Navi Voice

Περισσότερα από 46 εκατομμύρια Αμερικανοί, δηλαδή το 15% του πληθυσμού των ΗΠΑ, ζούσαν τον Απρίλιο του 2011 χάρη σε κουπόνια που λάμβαναν για την αγορά τροφίμων, όπως ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Γεωργίας.Πρόκειται για αριθμό ρεκόρ που μάλιστα αυξήθηκε κατά 2,5% από τον Μάιο του 2010.

Οι Πολιτείες που χορηγούν τα περισσότερα επιδόματα είναι το Τέξας (3,9 εκατομμύρια), η Καλιφόρνια (3,7 εκατομμύρια), η Φλόριντα και η Νέα Υόρκη (από 3 εκατομμύρια η καθεμία).Στην Αλαμπάμα ο αριθμός των ανθρώπων που λαμβάνουν τέτοιου είδους επιδόματα διατροφής αυξήθηκε από τις 800.000 στο 1,7 εκατομμύριο.

Εν μέρει η αύξηση αυτή οφείλεται στους ανεμοστρόβιλους που έπληξαν την Πολιτεία αυτή προκαλώντας τεράστιες καταστροφές και το θάνατο 210 ανθρώπων.Τα κουπόνια αυτά, που κατά μέσο όρο φτάνουν τα 300 δολάρια, χορηγούνται υπό όρους και είναι ανάλογα με τα μέλη της κάθε οικογένειας. Τα κουπόνια ανταλλάσσονται στα σούπερ μάρκετ για τρόφιμα, όχι όμως για αλκοόλ ή έτοιμο φαγητό.

Η υπόθεση ξεκίνησε το 2007, όταν μια Ελβετίδα που μόλις είχε φτάσει στις ΗΠΑ άφησε άφωνους τους υπαλλήλους στον έλεγχο διαβατηρίων: τα χέρια της δεν είχαν καθόλου δακτυλικά αποτυπώματα. Τέσσερα χρόνια μετά, Ισραηλινοί ερευνητές ανακοίνωσαν ότι μάλλον βρήκαν την απάντηση σε μια εξαιρετικά σπάνια μετάλλαξη.

O Δρ Έλι Σπρέχερ, καθηγητής Δερματολογίας στο Ιατρικό Κέντρο «Σουράσκι» του Τελ Αβίβ, διαπίστωσε ότι η νεαρή ασθενής πάσχει από μια διαταραχή που ονομάζεται «αδερματογλυφία».

Ο ίδιος, πάντως, προτιμά να την αποκαλεί «νόσο καθυστέρησης της μετανάστευσης», δεδομένου ότι οι πάσχοντες δυσκολεύονται να ταξιδέψουν σε ξένες χώρες.

Η Ελβετίδα ασθενής είναι μέλος μίας από τις μόλις τέσσερις οικογένειες στις οποίες έχει καταγραφεί επίσημα το παράξενο φαινόμενο.

Οι γενετικές εξετάσεις στην ίδια και στην οικογένειά της αρχικά δεν αποκάλυψαν κανένα πρόβλημα, αναφέρει η ομάδα του Δρ Σπρέχερ στο American Journal of Human Genetics.

Μια προσεκτικότερη εξέταση, όμως, αποκάλυψε τελικά μια μετάλλαξη σε ένα γονίδιο που ονομάζεται SMARCAD1.

Η μετάλλαξη ήταν δύσκολο να ανακαλυφθεί επειδή δεν βρίσκεται στις περιοχές του γονιδίου που περιέχουν πληροφορία για τη σύνθεση της αντίστοιχης πρωτεΐνης. Αντίθετα, βρισκόταν σε μια περιοχή που ρυθμίζει τη σύνθεση της πρωτεΐνης αποκόπτοντας τα περιττά τμήματα DNA (μια διαδικασία γνωστή ως μάτισμα).

Η φυσιολογική λειτουργία του SMARCAD1 παραμένει εντελώς άγνωστη. Δεδομένου όμως ότι το γονίδιο εκφράζεται μόνο στο δέρμα των χεριών, οι ερευνητές εικάζουν ότι βοηθά τα κύτταρα του δέρματος να «διπλώνουν» το ένα πάνω στο άλλο στη διάρκεια της εμβρυακής ανάπτυξης.

Όλα αυτά, βέβαια, θα ήταν δύσκολο να εξηγηθούν στους υπάλληλους του αεροδρομίου...

Ίσως η Ελβετίδα ασθενής θα έπρεπε να παίρνει μαζί της την επιστημονική δημοσίευση όποτε ταξιδεύει στο εξωτερικό.Η υπόθεση ξεκίνησε το 2007, όταν μια Ελβετίδα που μόλις είχε φτάσει στις ΗΠΑ άφησε άφωνους τους υπαλλήλους στον έλεγχο διαβατηρίων: τα χέρια της δεν είχαν καθόλου δακτυλικά αποτυπώματα. Τέσσερα χρόνια μετά, Ισραηλινοί ερευνητές ανακοίνωσαν ότι μάλλον βρήκαν την απάντηση σε μια εξαιρετικά σπάνια μετάλλαξη.

O Δρ Έλι Σπρέχερ, καθηγητής Δερματολογίας στο Ιατρικό Κέντρο «Σουράσκι» του Τελ Αβίβ, διαπίστωσε ότι η νεαρή ασθενής πάσχει από μια διαταραχή που ονομάζεται «αδερματογλυφία».

Ο ίδιος, πάντως, προτιμά να την αποκαλεί «νόσο καθυστέρησης της μετανάστευσης», δεδομένου ότι οι πάσχοντες δυσκολεύονται να ταξιδέψουν σε ξένες χώρες.

Η Ελβετίδα ασθενής είναι μέλος μίας από τις μόλις τέσσερις οικογένειες στις οποίες έχει καταγραφεί επίσημα το παράξενο φαινόμενο.

Οι γενετικές εξετάσεις στην ίδια και στην οικογένειά της αρχικά δεν αποκάλυψαν κανένα πρόβλημα, αναφέρει η ομάδα του Δρ Σπρέχερ στο American Journal of Human Genetics.

Μια προσεκτικότερη εξέταση, όμως, αποκάλυψε τελικά μια μετάλλαξη σε ένα γονίδιο που ονομάζεται SMARCAD1.

Η μετάλλαξη ήταν δύσκολο να ανακαλυφθεί επειδή δεν βρίσκεται στις περιοχές του γονιδίου που περιέχουν πληροφορία για τη σύνθεση της αντίστοιχης πρωτεΐνης. Αντίθετα, βρισκόταν σε μια περιοχή που ρυθμίζει τη σύνθεση της πρωτεΐνης αποκόπτοντας τα περιττά τμήματα DNA (μια διαδικασία γνωστή ως μάτισμα).

Η φυσιολογική λειτουργία του SMARCAD1 παραμένει εντελώς άγνωστη. Δεδομένου όμως ότι το γονίδιο εκφράζεται μόνο στο δέρμα των χεριών, οι ερευνητές εικάζουν ότι βοηθά τα κύτταρα του δέρματος να «διπλώνουν» το ένα πάνω στο άλλο στη διάρκεια της εμβρυακής ανάπτυξης.

Όλα αυτά, βέβαια, θα ήταν δύσκολο να εξηγηθούν στους υπάλληλους του αεροδρομίου...

Ίσως η Ελβετίδα ασθενής θα έπρεπε να παίρνει μαζί της την επιστημονική δημοσίευση όποτε ταξιδεύει στο εξωτερικό.

Το Κατάρ είναι αναμφισβήτητα μία από τις ισχυρότερες οικονομίες σε παγκόσμιο επίπεδο και δε χάνει ευκαιρία να επιδεικνύει τον πλούτο της, με έργα όπως το το πανάκριβο πλωτό θέρετρο »Amphibious 1000».
Το ημι-βυθισμένο θέρετρο πάει την πολυτέλεια σε άλλο επίπεδο, κάνοντας και τους πιο απαιτητικούς να τα χάσουν με τα σχέδια που θα κοσμούν σε λίγο καιρό την ακτή του Κατάρ. Το κόστος κατασκευής ιλιγγιώδες, καθώς υπολογίζουν ότι θα αγγίξει τα 465 εκατομμύρια δολάρια.

Σχεδιασμένο από τον ιταλικό οίκο Giancarlo Zema Design Group, θα περιλαμβάνει τέσσερα γιγάντια ξενοδοχεία με υποθαλάσσια δωμάτια, τα οποία θα μοιάζουν με υπερπολυτελή γιότ. Επίσης, θα υπάρχουν 80 αυτόνομες πλωτές σουίτες, οι οποίες θα ονομάζονται »μέδουσες». Η κάθε σουίτα θα έχει τέσσερις ορόφους και ένα υποβρύχιο σαλόνι-ενυδρείο.

Υδρογονοκίνητα σκάφη, νέας τεχνολογίας, θα μεταφέρουν τους επισκέπτες σε κάθε σημείο της πλωτής πολιτείας, η οποία θα έχει εντυπωσιακή ομοιότητα με το Palm Island, του Ντουμπάι.»Είναι σαν μία μεγάλη υδρόβια ζωή που επεκτείνεται από τη στεριά στη θάλασσα» δήλωσε ο Giancarlo Zema. Θα περιλαμβάνει μουσείο, πλωτές διαβάσεις πεζών, εστιατόρια με πανοραμική θέα, εκθέσεις, ενυδρεία και ένα τούνελ από γυαλί που θα οδηγεί στο υποβρύχιο παρατηρητήριο στο κέντρο του θαλάσσιου πάρκου. Το θέρετρο έχει σχεδιαστεί για να βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τη φύση.

Δώδεκα εκατ. άνθρωποι κινδυνεύουν να λιμοκτονήσουν
Η Γαλλία ζήτησε να συγκληθεί μια «κατεπείγουσα σύνοδος» του Οργανισμού του ΟΗΕ για τα Τρόφιμα και την Γεωργία (FAO) ... λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας που πλήττει το Κέρας της Αφρικής, «ώστε να καταστεί δυνατόν να συντονιστεί η διεθνής βοήθεια», ανακοίνωσε στο Παρίσι το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών. «Εξ ονόματος της γαλλικής προεδρίας του G20» το Παρίσι ζήτησε από τον Ζακ Ντιουφ, γενικό διευθυντή του FAO, να συγκαλέσει «μια επείγουσα συνάντηση, ώστε να εκτιμηθεί η έκταση της κρίσης και να συντονιστεί η διεθνής βοήθεια», τόνισε στη συνέντευξη τύπου σήμερα ο εκπρόσωπος του Κε ντ' Ορσέ, Ρομέν Ναντάλ. «Η Γαλλία εξ ίσου εύχεται, να κινητοποιηθεί η 27μελής ΕΕ.

Ευχόμαστε, συγκεκριμένα, αυτή η διατροφική κρίση να συζητηθεί κατά τα προσεχή Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, αλλά και Συμβούλιο υπουργών Γεωργίας και Αλιείας της ΕΕ», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος Ναντάλ. Σύμφωνα με τον FAO, 12 εκατομμύρια άνθρωποι στερούνται τις ημέρες αυτές τροφή αντιμετωπίζοντας «κρίσιμη κατάσταση» στο Κέρας της Αφρικής, όπου μαίνονται ένοπλες συγκρούσεις και κυριαρχεί παρατεταμένη ξηρασία. Στο λεγόμενο «Κέρας της Αφρικής» περιλαμβάνονται το Τζιμπουτί, η Αιθιοπία, η Κένυα, η Σομαλία και, τέλος η Ουγκάντα.

Εν τω μεταξύ πέντε εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν άμεσα να προσβληθούν από χολέρα στην πληττόμενη από ξηρασία Αιθιοπία, όπου εκδηλώνεται σε μεγάλη έκταση πλέον «οξύ διαρροϊκό σύνδρομο εξαιτίας των ανθυγιεινών συνθηκών».
H χολέρα, που είναι μία οξεία εντερική μόλυνση, εκδηλώνεται αρχικά με το οξύ διαρροϊκό σύνδρομο, που με τη σειρά του οδηγεί πιθανόν στη σοβαρή αφυδάτωση «και μετά στον θάνατο», εάν δεν παρασχεθεί η άμεση ενδεικνυόμενη θεραπεία, σύμφωνα με στοιχεία, που έδωσε στη δημοσιότητα από τη Γενεύη ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ). «Συνολικά 8,8 εκατ. άνθρωποι κινδυνεύουν να προσβληθούν, άμεσα, από ελονοσία», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος του ΠΟΥ, Τάρικ Γιασάρεβιτς.

Από την πλευρά τους, οι υγειονομικές αρχές της Αιθιοπίας παραδέχονται ότι το οξύ διαρροϊκό σύνδρομο πλήττει τρείς επαρχίες, τις Σομάλι, Άφαρ και Ορομίγια, «χωρίς να περιορίζεται μόνον στους πρόσφυγες». Ιλαρά και πολιομυελίτιδα είναι άλλες δύο μολυσματικές ασθένειες, που μπορεί να προσβάλλουν τον τοπικό πληθυσμό, «ιδίως στις περιοχές των προσφυγικών καταυλισμών», ανέφερε ο ΠΟΥ. «Πάντως, δεν έχουμε λάβει αναφορές για πολιομυελίτιδα», δήλωσε επίσης ο Γιασάρεβιτς.

Σομαλοί που αναγκάζονται να φύγουν από τη χώρα τους για να γλιτώσουν από τις μάχες και την ξηρασία, καταφθάνουν εδώ και πολλούς μήνες περίπου 1.700 --καθημερινά-- στην Αιθιοπία. Συνολικά 4,5 εκατ. πρόσφυγες χρειάζονται άμεσα ιατρική περίθαλψη, 50% περισσότεροι σε σύγκριση με τον Απρίλιο.

Πολλές φορές στη διάρκεια του ψυχρού πολέμου υπήρξαν περιπτώσεις που η Γη βρέθηκε στο κατώφλι του πυρηνικού ολοκαυτώματος. Συνήθως, επρόκειτο για περιόδους αυξημένης έντασης μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων (βλέπε σχετικό άρθρο). Ωστόσο, υπάρχει ένα σχετικά άγνωστο γεγονός, το οποίο αποκαλύφθηκε τη δεκαετία του 1990. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των πρωταγωνιστών, το φθινόπωρο του 1983 η ευθυκρισία ενός σοβιετικού αξιωματικού απέτρεψε την ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης από το να εξαπολύσει επίθεση με πυρηνικά όπλα εναντίον των ΗΠΑ.

Τόσο οι ΗΠΑ όσο και οι ΕΣΣΔ είχαν στη διάθεσή τους διηπειρωτικούς πυραύλους, οι οποίοι μπορούσαν να φέρουν πολλαπλές πυρηνικές κεφαλές. Έτσι και οι δύο υπερδυνάμεις είχαν τη δυνατότητα ‘με το πάτημα ενός κουμπιού’ να επιφέρουν στον εχθρό τον πυρηνικό όλεθρο. Ωστόσο για την προστασία τους είχαν αναπτύξει συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης, τα οποία συνδύαζαν σήματα από ραντάρ και δορυφόρους. Το 1982 ολοκληρώθηκε το Σοβιετικό σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης, το επονομαζόμενο Oko.

Το σύστημα αποτελούνταν από τουλάχιστον τέσσερις κατασκοπευτικούς δορυφόρους, οι οποίοι μπορούσαν να εντοπίσουν την εκτόξευση πυραύλων από τη Δύση. Με αυτό τον τρόπο οι Σοβιετικοί είχαν τη δυνατότητα εκτοξεύσουν το δικό τους πυρηνικό οπλοστάσιο, ως αντίποινα σε ενδεχόμενη επίθεση των Αμερικανών. Ανάλογο σύστημα είχαν και οι ΗΠΑ (Ballistic Missile Early Warning Sytem). Έτσι, και οι δύο υπερδυνάμεις ακολουθούσαν το δόγμα M.A.D (Mutual Assured Destruction), σύμφωνα με το οποίο οι σταθμοί παρατήρησης κάθε υπερδύναμης έπρεπε να εντοπίσουν το συντομότερο δυνατό εκτόξευση διηπειρωτικών πυραύλων από τον εχθρό, ώστε να υπάρχει ικανό χρονικό διάστημα για να εξαπολυθεί αντεπίθεση. Με τον τρόπο αυτό διασφαλιζόταν η καταστροφή και των δύο με συνέπειες παγκόσμιας κλίμακας.

Στα τέλη του Σεπτεμβρίου 1983 οι σχέσεις των δύο υπερδυνάμεων ήταν τεταμένες καθώς μόλις πριν τρεις εβδομάδες οι Σοβιετικοί είχαν καταρρίψει ένα νοτιοκορεάτικο επιβατικό αεροσκάφος. Μεταξύ των 296 θυμάτων υπήρχαν και αρκετοί Αμερικανοί πολίτες και μάλιστα ένας μέλος του Κογκρέσσου των ΗΠΑ (Larry McDonald). Μερικούς μήνες νωρίτερα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ronald Reagan είχε ανακοινώσει την επιθυμία των ΗΠΑ να αναπτύξουν το πρόγραμμα SDI (Strategic Defence Initiative), γνωστό και ως Πόλεμο των Άστρων, με το οποίο οι ΗΠΑ φιλοδοξούσαν να θωρακιστούν από οποιαδήποτε βαλλιστική επίθεση, χωρίς ωστόσο να επηρεάζεται η δικιά τους πυρηνική ισχύ. Επιπρόσθετα σε λίγο καιρό ξεκινούσε η μεγάλη νατοϊκή άσκηση 'Ικανός Τοξότης 83'. Η σοβιετική αντικατασκοπεία είχε σοβαρές ενδείξεις ότι η άσκηση ήταν προκάλυμμα των ΗΠΑ για να καταφέρουν το πρώτο, πυρηνικό χτύπημα.

Από τα παραπάνω φαίνεται ότι η σοβιετική ηγεσία είχε σχηματίσει την εντύπωση ότι επίκειται πυρηνική επίθεση από τις ΗΠΑ. Σε αυτό το κλίμα, στις 26 Σεπτεμβρίου ο Stanislav Petrov αντισυνταγματάρχης της Σοβιετικής Διοίκησης Αεράμυνας, αναλαμβάνει αξιωματικός υπηρεσίας στο Oko. Τα καθήκοντα του περιελάμβαναν την παρακολούθηση των καταγραφών από τους δορυφόρους και την άμεση ενημέρωση προς τους ανωτέρους του στο ενδεχόμενο εκτόξευσης πυραύλων από τη μεριά των ΗΠΑ.

Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, οι Σοβιετικοί είχαν μερικά λεπτά για να εκτοξεύσουν τους δικούς τους πυραύλους. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα οι υπολογιστές αναφέρουν ότι ένας διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος κατευθύνεται από τις ΗΠΑ προς την ΕΣΣΔ. Ο Petrov αναφέρει χαρακτηριστικά σε μια συνέντευξη του στο BBC: ‘Ξαφνικά η οθόνη μου έγινε κόκκινη. Η σειρήνα άρχισε να ουρλιάζει τόσο δυνατά που ξυπνούσε και νεκρούς’. Ο Petrov εκτιμά ότι πρόκειται για σφάλμα του συστήματος, καθώς θεωρεί ότι μια πυρηνική επίθεση θα περιελάμβανε εκατοντάδες, ταυτόχρονες εκτοξεύσεις πυραύλων. Επίσης, οι ίδιοι οι Σοβιετικοί γνωρίζουν ότι το Oko έχει προβλήματα αξιοπιστίας. Ωστόσο, λίγο αργότερα, το σύστημα εμφανίζει άλλες τέσσερις εκτοξεύσεις από το έδαφος των ΗΠΑ. Ο Petrov υποψιάζεται πάλι κάποια δυσλειτουργία και δεν ειδοποιεί τους ανωτέρους του, χωρίς ωστόσο να έχει κάποια άλλη πηγή πληροφόρησης που να επιβεβαιώνει τις υποψίες του.

Ο ίδιος περιγράφει γλαφυρά σε μια συνέντευξη του στην Washington Post: ‘Για 15 δευτερόλεπτα είμασταν ακίνητοι και σοκαρισμένοι. Είχα ένα προαίσθημα, δεν ήθελα να κάνω λάθος. Πήρα την απόφαση μου κι αυτό ήταν.’

Τελικά, όπως αποδείχθηκε αργότερα, επρόκειτο για μια ακόμα λανθασμένη ένδειξη του Oko, η οποία ωστόσο θα μπορούσε να είχε δραματικότερα αποτελέσματα εάν ο Petrov είχε ακολουθήσει την προβλεπόμενη διαδικασία. Οι ενέργειες του Petrov δεν αναγνωρίστηκαν από τη σοβιετική ηγεσία αλλά ούτε και τιμωρήθηκε για την πρωτοβουλία που πήρε. Οι λόγοι που ο Petrov εκτίμησε ότι επρόκειτο για ψεύτικο συναγερμό ήταν τρεις. Καταρχήν, οι Σοβιετικοί θεωρούσαν ότι οι Αμερικανοί θα εξαπέλυαν με τη μία ολόκληρο το οπλοστάσιο τους και όχι μόλις πέντε πυραύλους. Κάτι τέτοιο φάνταζε ανόητο. Επιπλέον το Oko ήταν σχετικά καινούριο σύστημα και ο ίδιος ο Petrov το θεωρούσε λίγο αναξιόπιστο.

Τέλος, ακόμα και αρκετά λεπτά μετά το πρώτο σήμα δεν λάμβανε κάποια επιβεβαίωση από τα επίγεια ραντάρ. Η ιστορία βγήκε στη δημοσιότητα μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου, οπότε και ξεκίνησαν οι εικασίες για το τι θα είχε γίνει εάν ο Petrov θεωρούσε ότι πράγματι οι ΗΠΑ ξεκινούσαν επίθεση. Η πρώτη άποψη, που εκφράστηκε κυρίως από τη ρωσική διπλωματία, είναι ότι η απόφαση για τη μαζική χρήση πυρηνικών όπλων τόσο στην ΕΣΣΔ όσο και στις ΗΠΑ δεν εξαρτάται από τη μαρτυρία ενός ατόμου. Αντιθέτως, γίνεται διασταύρωση με π.χ. επίγεια ραντάρ και σταθμούς παρατήρησης, πληροφορίες αντικατασκοπείας κτλ. Πάντως, υπάρχει και η άλλη άποψη, σύμφωνα με την οποία το παραπάνω πρωτόκολλο ενδέχεται να μην ακολουθούνταν στην περίπτωση του Petrov.

Οι αμερικανοσοβιετικές σχέσεις είχαν επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθμό που ολόκληρο το σύστημα, όχι μόνο το Κρεμλίνο, όχι μόνο η KGB αλλά ολόκληρη η σοβιετική πολιτική σκέψη ανάμενε μια τέτοια επίθεση και ήταν σε ετοιμότητα για άμεσα αντίποινα. Ο αμερικανός αναλυτής του Ψυχρού Πολέμου Bruce Blair θεωρεί ότι με αυτό το γεγονός η ανθρωπότητα βρέθηκε πιο κοντά από ποτέ άλλοτε στον πυρηνικό όλεθρο, επειδή οι Σοβιετικοί έβλεπαν τις ΗΠΑ όχι μόνο να προετοιμάζονται να χτυπήσουν πρώτες (βλέπε 'Ικανός Τοξότης 83') αλλά και να διαθέτουν έναν πρόεδρο (Ronald Reagan) πρόθυμο να το κάνει. Η άποψη αυτή έχει υποστηρικτές και από την πλευρά των Ρώσων.

Ο Oleg Kalugin υψηλό στέλεχος της KGB, ο οποίος γνώριζε καλά τον Andropov, επισημαίνει τη βαθιά έλλειψη εμπιστοσύνης του γενικού γραμματέα προς τους Αμερικανούς. Μάλιστα στα υψηλά κλιμάκια της σοβιετικής ηγεσίας είχε επικρατήσει το εξής δόγμα: 'Οι Αμερικανοί αργά ή γρήγορα θα επιτεθούν, είναι καλύτερα να τους προλάβουμε.' Εάν η αναφορά του Petrov έφτανε στην ηγεσία, δεν αποκλείεται να επικρατούσε η πολεμοχαρής μερίδα. Στις ημέρες που ακολούθησαν ο Petrov ενημέρωνε τους ανωτέρους του για το συμβάν. Όμως ενώ αρχικά ο διοικητής της Διοίκησης Αεράμυνας επαίνεσε τον Petrov και του υποσχέθηκε και ανταμοιβή (σύμφωνα με τον Petrov), στη συνέχεια επικρίθηκε γιατί δεν κατέγραψε ως όφειλε το γεγονός. Ο ίδιος ο Petrov υποστηρίζει ότι η ιστορία 'θάφτηκε' γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να τιμωρηθούν όσοι εμπλέκονταν στην ανάπτυξη του συστήματος.

Στη συνέχεια μετατέθηκε σε λιγότερο 'ευαίσθητα' καθήκοντα και συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα αφού πρώτα υπέστη νευρικό κλονισμό. Τον Ιανουάριο του 2006 ο Petrov βραβεύτηκε στα Ηνωμένα Έθνη για τις ενέργειες του. Την ίδια μέρα η μόνιμη αντιπροσωπία της Ρωσίας εξέδωσε ανακοίνωση όπου ανέφερε ότι η αναφορά ενός και μόνο ατόμου δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει πυρηνική σύρραξη. Ο ίδιος ο Petrov θεωρεί πως δεν έπραξε κάτι ιδιαίτερο ούτε βλέπει τον εαυτό του ως ήρωα.

Σε ένα ντοκυμανταίρ αναφέρει: 'Απλά έκανα την δουλειά μου. Ήμουν ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή. Αυτό είναι όλο.'

Η αριστοκρατία του μέλλοντος θα είναι η αριστοκρατία των γονιδίων, η γενετοκρατία (Genocracy). Η μελλοντική ελίτ της Αυτοκρατορίας δεν θα είναι απλώς μια κλειστή λέσχη ολίγων εκλεκτών, με μοναδικά προσόντα τους την οικονομική επιφάνεια και το υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Θα είναι μια νέα κατηγορία ανθρώπων που θα ξεχωρίζει βιολογικά από τις μάζες, επειδή θα είναι γενετικά «τέλεια».

Στο μέλλον οι κοινωνικές διακρίσεις θα καθορίζονται από τη γενετική και όχι από την οικονομία ή την πολιτική. Οι γενετικές διακρίσεις θα αντικαταστήσουν τις σημερινές ρατσιστικές και κοινωνικές διακρίσεις, δημιουργώντας μια κοινωνία δύο ταχυτήτων. Οι άνθρωποι δεν θα χωρίζονται πλέον σε φυλές ή οικονομικές τάξεις αλλά σε Έγκυρους (Valid), δηλαδή στους γενετικά τέλειους, και σε Άκυρους (Invalid), τους φυσιολογικά γεννημένους, όπως και στην προφητική ταινία Gattaca (1997). Σ’ αυτή την ταινία ο Βίνσετ Φρίμαν (Ίθαν Χοκ), ο μελαγχολικός ήρωας, που ήταν ένα «παιδί της Φύσης», δηλαδή Άκυρος, προσπαθεί να κυνηγήσει το όνειρο του (το ταξίδι στο διάστημα) σε μια κοινωνία που τον θεωρεί γενετικά απόβλητο.

Παρά το αισιόδοξο τέλος της η ταινία Gattaca θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «γενετικό 1984», αν δεν είχε κάτι κι από την παρωδία του Brave New World. Το μέλλον πιθανόν να μοιάζει περισσότερο με σενάριο του Άλντους Χάξλεϊ, παρά με οργουελιανή φυλακή: ένας γενετικά κατηγοριοποιημένος κόσμος, όπου η θέση κάποιου στην κοινωνία θα καθορίζεται πριν καν γεννηθεί κι όπου οι μάζες θα είναι υποταγμένες χάρη σε τεχνικές υποβολής και στην υπνωτική ευχαρίστηση των διάφορων «έξυπνων» ναρκωτικών.

Στο Brave New World, ένα βιβλίο γραμμένο το 1932, ο στόχος του παγκόσμιου κράτους συνοψίζονταν στο τρίπτυχο: Κοινότητα, Ταυτότητα, Σταθερότητα. Στην μελλοντική Αυτοκρατορία όμως, όπου η γενετοκρατία (γενετική αριστοκρατία) θα διαχειρίζεται εύκολα μια πολυπληθή μάζα «γονιδιακά φτωχών» μετριοτήτων, ο στόχος θα είναι η διαιώνιση της κυριαρχίας των πολλών από τους λίγους.

Η ποιότητα του γενετικού υλικού των μελλοντικών ανθρώπων θα καθορίζει και το βαθμό ενσωμάτωσης τους στην αυτοκρατορική ελίτ, από την οποία θα αποκλείονται όλοι οι «γενετικά φτωχοί», που συμπτωματικά θα είναι και οι απόγονοι των κατώτερων κοινωνικά τάξεων. Έτσι, οι προλετάριοι του μέλλοντος θα είναι ταυτόχρονα και οι γενετικά αποκλεισμένοι, που θα ζουν κάτω από την κυριαρχία και τον έλεγχο μιας υπερ-υγιούς, ευφυούς και εκλεπτυσμένης γενετοκρατίας.

Η μεταμόρφωση της σημερινής ελίτ σε γενετοκρατία θα συμβεί μέσα στις επόμενες δύο γενιές, δηλαδή το αργότερο μέχρι το 2050. Σε πρώτη φάση η ελίτ θα θωρακιστεί βιολογικά με γενετικές και ανανεωτικές θεραπείες, θα αποκτήσει μια άλλη προοπτική επιβίωσης –που θα συμβαδίζει με τον «αιώνιο» χαρακτήρα της Αυτοκρατορίας– και θα προσπαθήσει να κρατήσει τις μάζες όχι μόνον μακριά από τον «παράδεισο» της γενετικής, αλλά και σε καθεστώς «γενετικού απαρτχάιντ», με τους «γενετικά ελαττωματικούς» στο ρόλο των κολασμένων του 21ου αιώνα. Στα χέρια της ελίτ η γενετική μηχανική θα δημιουργήσει έναν επίγειο παράδεισο, μια Χαξλεϊκή Ουτοπία, αλλά μόνον για την ίδια.

Για τις μάζες, που παρά την πλύση εγκεφάλου που θα έχουν υποστεί, θα γνωρίζουν τα όρια και τις περιορισμένες δυνατότητές τους, ο κόσμος θα μετατραπεί σε μια πλανητική φυλακή, σε μια γκρίζα πραγματικότητα δίχως ευκαιρίες και εκπλήξεις. Ταυτόχρονα η ελίτ θα προετοιμάζει τους διαδόχους της, που δεν θα είναι άλλοι από τα γενετικά προσχεδιασμένα παιδιά της. Σε μερικές δεκαετίες τα παιδιά των πλουσίων οικογενειών θα πάψουν να γεννιούνται με φυσιολογική σύλληψη, αλλά μόνον «κατά παραγγελία».

Τα παιδιά αυτά δεν θα είναι απλώς απαλλαγμένα από γονιδιακές προδιαθέσεις σε οργανικές δυσλειτουργίες και αρρώστιες, αλλά θα έχουν και τα φυσικά χαρακτηριστικά που θα επιθυμούν οι γονείς τους. Όχι μόνον το φύλο, αλλά και το σχήμα του σώματος, του προσώπου, των ματιών και του τριχωτού της κεφαλής θα ρυθμίζονται «κατά παραγγελία» των γονέων.

Αν μάλιστα αποδειχθεί πως υπάρχει γενετική βάση πίσω από την ανθρώπινη συμπεριφορά ή την ευφυία, τότε οι ελιτίστες γονείς θα υποκύψουν στον πειρασμό να εμφυτεύσουν στα παιδιά τους γονίδια που θα αυξάνουν την ευφυία, την πονηριά, την ευγλωττία, την ψυχραιμία, τη διπλωματικότητα και την αίσθηση ανωτερότητας, όσα δηλαδή προσόντα χρειάζονται στους αιώνιους κυρίαρχους του κόσμου.