1. Αρχαία Mu ή Λεμουρία
Σύμφωνα με πολλές εσωτεριστικές πηγές, ο πρώτος πολιτισμός δημιουργήθηκε πριν από 78,000 χρόνια στη γιγαντιαία ήπειρο γνωστή σαν Mu ή Λεμουρία και διήρκησε προς έκπληξη, 52,000 χρόνια. Λέγεται πως καταστράφηκε από σεισμούς που έγιναν από μετατόπιση του πόλου που έγινε 26,000 χρόνια πριν, ή περίπου το 24,000 π.Χ.
Η Mu δεν έφτασε σε τόσο υψηλή τεχνολογία, υποθετικά, όσο άλλοι μεταγενέστεροι πολιτισμοί, λέγεται παρόλα αυτά ότι έφτασε σε μια προοδευτική τεχνολογία, κυρίως στην οικοδόμηση μακροχρόνιων μεγαλιθικών κτιρίων που άντεχαν τους σεισμούς. Παρόλα αυτά, το μεγαλύτερο κατόρθωμα των Mu λέγεται πως ήταν η επιστήμη της κυβέρνησης.
Υποθέτουμε, ότι υπήρχε μια γλώσσα και μια κυβέρνηση. Η εκπαίδευση ήταν το κλειδί της επιτυχίας της Αυτοκρατορίας, και επειδή κάθε πολίτης γνώριζε τους νόμους του σύμπαντος και του δινόταν πλήρη εκπαίδευση σε ένα επάγγελμα ή μια τέχνη, υπήρξε εξαιρετική οικονομική ευημερία.
Η εκπαίδευση ενός παιδιού ήταν υποχρεωτική μέχρι την ηλικία των 21 έτσι ώστε να έχει το δικαίωμα να παρακολουθήσει το σχολείο των πολιτικών δικαιωμάτων. Αυτή η περίοδος διαρκούσε επτά χρόνια· έτσι η μικρότερη ηλικία που κάποιος μπορούσε να γίνει πολίτης της αυτοκρατορίας ήταν τα 28.
Λέγεται ότι όταν η ήπειρος της Mu βυθίστηκε, οι ωκεανοί του κόσμου έπεσαν δραστικά αφού το νερό ωθήθηκε προς τη νέα λεκάνη του Ατλαντικού. Τα μικρά νησιά που υπήρξαν στον Ατλαντικό κατά τη διάρκεια του πολιτισμού των Λεμούριων βγήκαν ψηλά και ξεράθηκαν εξαιτίας της υποχώρησης του ωκεανού.
Η νέα περιοχή που αναδύθηκε ενώθηκε με το Αρχιπέλαγος Poseid του Ατλαντικού ωκεανού με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια μικρή ήπειρος. Αυτή η ήπειρος ονομάζεται σήμερα από τους ιστορικούς Ατλαντίδα, παρά το γεγονός ότι το πραγματικό της όνομα ήταν Ποσειδωνία.
Πιστεύεται ότι η Ατλαντίδα ανέβασε την τεχνολογία σε πολύ υψηλά επίπεδα, πολύ περισσότερο από αυτό που υπάρχει σήμερα στον πλανήτη μας. Στο βιβλίο A Dweller On two Planets (Ένας κάτοικος σε δύο πλανήτες), που πρώτη φορά υπαγορεύτηκε από τον Phylos το Θιβετανό σε ένα νέο καλιφορνέζο που λεγόταν Frederick Spencer Oliver το 1884, όπως επίσης και σαν συνέχεια το 1940, An Earth Dweller Returns (Ένας γήινος επιστρέφει), αποτελούν μνεία για τέτοιες εφευρέσεις και συσκευές όπως τα κλιματιστικά για να καταπολεμήσουν θανάσιμα και καταστρεπτικά αέρια· airless cylinder lamps (κυκλικά ουράνια σώματα χωρίς ατμόσφαιρα), κρυστάλλινοι αγωγοί φωτισμένοι από τις σκοτεινές δυνάμεις· ηλεκτρονικοί στρατιώτες, όπλα που λειτουργούν με ηλεκτρική ενέργεια σαν προωστική δύναμη(τα rail-gun είναι παρόμοια, και πολύ νέα εφεύρεση) μονόδρομη μεταφορά· γεννήτριες νερού, ένα εργαλείο για τη συμπύκνωση του νερού από την ατμόσφαιρα· και το Vailx, ένα εναέριο πλοίο που κυβερνούνταν από τις δυνάμεις της αιώρησης και της απώθησης.
Ο οραματιστής, Edgar Cayce, σε ένα ανάγνωσμα μίλησε για τη χρήση των αεροπλάνων και των κρυστάλλων ή της πυρίτιδας που χρησιμοποιήθηκαν για ενέργεια και παρόμοιες εφαρμογές. Μιλάει επίσης για την κακομεταχείριση της ενέργειας και τις προειδοποιήσεις για τις καταστροφές που έρχονται.
Ευτυχώς, τα αρχαία βιβλία για την Αυτοκρατορία Ράμα της Ινδίας έχουν διασωθεί, αντίθετα με αυτά της Κίνας, της Αιγύπτου, της Κεντρικής Αμερικής, του Περού. Πολλά από αυτά τα αρχαία έθνη είναι τώρα είτε ερημωμένες περιοχές, που έχουν πνιγεί από πυκνή βλάστηση είτε κυριολεκτικά βυθισμένες στον πυθμένα κάποιου ωκεανού. Αλλά η Ινδία, παρά την καταστροφή από πολέμους και εισβολές, κατάφερε να διατηρήσει ένα μεγάλο τμήμα της αρχαίας της ιστορίας.
Για ένα μεγάλο διάστημα, ο Ινδικός πολιτισμός δεν χρονολογούνταν πιο παλιός από το 500 π.Χ., μόλις 200 χρόνια πριν από την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην ήπειρο. Τον περασμένο αιώνα, ωστόσο, οι εξαιρετικά εξεζητημένες πόλεις Mohenjo Daro (Λόφος των Νεκρών) και Harappa ανακαλύφθηκαν στην κοιλάδα Indus που σήμερα είναι το Πακιστάν.
Η ανακάλυψη αυτών των πόλεων ανάγκασε τους αρχαιολόγους να χρονολογήσουν την αρχή του Ινδικού πολιτισμού χιλιάδες χρόνια πριν. Μια απορία για τους σημερινούς ερευνητές είναι ότι, οι πόλεις ήταν πολύ εξελιγμένες και αυτό έκανε τους πρωτοπόρους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι θεωρούνταν σαν όλο πριν οικοδομηθούν: ένα εξαιρετικό πρώιμο παράδειγμα σχεδιασμού πόλης.)
Κάτι ακόμα πιο αξιόλογο είναι ότι το σύστημα των υδραυλικών σωληνώσεων των υπονόμων κατά μήκος της μεγάλης πόλης είναι ανώτερο από αυτό που υπάρχει στο Πακιστάν, στην Ινδία και στις περισσότερες Aσιατικές χώρες σήμερα.
Λέγεται ότι την εποχή της Ατλαντίδας και της Ράμα, η Μεσόγειος ήταν μια μεγάλη και εύφορη κοιλάδα. Αυτός ο αρχαίος πολιτισμός, που χρονολογείται πριν την δυναστική Αίγυπτο, ήταν γνωστός σαν Οσιριακός πολιτισμός. Ο ποταμός Νείλος έβγαινε από την Αφρική, όπως και σήμερα, και ονομαζόταν Ποταμός Stix.
Ωστόσο, αντί να χύνεται στη Μεσόγειο στο δέλτα του Νείλου στη Βόρεια Αίγυπτο, συνέχιζε στην κοιλάδα, και μετά γυρνούσε προς τα Δυτικά για να χυθεί στο πιο βαθύ τμήμα της Μεσογειακής Κοιλάδας όπου είχε δημιουργηθεί μια μεγάλη λίμνη και κατόπιν να συνεχίσει μεταξύ της Μάλτας και της Σικελίας, και νότια της Σαρδηνίας στον Ατλαντικό στο Γιβραλτάρ (Οι στήλες του Ηρακλή).
Όταν καταστράφηκε η Ατλαντίδα σε μια κατακλυσμική σύγχυση, αυτή η κατακλυσμική αλλαγή στον Ατλαντικό σιγά-σιγά γέμισε τη Μεσογειακή Λεκάνη, καταστρέφοντας της μεγάλες Οσιριακές πόλεις και αναγκάζοντας τους να καταφύγουν σε ψηλότερες περιοχές. Αυτή η θεωρία βοηθάει να εξηγήσουμε τα παράξενα μεγαλιθικά μνημεία που βρέθηκαν κατά μήκος της Μεσογείου.
Αποτελεί γεγονός αρχαιολογικά ότι υπάρχουν πάνω από 200 γνωστές πόλεις βυθισμένες στη Μεσόγειο. Ο Αιγυπτιακός πολιτισμός, μαζί με το Μινωικό και το Μυκηναϊκό στην Κρή-τη και την Ελλάδα αποτελούν, στη θεωρία, κατάλοιπα αυτής της μεγάλης, αρχαίας κουλτούρας.
Αυτός ο πολιτισμός οικοδόμησε τεράστιες μεγαλιθικές αντισεισμικές κατασκευές και είχε ηλεκτρική ενέργεια και άλλες ευκολίες συνηθισμένες κατά τη διάρκεια της εποχής της Ατλαντίδας.
Όπως στην Ατλαντίδα και τη Ράμα, είχαν αερόπλοια και άλλες μεθόδους μεταφοράς, συχνά ηλεκτρικές στην ουσία. Οι περίεργες πίστες Cart στη Μάλτα, που πηγαίνουν πάνω σε λόφους και κάτω από το νερό, μπορεί να είναι τμήμα κάποιας αρχαίας Οσιριακής γραμμής τραμ, που πιθανόν μετέφερε λατομημένες πέτρες σε πόλεις που τώρα είναι βουλιαγμένες.
Πιθανόν το καλύτερο παράδειγμα της υψηλής τεχνολογίας των Οσιριανών είναι η καταπληκτική platform (αποβάθρα) που βρέθηκε στο Ba'albek, στο Λίβανο. Η κύρια πλατφόρμα συγκροτείται από τους μεγαλύτερους λαξευμένους βράχους στον κόσμο, τους γνωστούς τετραγωνισμένους λίθους (ashlars) του Ba'albek. Κάποιες από τις χαρακτηριστικές πέτρες έχουν 82 πόδια μήκος και 15 πόδια πάχος και έχει υπολογιστεί ότι ζυγίζουν 1,200 με 1,500 τόνους η καθεμία!
Λέγεται ότι πολλές αρχαίες πόλεις του πολιτισμού Uiger της ερήμου Γκόμπι υπήρχαν κατά την περίοδο της Ατλαντίδας και του Ράμα. Αν και η Γκόμπι σήμερα είναι μια καυτή land-licked έρημος, αυτές οι πόλεις ήταν λιμάνια ωκεανού. Ο Edgar Cayce είπε κάποια στιγμή ότι οι ανελκυστήρες θα ανακαλυφθούν σε μια χαμένη πόλη στην έρημο Γκόμπι, και αφού αυτό δεν συνέβη ακόμη, δεν αποκλείεται.
Οι Vimanas και άλλες προοδευτικές συσκευές λέγεται ότι χρησιμοπιήθηκαν στην περιοχή Uiger, και ο διάσημος Ρώσος εξερευνητής Nicholas Roerich ανέφερε ότι είδε ιπτάμενο δίσκο πάνω από το βόρειο Θιβέτ τη δεκαετία του '30. Ίσως το σκάφος να ήταν ένα αρχαίο Vimana που ήρθε από μια πόλη που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την τεχνολογία Uiger που υπάρχει στο Βόρειο Θιβέτ η στην έρημο Γκόμπι.
Σημαντικό είναι ότι, υποστηρίζεται ότι οι Πρεσβύτεροι της Λεμουρίας, γνωστοί ως το 13ο Σχολείο, μετέφεραν το αρχηγείο τους πριν τον κατακλυσμό στο ακατοίκητο οροπέδιο της Κεντρικής Ασίας που τώρα ονομάζουμε Θιβέτ.
Εδώ υποθετικά ίδρυσαν μια βιβλιοθήκη και ένα σχολείο γνωστό ως The Great White Brotherhood (Η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα).Για παράδειγμα, ο μεγάλος κινέζος φιλόσοφος Lao Tzu, που γεννήθηκε το 604 π.Χ., μιλούσε συχνά για Αρχαίους Κυρίους (Ancient Masters) και τη βαθιά τους σοφία.
Έγραψε το φημισμένο βιβλίο, Ταο Τε Τσινγκ, πιθανόν το πιο δημοφιλές βιβλίο που έχει ποτέ γραφτεί στα Κινέζικα. Όταν τελικά έφυγε από την Κίνα, κοντά στο τέλος της πολύ μεγάλης του ζωής, ταξίδεψε προς τη δύση στη θρυλική γη του Hsi Wang Mu. Σύμφωνα με τα αρχαία Κινέζικα, αυτό ήταν το αρχηγείο των Αρχαίων Κυρίων (Ancient Ones). Θα μπορούσε αυτό να ήταν η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα και το 13ο Σχολείο της Λεμουρίας;
Όπως στη Λεμουρία και την Ατλαντίδα, οι κατασκευές στη Νότια Αμερική είχαν μεγαλιθικές αναλογίες σχεδιασμένες με πολυγωνικές τεχνικές έτσι ώστε να κάνουν τους ογκώδης τοίχους αντισεισμικούς. Η ανθεκτικότητα των τοίχων στους σεισμούς ήταν σημαντική σε όλο το Ring-of-Fire, αρχαία Λεμουρία.
Τα σπίτια και τα κοινοτικά κτίρια ήταν φτιαγμένα από μεγάλιθους. Εξαιτίας της υψηλής εκτίμησης που έδειχνε η κουλτούρα για την καλή διαβίωση των μελλοντικών γενεών και τη σημασία που έδωσαν πάνω στο gradual, διατήρησαν την ανάπτυξη της κοινωνίας, και δημιουργήθηκαν κατασκευές που κράτησαν για χιλιάδες χρόνια.
Ένα σπίτι που θα κατασκευαστεί από τσιμέντο, ξύλο και γύψινους τοίχους θα διαρκέσει εκατό χρόνια ή κάπου εκεί, αν διατηρηθεί. Μάρτυρας είναι οι μεγαλιθικές κατασκευές της Αιγύπτου, της Μάλτας, του Περού.
Τα κτίρια αυτά υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Το Κούζκο, η αρχαία πρωτεύουσα του Περού, που κατασκευάστηκε πιθανόν πριν τους Ίνκας, κατοικείτε ακόμη και σήμερα μετά από χιλιάδες χρόνια. Πράγματι, τα περισσότερα κτίρια στο κέντρο του Κούζκο σήμερα έχουν τοίχους που είναι εκατοντάδων ετών (ενώ πιο σύγχρονα κτίρια που κατασκευάστηκαν από τους Ισπανούς ήδη καταρρέουν).
Μόλις μερικά μίλια ανατολικά του Κούζκο υπάρχουν τα ερείπια του Puma Punku, ψηλά στο Altiplano της Βολιβίας. Τα ερείπια του Puma Punku, περίπου ένα μίλι από τα διάσημα ερείπια του Tiahuanaco, είναι ογκώδης μεγαλιθικές κατασκευές που tossed about(διαλύθηκαν) σαν τουβλάκια από παιχνίδι.
Τι κατακλυσμική αναταραχή μπορεί να έκανε τέτοιο πράγμα; Αυτό είναι το είδος της μεγαλιθικής κατα-σκευής που είχε προοπτική να διαρκέσει για χιλιάδες χρόνια, αλλά, οι 100-τονοι λίθοι διαλύθηκαν σε κομμάτια από ισχυρές γεωλογικές δυνάμεις.
Φαίνεται ότι η ήπειρος της Νότιας Αμερικής ξαφνικά και βίαια ωθήθηκε προς τα πάνω κατά τη διάρκεια κάποιου κατακλυσμού, κατά πάσα πιθανότητα μετατόπιση του πόλου. Ένα προηγούμενο επίπεδο της θάλασσας μπορεί κανείς να δει σήμερα στα 13,000 πόδια στα όρη των Άνδεων. Πιθανή απόδειξη γι' αυτό το σενάριο είναι ότι, πολλά απολιθώματα του ωκεανού μπορεί να βρεθούν κοντά στη λίμνη Τιτικάκα. Η λίμνη κατοικείται από τους μόνους γνωστούς ιππόκαμπους του γλυκού νερού.
Οι πυραμίδες των Μάγια εκτείνονται από την Κεντρική Αμερική έως και τα Ινδονησιακά νησιά της Ιάβας. Η πυραμίδα του Sukuh, στην πλαγιά του όρους Lawu κοντά στη Sura-karta στην κεντρική Ιάβα είναι ένας καταπληκτικός ναός με πέτρινη στήλη και μια πυραμίδα με διαβαθμίσεις που είναι εφάμιλλη με οποιαδήποτε από αυτές στη ζούγκλα της Κεντρικής Αμερικής. Η πυραμίδα ουσιαστικά είναι ίδια με τις πυραμίδες που βρέθηκαν στην περιοχή των αρχαίων Μάγια στο Uaxactun, κοντά στο Tikal.
Οι αρχαίοι Μάγια ήταν εξαιρετικοί αστρονόμοι και μαθηματικοί ενώ οι αγροτικές πόλεις τους ζούσαν σε αρμονία με τη γη. Κατασκεύασαν κανάλια και υδροπονικές κηπουπόλεις σε όλη την αρχαία Yucatan Peninsula.
Ο Edgar Cayce αναφέρει τους Μάγια και την τεχνολογία τους σε ένα ανάγνωσμα: Σαν περιγραφή για τον τρόπο κατασκευής της πέτρας: βρίσκουμε ότι ήταν ένα μεγάλο κυλινδρικό ποτήρι (όπως θα λέγαμε σήμερα)· κομμένο με διαμάντια με τέτοιο τρόπο που ο κορυφαίος λίθος στην κορυφή συγκέντρωνε τη δύναμη ή την ισχύ που συλλεγόταν μεταξύ του τέλους του κυλίνδρου και του κορυφαίου λίθου.
Όπως σημειώνεται, τα σημεία στη γη, στα οποία ο τρόπος κατασκευής είναι ίδιος, είναι τρία, όπως είναι σήμερα: στο βυθισμένο τμήμα της Ατλαντίδας, ή Ποσειδωνία, όπου ένα τμήμα των ναών μπορεί ακόμη να ανεβρεθεί κάτω από τη λάσπη τόσων χρόνων από το θαλασσινό νερό, κοντά σ' αυτό που είναι γνωστό σαν Bimini, στην ακτή της Φλόριντα.
Και (δεύτερον) στα μνημεία των ναών στην Αίγυπτο, όπου η ύπαρξη έδρασε αργότερα σε συνεργασία με άλλους για να διατηρηθούν τα μνημεία που ήρθαν από τη γη όπου είχαν διατηρηθεί. Επίσης (τρίτον) στα μνημεία που μεταφέρθηκαν σ' αυτό που είναι γνωστό σαν Yucatan, στην Αμερική, όπου αυτές οι πέτρες (που ξέρουν τόσα λίγα γι' αυτές) είναι τώρα, και ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών.
Πιστεύεται ότι κάπου στην περιοχή των Μάγια υπάρχει ένα αρχαίο Hall of Records, πιθανόν κάτω από ένα πυραμιδικό συγκρότημα , σε ένα υπόγειο τούνελ και σύστημα θαλά-μων. Κάποιες πηγές λένε ότι αυτός ο θησαυρός αρχαίων γνώσεων έχει κρατηθεί σε κρυστάλλους χαλαζία που είναι εξαιρετικής ποιότητας και έχουν τη δυνατότητα να κρατήσουν μεγάλες ποσότητες πληροφορίας με παρόμοιο τρόπο όπως ένα σύγχρονο CD.
Η αρχαία Κίνα, γνωστή σαν Han China, λέγεται ότι προήλθε, όπως όλοι οι πολιτισμοί, από την τεράστια ήπειρο του Ειρηνικού, Λεμουρία. Οι αρχαίοι Κινέζοι είναι γνωστοί για τα sky-chariots, τη γεωμαντεία, και την κατασκευή νεφρίτη που μοιράζονταν με τους Μάγια. Πραγματικά, οι αρχαίες ιστορίες των Κινέζων και των Μάγια φαίνεται ότι συνδέονται.
Οι ανθρωπολόγοι δίνουν μεγάλη σημασία στην περίπτωση να έφτασε Ταοιστική επίδραση στην Κεντρική Αμερική με την παρουσίαση συμβόλων και επαναλαμβανόμενα σχέδια της δυναστείας Shang (to Γιν-Γιανγκ είναι το πιο γνωστό, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα) και μετά συνδέοντας αυτά με γνωστές τέχνες των Μάγια και τα ανάγλυφα. Ο νεφρίτης είχε μεγάλη σημασία για τους Κινέζους Shang. Μέχρι στιγμής, η πηγή του νεφρίτη στην Κίνα δεν έχει εξακριβωθεί. Πολύ απ' αυτό μπορεί να έχει έρθει από την Κεντρική Αμερική.
Ακόμη και η πηγή στην Κεντρική Αμερική αποτελεί ένα μυστήριο· πολλά αρχαία μεταλλεία νεφρίτη πιστεύεται ότι δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη. Οι ανθρωπολόγοι υποστηρίζουν ότι τα ταξίδια των Κινέζων, μεταξύ 500-300 π.Χ., μπορεί να συνδυάστηκαν με την Ταοιστική παράδοση για τα μαγικά μανιτάρια ή τα βότανα για τη μακροζωία.
Πολύ συχνά οι αρχαίοι Κινέζοι θεωρούνται σαν οι δημιουργοί κάθε ανακάλυψης από το χαρτί τουαλέτας, τον ανιχνευτή σεισμών, τα χάρτινα χρήματα, τα κανόνια, την τεχνολογία ρουκετών, τις μεθόδους εκτύπωσης, και χιλιάδες άλλες έξυπνες και υψηλής τεχνολογίας πράγματα. Το 1959 αρχαιολόγοι στην Κίνα ανακάλυψαν belt buckles φτιαγμένα από αλουμίνιο χιλιάδες χρόνια πριν. Το αλουμίνιο γενικά κατασκευάζεται από βωξίτη με ηλεκτρική ενέργεια.
Από αρχαία κείμενα όπως η Βίβλος και το βιβλίο της Αιθιοπίας Kebra Negast, έχουμε ιστορίες για την υψηλή τεχνολογία της αρχαίας Αιθιοπίας και του Ισραήλ. Λέγεται ότι ο ναός της Ιερουσαλήμ ιδρύθηκε πάνω σε τρεις γιγαντιαίες τετράγωνες πέτρες παρόμοιες μ' αυτές στο Ba'al-bek, στο Λίβανο.
Σήμερα, ο τιμώμενος Ναός του Σολόμωντα και ο μουσουλμανικός ναός Μουσουλμανικός Τρούλος του Βράχου υπάρχουν σ' αυτή τη θέση, των οποίων η ίδρυση φαίνεται ότι φτάνει πίσω στον Οσιριακό πολιτισμό.
Όπως οι περισσότερες μετέπειτα Φοινικικές κατασκευές, το κτίριο στο Ναό για την Κιβωτό της Διαθήκης και οι ναοί στην Αιθιοπία είναι οι τελευταίες από τις μεγαλιθικές κατασκευές. The massive Temple Mount που κατασκευάστηκε από το Βασιλιά Σολομώντα στα ερείπια ενός προηγούμενου μεγαλιθικού ναού, φτιάχτηκε για να αποθηκευτεί το αρχαίο ενθύμιο γνωστή σαν Κιβωτός της Διαθήκης
Η Κιβωτός της Διαθήκης λέγεται ότι ήταν ένα κουτί που ήταν ηλεκτρική γεννήτρια και είχε πολλά ιερά αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένου ενός συμπαγούς χρυσού αγάλματος από προηγούμενους πολιτισμούς που ονομάζεται το Άγιο των Αγίων.
Αυτό το κουτί και το χρυσό άγαλμα λέγεται ότι μεταφέρθηκαν από το θάλαμο του Βασιλιά στην Μεγάλη Πυραμίδα στην Αίγυπτο από τον Μωυσή κατά τη περίοδο της ομαδικής Εξόδου.
Πολλοί μαθητές πιστεύουν ότι η Κιβωτός της Διαθήκης, όπως άλλα αρχαία τεχνουργήματα, ήταν ουσιαστικά ηλεκτρικές συσκευές, κάποιες από τις οποίες λατρεύονταν στους ναούς σαν μάντες. Η Βίβλος διηγείται πόσο βέβαιο είναι ότι αναρμόδια άτομα που θα ακουμπήσουν την κιβωτό θα πεθάνουν από ηλεκτροπληξία.
Ο τελευταίος αρχαίος πολιτισμός στη λίστα μου είναι η σχεδόν άγνωστη αρχαία κουλτούρα του Βασιλείου του Aroi Sun του Ειρηνικού. Ενώ η ονομαζόμενη χαμένη ήπειρος της Λεμουρίας βυθίστηκε πριν από 24,000 χρόνια σε μια μετατόπιση του πόλου, ο Ειρηνικός αργότερα επανακατοικήθηκε από μια φυλετική μίξη όλων των πολιτισμών, από τη Ράμα, την Κίνα, της Αφρική την Αμερική.
Ένα εξελιγμένο νησιώτικο έθνος, με μεγαλύτερες εκτάσεις γης απ' ότι είναι συνήθως στον Ειρηνικό, μεγάλωσε γύρω από την Πολυνησία, τη Μελανησία και τη Μικρονησία. Αρχαίοι θρύλοι στην Πολυνησία αποδίδουν αυτό τον εξαιρετικό πολιτισμό στο Βασίλειο του Αroi που υπήρξε πολλές χιλιάδες χρόνια πριν από την επαναανακάλυψη του Ειρηνικού από τους Ευρωπαίους.
Οι Aroi δημιούργησαν πολλές από τις μεγαλιθικές πυραμίδες, platforms(τις πλατφόρμες), τόξα, δρόμους και αγάλματα σε κάθε σημείο του Κεντρικού Ειρηνικού. Όταν κάποιοι από τους πάνω από 400 λόφους από χαλίκι εκσκάφθηκαν στη Νέα Καληδονία στη δεκαετία του '60, βρέθηκε με τη βοήθεια του ισότοπου άνθρακα ότι στήλες από ασβέστη και κοχύλια χρονολογούνταν από το Γέιλ και το Μουσείο της Νέας Καληδονίας πριν το 5120 π.Χ. και το 10,950 π.Χ. Αυτές τις παράξενες στήλες μπορεί να τις δει κανείς στο Νότιο τμήμα της Νέας Καληδονίας και στο Νησί των Πεύκων (Isle of Pines).
Σύμφωνα με τους νησιώτες της ανατολικής πλευράς, τα αγάλματα των νησιών περπατούσαν ή αιωρούνταν έτσι ώστε να μετακινούνται σπειροειδώς με την πορεία του ρολογιού γύρω από το νησί. Στο νησί του Pohnpei, οι μικρονήσιοι δηλώνουν ότι οι λίθοι από την πόλη των έντεκα τετραγωνικών μιλίων αιωρήθηκαν ως το σημείο.
Οι πολυνήσιοι της Νέας Ζηλανδίας, του Νησιού του Πάσχα, της Χαβάης και Ταϊτής πιστεύουν ότι οι πρόγονοι τους είχαν την ικανότητα να πετούν και ταξίδευαν μέσω του αέρα από νησί σε νησί. Ήταν αυτή η πτήση Air Atlantis που σταμάτησε στη Μάλτα, στο Ba'albek, και στη Ράμα και προκαθόρισε για το απόμακρο αλλά διάσημο συνεδριακό κέντρο στο Νησί του Πάσχα;
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου