, δεν με έχεις καμία ανάγκη. Για σένα δεν είμαι τίποτα περισσότερο από μια αλεπού όπως εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αλλά αν με εξημερώσεις, τότε θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Για μένα θα είσαι μοναδικός σε όλο τον κόσμο. Για σένα θα είμαι μοναδική σε όλο τον κόσμο..."
"Αρχίζω να καταλαβαίνω" είπε ο Μικρό Πρίγκιπας. "Υπάρχει ένα τριαντάφυλλο... Νομίζω ότι με έχει εξημερώσει..."
"Είναι πιθανό" είπε η Αλεπού. "Στη Γη μπορεί να δεις τα πάντα.""Ωωω, μα το τριαντάφυλλό μου δεν είναι στη Γη!" είπε ο Μικρός Πρίγκιπας.
Η Αλεπού μπερδεύτηκε και ρώτησε με πολύ περιέργεια:
"Σε άλλο πλανήτη;" "Ναι." "Έχει κυνηγούς σε εκείνο τον πλανήτη;""Όχι""Aαα, πολύ ενδιαφέρον! Έχει κοτόπουλα εκεί;" "Όχι" "Τίποτα δεν είναι τέλειο," αναστέναξε την Αλεπού.
Μα ξανασκέφτηκε την ιδέα του.
"Η ζωή μου είναι πολύ μονότονη. Κυνηγώ τα κοτόπουλα, οι άνθρωποι με κυνηγούν. Όλα τα κοτόπουλα μοιάζουν μεταξύ τους, και όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους. Και έτσι έχω αρχίσει να βαριέμαι. Αν με εξημερώσεις, θα νιώσω να έχει έρθει ο ήλιος στη ζωή μου. Θα αναγνωρίζω τον ήχο από τα βήματά σου που θα είναι διαφορετικά από εκείνον όλων των άλλων. Τα άλλα βήματα με κάνουν να κρύβομαι .Τα δικά σου θα με καλούν, σα μουσική, έξω από τη κρυψώνα μου. Και μετά, βλέπεις εκείνα τα χωράφια με το σιτάρι; Δεν τρώω ψωμί. Το σιτάρι μου είναι εντελώς άχρηστο. Τα χωράφια με το σιτάρι δεν μου λένε τίποτα. Και αυτό είναι θλιβερό. Μα τα δικά σου μαλλιά έχουν το χρώμα του χρυσού. Σκέψου πόσο θαυμάσιο θα είναι όταν θα με έχεις εξημερώσει. Τα στάχυα που είναι επίσης χρυσό, θα με κάνει να σε σκέφτομαι. Και θα μου αρέσει να ακούσω τον αέρα ανάμεσα στα σιτάρια..."
Η Αλεπού κοίταξε το Μικρό Πρίγκιπα, για πολύ ώρα.
"Σε παρακαλώ εξημέρωσέ με!" είπε. "Το θέλω πάρα πολύ" απάντησε ο Μικρός Πρίγκιπας. "Αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Ψάχνω για φίλους και θέλω να γνωρίσω πολλά πράγματα." "Γνωρίζουμε μόνο τα πράγματα που εξημερώνουμε", είπε η Αλεπού. "Οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να γνωρίσουν το οτιδήποτε. Αγοράζουν τα έτοιμα πράγματα από τα καταστήματα. Αλλά δεν υπάρχει κανένα κατάστημα στο κόσμο από το οποίο να μπορούν να αγοράζουν φίλους και έτσι οι άνθρωποι δεν έχουν πια κανένα φίλο.
Εάν θες ένα φίλο, εξημέρωσε με..."
"Τι πρέπει να κάνω για να σε εξημερώσω;" ρώτησε ο Μικρός Πρίγκιπας."Πρέπει να είσαι πολύ υπομονετικός" απάντησε η Αλεπού. "Πρώτα θα καθίσεις στο γρασίδι κάπως μακριά μου, όπως τώρα. Θα σε βλέπω με την άκρη του ματιού μου και δεν λες τίποτα. Οι λέξεις είναι αιτία παρεξηγήσεων. Μέρα με τη μέρα θα έρχεσαι πιο κοντά μου..."
Η επόμενη ημέρα ο Μικρός Πρίγκιπας επέστρεψε.
"Θα ήταν καλύτερα να έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα" είπε η Αλεπού. "Για παράδειγμα, αν έρχεσαι στις τέσσερις η ώρα το απόγευμα, τότε γύρω στις τρεις η ώρα θα αρχίσω να νιώθω ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα θα νιώθω όλο και πιο ευτυχισμένη. Στις τέσσερις η ώρα, θα είμαι ανήσυχη και σχεδόν θα χοροπηδώ από ευτυχία. Θα σου δείχνω πόσο ευτυχισμένη είμαι. Αλλά αν δεν έρχεσαι συγκεκριμένη ώρα, δεν θα ξέρω πότε θα πρέπει να φορέσει η καρδιά μου τα καλά της για να σε υποδεχθεί... Πρέπει τηρούμε τις ιεροτελεστίες..."
"Τι θα πει ιεροτελεστία;" ρώτησε ο Μικρός Πρίγκιπας."
Και οι ιεροτελεστίες είναι πράξεις που οι άνθρωποι παραμελούν συχνά" είπε η Αλεπού. "Είναι αυτό που κάνει τη μια ημέρα να διαφέρει από τις άλλες ημέρες, την μια ώρα από τις άλλες ώρες. Για παράδειγμα, οι κυνηγοί έχουν μια ιεροτελεστία. Κάθε Πέμπτη χορεύουν με τα κορίτσια του χωριού. Έτσι η Πέμπτη είναι μια θαυμάσια ημέρα για μένα! Μπορώ να κάνω ένα περίπατο στους αμπελώνες. Αλλά αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, κάθε ημέρα θα ήταν όπως κάθε άλλη ημέρα, και δεν θα μπορούσα ποτέ να έχω καθόλου διακοπές."
Έτσι ο Μικρός Πρίγκιπας εξημέρωσε την Αλεπού. Και όταν έφτασε η ώρα της αναχώρησής του πήγε κοντά της.
Έτσι ο Μικρός Πρίγκιπας εξημέρωσε την Αλεπού. Και όταν έφτασε η ώρα της αναχώρησής του πήγε κοντά της.
"Ααα" είπε η Αλεπού, "θα κλάψω." "Εσύ φταις γι' αυτό" είπε ο Μικρός Πρίγκηπας. "Δεν ήθελα να σου κάνω κακό - μα εσύ θέλησες να σε εξημερώσω...""Ναι, είναι αλήθεια" είπε η Αλεπού. "Μα τώρα πρόκειται να κλάψεις!" είπε ο Μικρός Πρίγκιπας. "Ναι, είναι αλήθεια" είπε η Αλεπού. "Τότε δεν κέρδισες κάτι που σε εξημέρωσα!" "Κέρδισα" είπε η Αλεπού. "Κέρδισα το χρώμα του σταχυού. " Και έπειτα πρόσθεσε: "Πήγαινε και δες πάλι το κήπο με τα τριαντάφυλλα. Τώρα θα καταλάβεις τώρα ότι το δικό σου είναι μοναδικό σε όλο τον κόσμο. Μετά έλα πίσω για να με αποχαιρετήσεις και θα σου κάνω δώρο ένα μυστικό."
Ο Μικρός Πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα. "Δεν μοιάζετε διόλου στο τριαντάφυλλό μου. Γιατί μέχρι σήμερα δεν σημαίνετε τίποτα. Κανένας δεν σας έχει εξημερώσει και έχετε εξημερώσει κανένα. Είστε όπως ήταν κάποτε η Αλεπού μου. Ήταν μόνο μια αλεπού ανάμεσα σε εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αλλά τώρα την έκανα φίλη μου και έτσι είναι μοναδική σε όλο τον κόσμο."
Και τα τριαντάφυλλα ντράπηκαν πάρα πολύ.
Και συνέχισε:
"Είστε όμορφα αλλά είστε κενά. Κανένας δεν θα μπορούσε να πεθάνει για σας. Είναι σίγουρο ότι ένας οποιοσδήποτε περαστικός θα πίστευε ότι το τριαντάφυλλό μου - το δικό μου τριαντάφυλλο - είναι ακριβώς όμοιο με εσάς. Μα το τριαντάφυλλό μου, μόνο του, είναι πολύ πιο σημαντικό από όλα σας μαζί. Γιατί είναι αυτό που εγώ πότισα. Γιατί είναι αυτό εγώ προστάτεψα με τη γυάλινη σφαίρα. Γιατί είναι αυτό που προφύλαξα με το παραβάν. Γιατί είναι αυτό που το καθάρισα από τις κάμπιες (εκτός από δύο ή τρεις που αφήσαμε για να γίνουν πεταλούδες). Γιατί είναι αυτό που άκουγα να γκρινιάξει, να καυχιέται, ή μερικές φορές να σωπαίνει. Γιατί είναι το δικό μου τριαντάφυλλο.
Και γύρισε πίσω για να συναντήσει την αλεπού.
"Αντίο," της είπε." Αντίο," είπε την αλεπού. "Και τώρα να το μυστικό μου, είναι ένα πολύ απλό μυστικό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις σωστά, τα σημαντικά δεν τα βλέπουν τα μάτια." Τα σημαντικά δεν τα βλέπουν τα μάτια" επανέλαβε ο Μικρός Πρίγκιπας για να είναι βέβαιος ότι θα το θυμάται. "Ο καιρός πού έχασες για το τριαντάφυλλό σου είναι που το κάνει να έχει σημασία" " Ο καιρός πού έχασα για το τριαντάφυλλό μου" επανέλαβε ο Μικρός Πρίγκιπας για να είναι βέβαιος ότι θα το θυμάται. "Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτήν την αλήθεια" είπε η Αλεπού. "Αλλά εσύ δεν πρέπει να την ξεχνάς. Είσαι για πάντα υπεύθυνος για αυτό που εξημέρωσες. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου...""Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου" επανέλαβε ο Μικρός Πρίγκιπας για να είναι βέβαιος ότι θα το θυμάται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου