Navi Voice

Δυνάμεις του κολομβιανού Στρατού σκότωσαν τον Αλφόνσο Κάνο, ηγέτη της οργάνωσης των αριστερών ανταρτών FARC. Το γεγονός επιβεβαίωσε ο ίδιος ο πρόεδρος της χώρας Χουάν Μανουέλ Σάντος, καλώντας την οργάνωση να καταθέσει πλέον τα όπλα.

Το τέλος του Κάνο, ο οποίος ανέλαβε επικεφαλής των ανταρτών μετά το θάνατο ενός από τα ιδρυτικά μέλη τους (το 2008), χαρακτηρίζεται νίκη στρατηγικής σημασίας για τον συντηρητικό πρόεδρο Σάντος.

Ο Σάντος, πρώην υπουργός Άμυνας, ανέλαβε την εξουσία πριν από ένα χρόνο δεσμευόμενος να συνεχίσει την σκληρή πολιτική του έναντι των ανταρτών.

«Ο θάνατος του Αλφόνσο Κάνο επιβεβαιώθηκε. Καταφέραμε στην οργάνωση το μεγαλύτερο χτύπημα στην ιστορία της. Θα επιμείνουμε μέχρι να μπορούν οι Κολομβιανοί να αποκτήσουν μια χώρα στην οποία θα επικρατεί ειρήνη. Η βία δεν είναι επιλογή. Διαλυθείτε» τόνισε ο πρόεδρος.

Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα, η σορός του Κάνο βρέθηκε δίπλα σε αυτήν της συντρόφου του, Πατρίσια.

Οι Ένοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC) είναι η αρχαιότερη και πλέον γνωστή οργάνωση ανταρτών στη Νότιο Αμερική.

Ιδρύθηκε το 1964 ως στρατιωτικό σκέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κολομβίας. Αριθμεί τουλάχιστον 18 χιλιάδες μέλη και ελέγχει μεγάλο μέρος της επικράτειας της χώρας.

Οι αντάρτες δηλώνουν ότι μάχονται για τα δικαιώματα των φτωχών ενάντια στην αστική τάξη της χώρας και στις κυβερνήσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Οι FARC συμμετείχαν κατά διαστήματα στις πρωτοβουλίες διάφορων προέδρων για ειρήνη και αφοπλισμό, ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις επρόκειτο για κινήσεις στρατηγικής.

1. Ο πατέρας μου συνήθιζε να παίζει με τον αδελφό μου και μένα στον κήπο. Η μάνα μας έβγαινε έξω και φώναζε: "θα χαλάσετε το γκαζόν!". Κι εκείνος της απαντούσε: "Δεν μεγαλώνουμε γκαζόν, αγόρια μεγαλώνουμε!"
- Harmon Killebrew


2. Υπάρχουν τρία στάδια στη ζωή ενός άνδρα: Πρώτο στάδιο: να πιστεύει στον Αη-Βασίλη. Δεύτερο στάδιο: να μην πιστεύει στον Αη-Βασίλη. Τρίτο στάδιο: να είναι ο ίδιος Αη-Βασίλης.
- Ανώνυμος

3. Το πιο σημαντικό έργο που ένας πατέρας μπορεί να κάνει για τα παιδιά του είναι ν΄ αγαπάει τη μάνα τους
-Theodore M. Hesburgh

4. Oταν έλθει η εποχή που ένας άντρας αντιλαμβάνεται πως μάλλον ο πατέρας του είχε δίκιο για χιλιάδες πράγματα, συνήθως έχει ο ίδιος ένα γιο που τον θεωρεί λάθος!
- Charles Wadsworth

5. Υποτίθεται πως κάθε άντρας μπορεί να γίνει πατέρας. Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω για να γίνει "μπαμπάς"
- Ανώνυμος

6. Οταν ήμουν έφηβος 14 ετών, ο πατέρας μου ήταν τόσο αλαζόνας που δεν τον άντεχα λεπτό. Περιέργως, όταν έφτασα τα 21 ένιωσα μεγάλη έκπληξη από το πόσο πολλά κατάφερε να μάθει μέσα σε επτά μόλις χρόνια!
- Μαρκ Τουαίν

7. Πραγματικά πλούσιος είναι ο άντρας που έχει παιδιά που τρέχουν να χωθούν στην αγκαλιά του, ακόμα κι όταν τα χέρια του είναι άδεια
- Ανώνυμος

8. Δεν έχει τόση σημασία ποιος ήταν αληθινά ο πατέρας μου, αλλά ποιος θυμάμαι εγώ πώς ήταν
- Anne Sexton

9. Eίναι όντως αξιέπαινο να πάει ένας πατέρας τον γιο του για ψάρεμα. Υπάρχει όμως ένα ιδιαίτερο μέρος στον παράδεισο για τον πατέρα που θα πάει την κόρη του για ψώνια
- John Sinor

10. Οι καλοί μπαμπάδες δίνουν στα παιδιά τους ρίζες και φτερά. Ρίζες για να νιώθουν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν μακριά ελεύθερα
- Jonas Salk

11. Mπαμπάδες, αγαπήστε κι αποδεχτείτε τα μέλη της οικογένειάς σας γι΄ αυτό που πραγματικά είναι, ακόμα κι αν η προσωπικότητά τους είναι πολύ διαφορετική από τη δική σας. Τα κουνέλια δεν πετούν, οι αετοί δεν κολυμπούν, οι γάτες δεν έχουν φτερά. Σταματήστε τώρα τις συγκρίσεις. Υπάρχει άφθονος χώρος για όλους στο δάσος!
- Chuck Swindoll

12. Τα στάδια στη ζωή ενός ανθρώπου: 4 ετών: Ο μπαμπάς μου μπορεί να κάνει τα πάντα! 7 ετών: Ο μπαμπάς ξέρει τόοοσα πολλά! 8 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τελικά και τόσα πολλά. 12 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τι του γίνεται. 14 ετών: Ο πατέρας μου? Ασε καλύτερα! 21 ετών: Ωχ πάλι αυτός μπροστά μου! 25 ετών: Κάτι ξέρει για το θέμα ο πατέρας μου αλλά όχι και πολλά πράγματα. 30 ετών: Θα πρέπει να μάθω τι ξέρει ο πατέρας μου για το θέμα. 35 ετών: Πριν αποφασίσουμε ας ζητήσουμε και τη γνώμη του μπαμπά. 50 ετών: Τι άραγε να πίστευε ο πατέρας γι΄ αυτό? 60 ετών: Τελικά ο πατέρας μου είχε τεράστια εμπειρία! 65+ετών: Α, ρε πατέρα! Μακάρι να ζούσες και να μιλούσαμε σήμερα οι δυο μας!
- Ανώνυμος


Πηγή: himaira.blogspot.com

1. Συνδυασμός χρωμάτων
Άνδρες: Ωραίο το κόκκινο. Ωραίο και το κίτρινο. Ας τα φορέσω μαζί!
Γυναίκες: Ξέρουν ποιο χρώμα ταιριάζει με ποιο.

2. Ομιλία
Άνδρες: Μιλάνε με προτάσεις.
Γυναίκες: Μιλάνε με εκθέσεις.

3. Μνήμη
Άνδρες: Δεν θυμούνται τι φορούσαν χθες.
Γυναίκες: Θυμούνται κάθε λεπτομέρεια, κάθε συζήτησης.

4. Κατανόηση
Άνδρες: Δεν καταλαβαίνουν καμία γυναίκα.
Γυναίκες: Καταλαβαίνουν τις άλλες γυναίκες.

5. Παρκάρισμα
Άνδρες: Ξέρουν να παρκάρουν.
Γυναίκες: Ξέρουν να πατήσουν το alarm.

6. Γάμους
Άνδρες: Μεθάνε, γελάνε, κλαίνε.
Γυναίκες: Κλαίνε, γελάνε, μεθάνε.

7. Όσφρηση
Άνδρες: Μυρίζουν τα αθλητικά παπούτσια, αν τα βάλεις κάτω από την μύτη τους, και αν αυτά, δεν είναι δικά τους.
Γυναίκες: Μυρίζουν από το σαλόνι τις ντομάτες που έχουν σαπίσει μέσα στο ψυγείο.

8. Καινούριο αυτοκίνητο
Άνδρες: Λέγε ρε! Τι μάρκα;
Γυναίκες: Ουάου! Τι χρώμα;

9. Ψώνια
Άνδρες: Πληρώνουν 50 ευρώ για κάτι που αξίζει 250 ευρώ, και τελικά δεν δουλεύει.
Γυναίκες: Πληρώνουν 250 ευρώ για κάτι που αξίζει 50 ευρώ και τελικά δεν το έχουν ανάγκη.

10. Σεξ
Άνδρες: Το σεξ είναι η επιθυμία τους.
Γυναίκες: Το σεξ είναι μέσο για να πραγματοποιηθούν οι επιθυμίες τους.

11. Ανώμαλο σεξ
Άνδρες: Τρελαίνονται στην ιδέα, δυο γυναικών στο κρεβάτι.
Γυναίκες: Αηδιάζουν στην ιδέα, δυο αντρών μαζί στο κρεβάτι.

12. Μεσάνυχτα
Άνδρες: Είναι τέλεια ώρα να κοιμηθώ ή να κάνω σεξ!
Γυναίκες: Είναι τέλεια ώρα να συζητήσουμε!

13. Φαγητό
Άνδρες: Παραγγέλνουν μπριζόλα με πατάτες τηγανητές και τρώνε μόνο την μπριζόλα.
Γυναίκες: Παραγγέλνουν αναποφλοίωτο μαύρο ρύζι με βραστά λαχανικά και φιλέτο κοτόπουλο, με σκοπό να φανέ από τις τηγανητές σου πατάτες.

14. Τηλεόραση
Άνδρες: Βλέπουν μπάλα, και με δυσκολία μιλάνε συγχρόνως.
Γυναίκες: Βλέπουν Λαμπίρη, βαφούν νύχια, μιλάνε στο τηλέφωνο, πίνουν καφέ.

15. Γυμναστική
Άνδρες: Το βλέπουν ως φυσική δραστηριότητα.
Γυναίκες: Το βλέπουν ως κοινωνική δραστηριότητα.

1. Όταν νικάει η ομάδα του λέει την έκφραση: «Ήταν αριστοτεχνικά… στημένη»!

2. Όταν χάνει: «Ήταν… στημένη».

3. Τι κάνει ο Μπέος στα ραντεβού; Στήνει!

4. Τι ποτό πίνει; Βότκα με «στημένο» λεμόνι.

5. O Μπέος γουστάρει τα ρε-bet- ικα.

6. Τι κάνει στο κυνήγι; Στήνει παγίδες και ξώβεργες.

7. Όταν ήταν ελεύθερος τι έλεγε στις γκόμενες; Στήσου κι έρχομαι.

8. Και όταν δεν τις ήθελε άλλο: τις πετούσε σαν «στημένη» λεμονόκουπα.

9. Όταν σε διπλανό τραπέζι κάποιοι μιλούν, τι κάνει ο Αχιλλέας; Στήνει… αυτί!

10. Όταν φέρνει κάποιους σε δύσκολη θέση; Τους έστησε στον τοίχο.

11. Το καλοκαιράκι τι κάνει στο υποβρύχιο ψάρεμα; Στήνει καρτέρι.

12. Αγαπημένο τραγούδι: «Στημένο παιχνίδι» του Ρέμου.

13. Όταν παίζει τάβλι: Στήνει όπως θέλει αυτός τα πούλια.

14. Στους φίλους του: Στήνει φάρσες.

15. Φήμες λένε ότι ο Μπέος έστησε το Γολιάθ-Δαβίδ άσο ημίχρονο και διπλό τελικό.

16.Ο Μπέος έστησε το Χρυσό Ντέρμπι της ΙΟΝ για να το φάει μόνος του.

17. Ο Μπέος μπορεί να στήσει μπλόκο στην Τροχαία.

18. Ο Πάγκαλος είπε «μαζί τα φάγαμε», ο Μπέος «μαζί τα στήσαμε».

19. Ο Μπέος στήνει πιο γρήγορα από τον καθένα τα έπιπλα του IKEA.

20. Ποια ήταν η πρώτη του δουλειά; Έστηνε τις κορίνες στο μπόουλινγκ.

21. Τι του εύχονται συχνά πυκνά οι φίλοι του; Να τα εκατο-στήσει!

22. Ο Μπέος έστησε το Χαβάη 5-0.

23. Πώς κάνει το πρόβατο που στήνει παιχνίδια; Μπεεέεε…οοοος

24. Ο Μπέος έστησε κ το τραγούδι του Οικονομόπουλου... σε μισώ σ’ αγαπώ σημειώσατε διπλό.

25. Τι σχέση έχει ο Μπέος με τον Αίσωπο; Έστησε τον αγώνα του λαγού με τη χελώνα.

26. Ο Μπέος έστησε το καναρίνι-γάτα άσος στη διαφήμιση του ΟΠΑΠ Πάμε στοίχημα.

27. Ο Ολυμπιακός Βόλου και ο Πανιώνιος (παλαιότερα) πήγαν τόσο καλά, γιατί είχαν δουλέψει εξαιρετικά στα… στημένα.

28. Τι ουίσκι παραγγέλνει; Διπλό.

29. Οι αγαπημένες τσίχλες του είναι οι STIMENOROL.

30. Στο σχολείο ο Mπέος «έφαγε» αποβολή επειδή «έστησε» τα μήλα.

31. Ο Πολ το χταπόδι συμβουλευόταν τον Μπέο πριν κάνει τις προβλέψεις του.

32. Ο Μπέος στο γάμο του «έστησε» τη νύφη.

33. Ο Μπέος πρωταγωνιστεί σε διαφημιστικό σποτ του «Πάμε Στοίχημα» με σλόγκαν: «Το ’στησες! Το ’παιξες;»

34. Γιατί του αρέσει τόσο πολύ το τραγούδι «Αλάνα» του Νταλάρα; Γιατί έχει τη φράση: «σε έστησαν σε μια γωνιά».

35. Ο Μπέος ήταν ο καλύτερος πρόσκοπος. Ήξερε να «στήνει» τις καλύτερες σκηνές.

36. Ο Μπέος όταν ήταν μικρός «έστηνε» αυτί και άκουγε τι δώρο θα του έπαιρναν οι γονείς του τα Χριστούγεννα.

37. Ο Μπέος έχει «στήσει» παιχνίδι και σε κομπολόι.

38. Ο Μπέος έστειλε τον Εφιάλτη στις Θερμοπύλες. Είχε παίξει Σπαρτιάτες ημίχρονο - Πέρσες τελικό.

39. Ο Μπέος δεν ανοίγει όλα του τα γράμματα. Μόνο τα συ-στημένα.

40. Ο Μπέος είναι ο μόνος που μπορεί να νικήσει τον Τσακ Νόρις. Γιατί η μονομαχία θα είναι… στημένη.

41. Όταν οι Άγγλοι ανακάλυψαν το ποδόσφαιρο, βρήκαν ένα σημαδεμένο κουπόνι του Μπέου.

42. Ο Μπέος απέρριψε πρόταση να παίξει στο 50-50.

43. Ο Μπέος παίζει σε δελτίο «UNDER με ανατροπή» και κερδίζει.

44. Ο Μπέος «έστησε» τη δημιουργία του κόσμου. Ήταν να γίνει σε οκτώ μέρες, αλλά το είχε παίξει UNDER.

45. Ο Μπέος «έστησε» το Κράμερ εναντίον Κράμερ στο Χ.

46. Ο Μπέος «έστησε» τον Παρθενώνα.

47. Ο Μπέος «έστησε» τις εκλογές του 2000, ΝΔ στο ημίχρονο – ΠΑΣΟΚ τελικό.

48. Ο Μπεος στήνει γκόμενα σε ραντεβού με απόδοση 1,75 ότι θα φύγει μετά το μισάωρο.

49. Αγαπημένη ηθοποιός του Μπέου είναι η Bet-ty Λιβανού.

50. Ο Μπέος αγόρασε κατοικίδιο από bet shop.

Διάβασα σε ένα τελευταίο βιβλίο του Ρουμπινί ότι όταν οι Αμερικανοί οικονομολόγοι κάνουν ανάλυση των σημερινών αιτίων της κρίσης κάνουν πως δεν βλέπουν τον ελέφαντα που είναι μέσα στο δωμάτιο.Πιστεύω ότι στις σημερινές συνθήκες της ολόπλευρης κρίσης του συγκεκριμένου καπιταλιστικού μοντέλου, κάθε χώρα και κάθε περιφέρεια έχει μέσα στο δωμάτιό της έναν ελέφαντα που κάνει πως δεν τον βλέπει.Ποιος, λοιπόν, είναι ο δικός μας ελέφαντας, με τον οποίο μοιραζόμαστε μια σταλιά καμαρούλα;

Να συμφωνήσουμε από την αρχή!- Είναι οι πολιτικοί και το πελατειακό σύστημα που ανέπτυξαν μετά τη Μεταπολίτευση ένα Κράτος-τέρας, που κουβαλούσε όλα τα αρνητικά του πρώτου στοιχειώδους Κράτους που αναπτύχθηκε μετά την Ανεξαρτησία. Αυτό το Κράτος ξεκίνησε με τον εναγκαλισμό των φεουδαρχών και των προκρίτων, συνέχισε ως μηχανισμός των Βαυαρών που ήρθαν στη χώρα για να την… εκπολιτίσουν, έγινε έρμαιο στα χέρια των τραμπούκων που χρησιμοποιούσαν τα κόμματα και, για να μην μακρηγορώ, έφτασε μέχρι τις μέρες μας αιχμάλωτο των κάθε λογής καλοβολεμένων συνδικαλιστών εργατοπατέρων.- Είναι οι άπληστοι επιχειρηματίες, κυρίως αυτοί που συναλλάχθηκαν με το Κράτος, που δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν την ακόρεστη επιθυμία τους για μυθικά πλούτη.

Και, τελικά, αφού ξεζούμισαν τη χώρα, μετέφεραν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό και επένδυσαν στην χρεοκοπία της επενδύοντας σε CDS.- Είναι οι τράπεζες, και κυρίως οι τραπεζίτες και τα στελέχη τους, που έπαιρναν bonus μόνο για τον αριθμό των δανείων που έδιναν χωρίς να εξετάζουν τις δυνατότητες αποπληρωμής. Είναι οι ίδιοι που έδιναν απίστευτα δάνεια σε φούσκες επιχειρήσεις, όπου πλούτιζαν οι επιχειρηματίες αλλά λύγιζαν οι εταιρίες! Είναι οι τραπεζίτες και τα στελέχη τους που έδιναν θαλασσοδάνεια σε ΜΜΕ, ακόμη και λαθρόβια, με αποτέλεσμα να κλείνουν τα Μέσα και να πλουτίζουν οι εκδότες!- Ήταν οι κυβερνήσεις των δύο μεγάλων κομμάτων που οδηγούσαν τη χώρα χωρίς στόχους και πυξίδα, με πλήρη έλλειψη στρατηγικής.

Μας έβαλε, λεει, ο Σημίτης στην ΟΝΕ χωρίς όμως τις αναγκαίες προϋποθέσεις. Τα κατάφερε επικοινωνιακά και τα αποτελέσματα τα πληρώνουμε όλοι σήμερα.Τι άλλο, όμως, φταίει που η χώρα κινδυνεύει να γίνει Πομπηία (από την οποία διεσώθη μόνο το αποχετευτικό σύστημα);- Φταίνε οι συντεχνίες και οι εργατοπατέρες. Το κορπορατικό Κράτος που έχει μεγαλουργήσει μόνο σε φασιστικά πλαίσια.- Φταίει η κυρίαρχη καπιταλιστική ιδεολογία της υπερκατανάλωσης, της επικράτησης ως κυρίαρχης ιδέας του πλουτισμού.- Φταίει η παραδοσιακή Αριστερά που δεν μπόρεσε να πείσει ποτέ ότι έχει μία συγκεκριμένη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας. Και τα κομμάτια της βολόδερναν από τον σταλινισμό στον άκρατο λαϊκισμό.

Για σκεφτείτε, υπάρχει αριστερό κόμμα που καταγγέλλει το πελατειακό κράτος και την ίδια στιγμή συναγελάζεται με τους βασικούς εκπροσώπους του και τους καλεί όλους σε εκλογική συνεργασία. Μιλάμε για Κόμμα… Αρχών.- Φταίνε αυτοί που τα έφαγαν μαζί με τον Πάγκαλο, που σε καμία περίπτωση δεν είναι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι που πάνε άκλαυτοι καθημερινά, ούτε οι μικρομεσαίοι που καταστρέφονται εξίσου από τις τράπεζες, το Κράτος και τους ανεγκέφαλους κουκουλοφόρους.Θα σημειώναμε δεκάδες ακόμη που φταίνε για να δείχναμε την κακομοιριά του σημερινού Κράτους, αλλά έτσι δεν θα βλέπαμε τον ελέφαντα.Και τώρα τι πετύχαμε με το κούρεμα;

Μα αυτό που ήθελε από την αρχή η Γερμανία. Να μείνουμε εκεί που είμαστε, στην περιφέρειά της. Να αποτελέσουμε, μαζί με όλο τον Νότο, τις χώρες που θα φροντίζουν για τα πλεονάσματά της.Αλλά, όπως είπαμε, δεν φταίει μόνο η Γερμανία. Κυρίως φταίμε εμείς! Που όχι μόνο δεν βγάζουμε τον ελέφαντα από το δωμάτιο, αλλά κάνουμε και ότι δεν τον βλέπουμε. Και τι είναι ο ελέφαντας; Η εθνική μας μιζέρια!!!

«Μία από τις επιπτώσεις του να αρνείσαι να συμμετάσχεις στα πολιτικά ζητήματα, είναι ότι καταλήγεις να κυβερνάσαι από κατώτερους» [Αριστοτέλης]

Ενώ γράφονται αυτές οι γραμμές, οι πολιτικές εξελίξεις καλπάζουν σαν αφηνιασμένα άλογα. Έχει ολοκληρωθεί η συνεδρίαση της ολομέλειας της Βουλής περί της επικείμενης παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, και οι νυχτερινές ώρες συνιστούν απλά ένα διάλειμμα στον καταιγισμό πληροφοριών που, ειδικά για εμάς τους εργαζόμενους στην ενημέρωση, είναι από εξόχως ενδιαφέρουσες έως και αποκαρδιωτικές.

Είναι από τις φορές που πραγματικά δεν ξέρεις αν αυτό που θέλεις να γράψεις έχει μέγεθος, αρχή, μέση, αλλά ιδίως τέλος. Κι αυτό δεν οφείλεται τόσο στο δραματικό των καταστάσεων που χαρακτηρίζονται από ψυχοφθόρες για την κοινωνία καθυστερήσεις πολιτικών αποφάσεων, όσο στην διαρκή επιβεβαίωση της άποψης ότι η χώρα στερείται σοβαρής πολιτικής αντιμετώπισης σε μια κρισιμότατη συγκυρία όπως η διανυόμενη.Η εν λόγω «απουσία» είναι κάτι παραπάνω από πασιφανής.

Το δημοψήφισμα, τελικώς, αποκλείστηκε. Συνοψίζοντας απλά, ο πρωθυπουργός μεταξύ άλλων ανέφερε: «Δεν είμαι γαντζωμένος στην καρέκλα μου, δεν με ενδιαφέρει να επανεκλέγω, μόνο να σώσουμε την πατρίδα, ας κάτσουμε να συζητήσουμε κ. Σαμαρά», αρνούμενος να προχωρήσει στην παραίτηση που, κατά μεγάλο μέρος του πολιτικού –και μη- κόσμου θα αποφόρτιζε ένα έθνος ολόκληρο οδηγώντας το στην πεμπτουσία της δημοκρατίας, την προσφυγή, δηλαδή, στις κάλπες.

Ο δε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποσαφήνισε: «Ζήτησα από τον κ. Παπανδρέου να παραιτηθεί, όχι να συγκυβερνήσουμε» εξαντλούμενος στο να διευκρινίσει ότι η διάθεσή του να στηρίξει την δανειακή σύμβαση εμπεριέχει «ψιλά γράμματα». Σύσσωμα τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης ζητούν προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία.Στις Κάννες, Γερμανία και Γαλλία εκφράζονται πιέζοντας, ως είθισται.

«Περιμένουμε από την Ελλάδα πράξεις και όχι ανακοινώσεις», δήλωσε η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, αναφερόμενη στη γνωστοποίηση ότι το δημοψήφισμα δεν θα διενεργηθεί. «Επιθυμούμε να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, αλλά για αυτό υπάρχουν και υποχρεώσεις και πρέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι», δήλωσε ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί. Τέλος «Επιθυμούμε την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ», διεμήνυσαν οι πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, σε κοινή γραπτή δήλωσή τους.

Ασφυκτικά πλαίσια και μια σαφής (σίγουρα μερική αν όχι ολική) εκχώρηση οικονομικής –αν όχι εθνικής- κυριαρχίας σε δυνατές οικονομίες και ευρωπαϊκά όργανα που κυριολεκτικά «μας παίζουν στα δάκτυλα».Σχεδόν την ώρα που ανακοινώνονταν τα παραπάνω στη σύνοδο της G20, στο ελληνικό Κοινοβούλιο όρθιοι βουλευτές χειροκροτούσαν πομπώδεις μεγαλεπήβολες ατάκες του αρχηγού τους, λίγες ώρες μετά τις εκάστοτε αποστασιοποιήσεις, διαφοροποιήσεις, ακόμη και επιθέσεις τους στον ίδιο.

Αυτή η εικόνα χαρακτηρίζει τον μέσο έλληνα πολιτικό, ανεξαρτήτως πολιτικής παράταξης: λεκτικές, ιδεολογικές «κωλοτούμπες» που ενίοτε ανταγωνίζονται η μία την άλλη στο παιχνίδι του χρηματιστηρίου εντυπώσεων. Αποτέλεσμα: οι μεγάλες κοινωνικές εκφράσεις αγανάκτησης που όμως αποδεικνύονται συχνά παροδικές, με καταγραφή ως συνήθεια, πλέον, του πολίτη να «φτύνει εκεί που φίλαγε», υποτροπιάζοντας, όμως, προεκλογικά. Και ξανά: φτύσιμο, φιλί – φτύσιμο, φιλί.

Δεν χωράει αμφιβολία, -τουλάχιστον κατά το μέσο «υγιές κοινωνικό αίσθημα» ότι οι σημερινοί πολιτικοί μας εκπρόσωποι είναι κατώτεροι των περιστάσεων, των προσδοκιών, και άρα των ονείρων, των ελπίδων των κεκτημένων προηγούμενων, επόμενων, των επόμενων γενιών. Πολιτικές καρικατούρες, στην πλειονότητά τους, ανεβασμένες με «πολυτελή τελεφερίκ» σε γοητευτικά ύψη – κορυφές δόξας!

Το ερώτημα είναι ξεκάθαρο: τους εξέτασε κανείς για υψοφοβία; Κι αν όχι, έλεγξε τουλάχιστον κανείς διεξοδικά αν μπορούν να σταθούν σε πραγματικά τεστ αντοχής, δηλαδή σε νευραλγικά πολιτικά κέντρα λήψης αποφάσεων; Πολύ φοβάμαι πως όχι. Ανανέωση, συμμετοχή, αξιοποίηση νέου δυναμικού, χρειάζονται, όχι απαξίωση. Και, ιδανικά, η κατάργηση της «επαγγελματοποίησης» της πολιτικής, που αναπόφευκτα οδηγεί σε «μπαράζ διαφθοράς».Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ουδείς θεωρεί ότι τα παραπάνω ύψη συνιστούν οάσεις επειδή και μόνο είναι γοητευτικά. Κάθε άλλο – για «ανεμοδαρμένα ύψη» πρόκειται.

Στο συνώνυμο κλασσικό μυθιστόρημα της Έμιλι Μπροντέ υμνείται το ερωτικό πάθος, που όμως οδηγεί τον ήρωα στην καταστροφή της ευτυχίας όλου του περιγύρου του. Τελικά, γίνεται ακόμα μεγαλύτερο ακόμα και μετά το θάνατό της αγαπημένης του.Διασκευάζοντας την παραπάνω ιστορία:
Στη σημερινή εθνική πολιτικοκοινωνική μας νουβέλα (που η συγγραφή της δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα), υμνείται, ως φαίνεται, το πάθος για δόξα – εξουσία, που όμως οδηγεί τους λειτουργούς της πολιτείας στην μερική καταστροφή της ευτυχίας όλου του κοινωνικού της ιστού. Άραγε, θα γίνει η ανατροπή ώστε στις επόμενες / τελευταίες σελίδες να, διασωθεί έστω, η αξιοπρέπεια του πληγωμένου ελληνικού λαού;