Navi Voice

Από τις 16 έως τις 19 Οκτωβρίου 1813, η σύρραξη μεταξύ του στρατού του Ναπολέοντα και του Έκτου Συνασπισμού φτάνει στην κορύφωσή της, με τη μάχη να δίνεται στη γερμανική πόλη Λειψία.

Η μάχη αποκλήθηκε από τους Γερμανούς ιστορικούς ως Μάχη των Εθνών, καθώς θεωρείται η μεγαλύτερη στην Ευρώπη πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και σημαδεύτηκε από την ήττα του Ναπολέοντα από τους συμμαχικούς στρατούς της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, της Αυστριακής Αυτοκρατορίας, της Πρωσίας και της Σουηδίας.

Η ολέθρια εκστρατεία του 1812 στη Ρωσία, αποδεκάτισε και εξάντλησε τον ναπολεόντειο στρατό. Οι αντίπαλοί του βρήκαν μια εξαιρετική ευκαιρία να συσπειρωθούν εκ νέου εναντίον του. Από το καλοκαίρι ως το φθινόπωρο του 1813 συστήνεται από την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, τη Βρετανική Αυτοκρατορία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Πρωσία, τη Ρωσική Αυτοκρατορία, τη Σουηδία καθώς και μερικά γερμανικά κράτη ο Έκτος Συνασπισμός, με στόχο να πολεμήσει τον Ναπολέοντα.

Έχοντας αποτύχει να καταλάβει το Βερολίνο, ο Ναπολέων με τον στρατό του κινήθηκε δυτικά και διέσχισε τον Έλβα στα τέλη Σεπτεμβρίου. Μία ημέρα πριν την αποφασιστική μάχη, ο Ναπολέων τοποθέτησε το μεγαλύτερο τμήμα του στρατού του γύρω από την Λειψία. Σκοπός του ήταν να προστατεύσει τις γραμμές ανεφοδιασμού του και να αντιμετωπίσει εκεί τους Συμμάχους.

Την ίδια στιγμή, οι Σύμμαχοι, είχαν στη διάθεσή τους 200 χιλιάδες στρατιώτες, αφού η 1η Αυστριακή μονάδα του στρατηγού Κολλορέντο, η Ρωσική Στρατιά της Πολωνίας του στρατηγού Λεόντι Μπέννιγκσεν, καθώς και η Βόρεια Στρατιά του Μπερναντότ δεν είχαν καταφτάσει στο πεδίο της μάχης. Οι δυνάμεις των Συμμάχων επικεντρώνονταν στην Στρατιά της Βοημίας, η οποία συμπεριλάμβανε τον Αλέξανδρο Α' της Ρωσίας και τον βασιλιά της Πρωσίας, Φρίντριχ-Βίλγκελμ Γ'.

Το πρωί της 16ης Οκτωβρίου, οι Σύμμαχοι επιτίθενται από το βορρά και το νότο. Με συνολικά 190.000 άνδρες ο Ναπολέοντας και 330.000 οι Σύμμαχοι, οι δύο στρατοί βρίσκονται αντιμέτωποι. Η κατάσταση δυσκολεύει ιδιαίτερα για τον Ναπολέοντα όταν στις 18 Οκτωβρίου, οι Σύμμαχοι επιτέθηκαν απ' όλα τα σημεία του ορίζοντα.

Την ίδια στιγμή, οι Σάξονες σύμμαχοί του αποχωρούν. Στις 19 του μηνός και τελευταία ημέρα της μάχης, ο Ναπολέων άρχισε να υποχωρεί προς τα δυτικά, πάνω από τη μόνη διαθέσιμη γέφυρα του ποταμού Έλστερ. Ένα λάθος, ωστόσο, ανατίναξε τη γέφυρα, ενώ ήταν γεμάτη από Γάλλους στρατιώτες. Δύναμη 30.000 ανδρών παγιδεύτηκε στη Λειψία, την οποία αποτελούσαν η οπισθοφυλακή και οι τραυματίες Γάλλοι. Οι περισσότεροι συνελήφθησαν αιχμάλωτοι, ενώ αρκετοί πνίγηκαν, προσπαθώντας να περάσουν κολυμπώντας τον ποταμό. Μέχρι τις 13:00, η Λειψία είχε απελευθερωθεί από τους Γάλλους και ο Ναπολέων είχε ηττηθεί.

Υπολογίζεται ότι ο γαλλικός στρατός έχασε στη Λειψία 70-80.000 στρατιώτες, από αυτούς περίπου 40.000 νεκροί και τραυματίες, 15.000 αιχμάλωτοι, καθώς και 15.000 πιάστηκαν στα νοσοκομεία, και 5.000 Σάξονες, οι οποίοι αυτομόλησαν στους Συμμάχους. Εκτός από τις απώλειες στη μάχη, ο γαλλικός στρατός έχασε πολλούς στρατιώτες εξαιτίας της επιδημίας τύφου, επιστρέφοντας στη Γαλλία με μόλις 40 χιλιάδες στρατιώτες. Οι απώλειες των Συμμάχων ανέρχονταν στους 54.000 νεκρούς και τραυματίες, από αυτούς περίπου 23.000 Ρώσοι, 16.000 Πρώσοι, 15.000 Αυστριακοί και 180 Σουηδοί.

Με τη Μάχη της Λειψίας, ή αλλιώς Μάχη των Εθνών απελευθερώθηκαν όσα γερμανικά εδάφη τελούσαν ακόμη υπό γαλλική κυριαρχία. Στις 31 Μαρτίου 1814 οι σύμμαχοι μπήκαν στο Παρίσι. Στις 11 Απριλίου ο Ναπολέων παραιτήθηκε και εξορίστηκε στη νήσο Ελβα, όπου και έμεινε για 9 μήνες και 21 μέρες μέχρι την δραπέτευση του την 26 Φεβρουαρίου, 1815.

1. Είσαι σε ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Τον πλησιάζεις και του λες:
"Είμαι καταπληκτική στο κρεββάτι."
Αυτό λέγεται Direct Marketing.

2. Είσαι σε ένα πάρτι με παρέα και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Μια φίλη απ' την παρέα σου τον πλησιάζει, δείχνει εσένα, και...του λέει:
"Είναι καταπληκτική στο κρεββάτι."
Αυτό λέγεται Διαφήμιση.

3. Είσαι σε ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Τον πλησιάζεις και παίρνεις τον αριθμό του τηλεφώνου του. Την επόμενη μέρα τον παίρνεις τηλέφωνο και του λες :
"Γεια, είμαι καταπληκτική στο κρεββάτι."
Αυτό λέγεται Telemarketing.

4. Είσαι σε ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Σηκώνεσαι, ισιώνεις το φόρεμα σου. Τον πλησιάζεις και τον κερνάς ένα ποτό. Του λες "Μπορώ;" και του ισιώνεις τη γραβάτα ενώ ακουμπάς απαλά πάνω στο μπράτσο του, και του ψιθυρίζεις:
"Α, επίσης είμαι καταπληκτική στο κρεββάτι."
Αυτό λέγεται Δημόσιες Σχέσεις.

5. Είσαι σε ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Σε πλησιάζει αυτός και σου λέει:
"Έμαθα πως είσαι καταπληκτική στο κρεβάτι..."
Αυτό λέγεται Αναγνωρισιμότητα Προϊόντος.

6. Είσαι σε ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Τον πλησιάζεις και τον πείθεις να πάρει την φίλη σου σπίτι του.
Αυτό λέγεται πώληση προϊόντος.
Αυτός όμως δεν είναι ευχαριστημένος με την απόδοση της φίλης σου, και έτσι σε παίρνει τηλέφωνο.
Αυτό λέγεται Τεχνική Υποστήριξη.

7. Πας σε ένα πάρτι και στον δρόμο διαπιστώνεις πως μέσα σε όλα αυτά τα σπίτια που περνάς μπορεί να υπάρχουν ωραίοι άντρες. Σκαρφαλώνεις πάνω σε ένα παγκάκι που βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της γειτονιάς, και ξελαρυγγιάζεσαι φωνάζοντας:
"Είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι!"
Αυτό λέγεται Spam. (Ενοχλητική Αλληλογραφία)

Ο οίκος των Γλύξμπουργκ ανέδειξε έξι βασιλείς στην Ελλάδα μέχρι το δημοψήφισμα του 1974, με το οποίο ο ελληνικός λαός αποφάσισε την κατάργηση της μοναρχίας. Η ιστορία του.

Ο οίκος των Γλύξμπουργκ, μέλος του οποίου ήταν ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος ο οποίος έφυγε το βράδυ της Τρίτης (10/1) από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών, αποτελεί παρακλάδι του Οίκου του Γκλύξμπουργκ της Δανίας, που με τη σειρά του είναι και αυτός παρακλάδι του Οίκου του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόνντερμπουρκ-Γκλύξμπουργκ, μέλη του οποίου βασιλεύουν ή έχουν βασιλεύσει κατά καιρούς στη Δανία, τη Νορβηγία, την Ελλάδα και αρκετά βόρεια Γερμανικά κράτη.

Η οικογένεια πήρε το όνομα της από το Γκλύξμπουργκ (Glücksburg), μια μικρή παραλιακή πόλη στη νότια, γερμανική πλευρά του φιόρδ του Φλένσμπουργκ, που χωρίζει τη Γερμανία από τη Δανία. Το 1460 το Γκλύξμπουργκ περιήλθε, ως μέρος των συνενωμένων Δανο-Γερμανικών δουκάτων Σλέσβιχ και Χόλσταϊν, στον Κόμη Χριστιανό Ζ΄ του Όλντενμπουργκ, που το 1448 οι Δανοί είχαν εκλέξει βασιλιά τους ως Χριστιανό Α΄, όπως είχαν κάνει και οι Νορβηγοί το 1450.

Ο πρώην Βασιλικός οίκος της Ελλάδας ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Α΄, όταν ορίστηκε βασιλιάς των Ελλήνων και ανέδειξε έξι ανώτατους άρχοντες της Ελλάδας, μέχρι το δημοψήφισμα του 1974 με το οποίο ο ελληνικός λαός απέρριψε τη μοναρχία. Η Ελληνική συνταγματική μοναρχία έχασε την εξουσία, μετά την απόπειρα αντιπραξικοπήματος και τη φυγή στο εξωτερικί το 1967, με το σύνταγμα του 1968, διατηρώντας τυπικά τον τίτλο, αλλά με ορισμό αντιβασιλέα. Στο δημοψήφισμα του 1974 το 69,18% των ψηφοφόρων ψήφισε κατά της επιστροφής της μοναρχίας.

Το 1863 και με το όνομα Γεώργιος Α΄ ο Πρίγκιπας Γουλιέλμος της Δανίας εκλέχτηκε Βασιλιάς των Ελλήνων μετά από υπόδειξη των Μεγάλων Δυνάμεων της Ευρώπης. Ήταν νεώτερος γιος του Βασιλιά Χριστιανού Θ΄ της Δανίας. Ο Γεώργιος Α' ανέλαβε τη θέση μετά την ανατροπή του Όθωνα. Η αλλαγή βασιλιά δεν σήμανε μόνο την αλλαγής μιας δυναστείας αλλά και την μετάβαση σε ένα νέο πολίτευμα, αυτό της βασιλευομένης δημοκρατίας. Τελευταίος βασιλιάς της δυναστείας ήταν ο Κωνσταντίνος Β’.

από στρατιωτικούς, με τα αιτήματα τους να είναι κάθε άλλο παρά ριζοσπαστικά, ωστόσο όσον αφορά στη Δυναστεία απαιτούσε την απομάκρυνση των Πριγκίπων από το στράτευμα. Στη συνέχεια θα συμμετάσχει στους βαλκανικούς πολέμους. Ο Βενιζέλος, επιδιώκοντας την εθνική ενότητα, ζήτησε από τον Γεώργιο να τεθεί επικεφαλής του κινήματος εθνικής αναγέννησης. Ο γηραιός, πλέον, Βασιλιάς δεν εμπόδισε τον Βενιζέλο να κυβερνήσει ριζοσπαστικά, να ανασυγκροτήσει το ελληνικό κράτος, να προβεί σε γενναίες εσωτερικές μεταρρυθμίσεις και να δημιουργήσει ισχυρό στράτευμα.

Σύμφωνα με πρόσφατη στατιστική έρευνα περισσότεροι από 350.000 Έλληνες ασχολούνται σε εβδομαδιαία βάση με το μπιλιάρδο ερασιτεχνικά ενώ ο αντίστοιχος αριθμός σε όλο τον κόσμο είναι μεγαλύτερος των 100.000.000.

Το μπιλιάρδο είναι από τα δημοφιλέστερα παιχνίδια στον κόσμο και παρουσιάζει συνεχώς αυξητικές τάσεις.

Ένα άθλημα που ξεκινά από την αρχαία Ελλάδα.
Είναι πλέον διεθνώς αποδεκτό ότι το μπιλιάρδο ξεκίνησε από την αρχαία Ελλάδα, όπου τα πρώτα ευρήματα έρχονται από το 600 π.Χ.

Σε μαρμάρινη σκαλιστή πλάκα που σήμερα βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών αναπαρίσταται παίκτης μπιλιάρδου, που βέβαια θυμίζει παίκτη του σημερινού χόκεϊ επί χόρτου περισσότερο από μπιλιάρδο, αλλά δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η ιστορία των δύο αθλημάτων στα βάθη των αιώνων διασταυρώθηκε.

Η εικόνα του μπιλιάρδου μέχρι των 11ο αιώνα ήταν ακριβώς αυτή που θύμιζε το χόκεϊ, δηλαδή ένας παίκτης όρθιος ο οποίος με το ξύλο προσπαθούσε με την μία μπάλα να χτυπήσει τις υπόλοιπες που βρίσκονταν στο έδαφος.

Αμπρικοτίν - Abricotine
Λικέρ από μπράντυ και βερίκοκο. Παρασκευάζεται κυρίως στη Γαλλία και Ελβετία.

Αντβοκάτ - Advokaat
Λικέρ με βάση το κονιάκ, ζάχαρη και αυγό. Παρασκευάζεται κυρίως στην Ολλανδία.

Ακβαβίτ – Akvavit
Απόσταγμα σταριού, με προσθήκη κύμινου Παρασκευάζεται στη Σκανδιναβία.

Αμέρ Πικόν - Amer Picon
Πικρό απεριτίφ με βάση το πορτοκάλι, το κινίνο (κινίνη), τη γεντιανή και άλλα μπαχάρια Παρασκευάζεται στη Γαλλία.

Ανγκοστούρα – Angostura
Μπίτερ με βάση το ρούμι, αρωματικά χόρτα και ρίζες. Παρασκευάζεται στην Τρινιντάντ.

Άνισετ – Anisette
Ποτό με γεύση γλυκάνισου. Παρασκευάζεται κυρίως στη Γαλλία

Άπερολ – Aperol
Απεριτίφ πού γίνεται από ζάχαρη, οινόπνευμα, αφέψημα ραβεντιού, κίνα (κινίνη), γεντιανή κι άλλα αρωματικά χόρτα. Παρασκευάζεται στην Πάδουα της Ιταλίας.

Έϊπλ Μπράντυ - Apple Brandy
Απόσταγμα από μηλίτη.

Έϊπλ Τζάκ - Apple Jack
Απόσταγμα από μηλίτη

Έιπρικοτ Μπράντυ - Apricot Brandy
Λικέρ με βάση το μπράντυ και βερίκοκα

Αράκι – Araki
Λικέρ από χουρμάδες. Παρασκευάζεται στην Αίγυπτο.

Αρμανιάκ – Armagnac
Κονιάκ γαλλικό, απ' την ομώνυμη περιοχή.

Αρράκ – Arrak
Απόσταγμα ρυζιού και ζαχαροκάλαμου. Παρασκευάζεται στην Άπω Ανατολή

Αψέντι
Ποτό πρασινοκίτρινο, πού περιέχει μεγάλο ποσοστό οινοπνεύματος. Το βασικό του υλικό είναι η Artemisia absiuntium, αλλά χρησιμοποιούνται επίσης και ύσσωπο (issopo). μάραθος, ρίζες αγγελικής, γλυκάνισο, γλυκόριζα κι’ αλλά χόρτα. Στα 1797 ο Henri Louis Pernod πρωτάρχισε να το εμπορεύεται, αλλά καθώς είχε βλαβερές συνέπειες για τη δημόσια υγεία, το ποτό αυτό απαγορεύτηκε αργότερα. Από τότε, παρασκευάζεται ένα παρόμοιο στη γεύση ποτό, πού όμως δεν περιέχει αψέντι.

Άουρουμ – Aurum
Λικέρ με γεύση πορτοκαλιού. Παρασκευάζεται στην Ιταλία.

Μπακάρντι – Bacardi
Γνωστή για το ρούμι της, οινοποιία, πού ιδρύθηκε στα 1862 από τον Don Facundo Bacardi στην Κούβα. Η τωρινή της έδρα βρίσκεται στο Νασάου. στις Μπαχάμες. Έχει επίσης κι άλλα εργοστάσια στο Πορτορίκο, στο Μεξικό και στη Βραζιλία. Μερικά απ’ τα πιο γνωστά ρούμι είναι τα εξής Κάρτα ντε Όρο (Carta de Οrο), Ντάρκ Ντράϊ (Dark Dry). Ρούμι κόκκινο, Κάρτα Μπλάνκα (Carta Blanca), Λάιτ Ντράϊ (Light Dry). Ρούμι άσπρο, Ανέγιο (Anejo), Ρούμι παλιό.

Μπαγαθέϊρα – Bagaceira
Τσίπουρο που παρασκευάζεται στην Πορτογαλία.

Μπαράκ – Barack
Λικέρ ξηρό, από βερίκοκα. Παρασκευάζεται στην Ουγγαρία.

Μπέκερ - Becher
Λικέρ ξηρό. πολύ αρωματικό. Παρασκευάζεται στην Τσεχοσλοβακία.

Μπενεντικτίν – Benedictine
Λικέρ πού παρασκευάζεται από τους ομώνυμους μοναχούς, στο Φεκάν της Γαλλίας.

Μπύρα
Οινοπνευματώδες ποτά πού γίνεται απ’ τη ζύμωση αφεψήματος κριθαριού με προσθήκη ζυθόχορτου.

Μπίττερ – Bitter
Πικρό ποτό από μίγμα ριζών, χόρτων, φλοιών, καρπών, απ’ την οικογένεια των μουρών, πού χαρακτηρίζονται όλα απ την αρωματική και πικρή τους γεύση [Άνγκοστούρα, Πέσω (Peychaud), Μπίττερ όρεντζ (Bitter Orange), Άμποτ’ς (Abbott's) κ.τ.λ.].

Μπλάκμπερρυ Μπράντυ - Blackberry Brandy
Λικέρ με βάση το μπράντυ και μούρα

Μπόλς – Bols
Οινοποιία, πού ιδρύθηκε στα 1575 απ’ τον Lucas Bols. Παράγει διάφορα ποτά. μεταξύ των όποιων και- Αντβοκάτ (Advokaat). Λικέρ Μπανάνα (Creme de Bananes). Έϊπρικοτ (Apricot), Ντράϊ Όρεντζ (Dry Orange). Κουραχάο (Curasao), Κουραχάο Τρίπλ Σέκ (Curagao Triple Sec). Γκρήν Κουραχάο (Green Curacao). Κρέμ ντε Κακάο (Creme de Cacao), Τζιν (Gin). Σλόου Τζιν (Sloe Gin), Παρφαί Αμούρ (Parfait Amour) Τσέρρυ (Cherry). Ουϊσκυ (Whisky). Βαν ντερ Χούμ (Van der Hum), Τσέρρυ Μπράντυ (Cherry Brandy), Μπλού Κουραχάο (Blue Curasao). Μπλάκμπερρυ Μπράντυ (Blackberry Brandy) κ.τ.λ. Η οινοποιία Bols έχει έδρα στην Ολλανδία.

Μπράντυ – Brandy
Η ονομασία αυτή έχει υιοθετηθεί για να προσδιορίζει τα αποστάγματα κρασιών που δεν παρασκευάζονται στη Γαλλία

Μπρομπέεργκεϊστ – Brornbeergeist
Τσίπουρο από μούρα. Παρασκευάζεται στη Γερμανία.

Μπουτόν – Buton
Οινοποιία, με έδρα τη Μπολώνια της Ιταλίας, πού Ιδρύθηκε στα 1820. Παράγει διάφορους τύπους Μπράντυ και λικέρ, καθώς και το γνωστό Rosso Antico (Ρόσσο Αντίκο)

Μπύρ – Byrrh
Απεριτίφ πού παρασκευάζεται από Τυϊρ της Γαλλίας απ’ την ανάμιξη διάφορων κρασιών, χυμού σταφυλιού (πού δεν έχει υποστεί ζύμωση), πικρών ριζών, κινίνης.

Κατσάχα – Cachaga
Απόσταγμα απ' τη ζύμωση ζαχαροκάλαμου. Παρασκευάζεται στη Βραζιλία.

Κατσίρυ – Cachiry
Λικέρ από γλυκοπατάτες. Παρασκευάζεται στη Γουιάνα.

Καλόρικ Πάντς - Caloric Punch
Λικέρ που γίνεται από Αράκ, ρούμι, τσάι κι άλλα μπαχαρικά. Παρασκευάζεται στη Σκανδιναβία.

Καλβαντός – Calvados
Απόσταγμα μηλίτη. Παρασκευάζεται στη Γαλλία.

Καμπάρι – Campari
Οινοποιία, με έδρα το Μιλάνο. πού ιδρύθηκε στα 1360. Παράγει το γνωστό Μπίττερ Καμπάρι (Bitter Campari) από πικρές ρίζες, χόρτα και φλοιούς δέντρων, καθώς και το Κορντιάλ Καμπάρι (Cordial Campari).

Καπεριτίφ – Caperitif
Απεριτίφ που παρασκευάζεται στη Νότιο Αφρική

Κάρπανο – Carpano
Οινοποιία με έδρα το Τουρίνο της Ιταλίας, πού ιδρύθηκε στα 1786. Παράγει διάφορους τύπους Βερμούτ. όπως το Κάρπανο (Carpano), το Πούντ ε Μες (Punt e Mes), και το λευκό Βερμούτ.

Κασσί – Cassis
Λικέρ από (μαύρο) φραγκοστάφυλο. Παρασκευάζεται στη Γαλλία

Σαμπάνια – Champagne
Κρασί αφρώδες πού παράγεται στην ομώνυμη περιοχή της Γαλλίας.

Κασκαρίγια – Cascarilla
Λικέρ από τους καρπούς της κάσσιας. Παρασκευάζεται στη Νότιο Αμερική.

Σανέλ – Channelle
Λικέρ· με βάση την κανέλα, κι’ άλλα μπαχαρικά.

Σαρτρέζ – Chartreuse
Λικέρ πού παρασκευάζουν από χόρτα γάλλοι μοναχοί. Υπάρχουν δυο τύποι; πράσινο αρωματικά και οινοπνευματώδες και κίτρινο, αρωματικό και με λιγότερο οινόπνευμα.

Τσέρρυ Μπράντυ - Cherry Brandy
Λικέρ με βάση το μπράντυ και τα κεράσια.

Τσέρρυ Χήρινγκ - Cherry Heering
Λικέρ με γεύση κερασιού. Παρασκευάζεται ατή Δανία.

Σίντερ – Cider
Χυμός, από μήλα, ελαφρά οινοπνευματώδης.

Τσιντσάνο – Cinzano
Οινοποιία, με έδρα το Τουρίνο της Ιταλίας, πού ιδρύθηκε στα 1757. Παράγει διάφορους τύπους Βερμούτ, όπως: το Τσιντσάνο κόκκινο, το άσπρο και το Ντράι (Dry).

Κονιάκ – Cognac
Απόσταγμα κρασιού. Παρασκευάζεται στην ομώνυμη περιοχή της Γαλλίας. Τα κονιάκ παίρνουν την ονομασία τους, ανάλογα με το πόσο παλιά είναι, όπως;
Τριών Αστέρων : 4-7 ετών
V.O. (Very Old), Πολύ παλιό. : μέχρι 12
V.S.O (Very Superior Old), Πάρα πολύ παλιό: 12-17 ετών
V.S.O.P (Very Super Old Pale), Εξαιρετικά παλιό: 18-25 ετών
Ε.Ο. (Extra Old): Υπερβολικά παλιό: περίπου 50 ετών

Κουαντρώ – Cointreau
Οινοποιία με έδρα το Ανζέρ της Γαλλίας, πού ιδρύθηκε στα 1849. Παράγει το πασίγνωστο Κουαντρό, πού έχει βάση του το κονιάκ και το πορτοκάλι.

Κορντιάλ – Cordial
Ποτό, με βάση διάφορα αποστάγματα κι αρώματα πού παρασκευάζονται στην Ιταλία και στη Γαλλία.

O Μπράιαν Σάικς είναι καθηγητής της Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και είχε μία σημαντική επιστημονική σταδιοδρομία. Αφού ασχολήθηκε πρώτα με την έρευνα για τα αίτια των κληρονομικών ασθενειών των οστών , βάλθηκε να ανακαλύψει αν το DNA , το γενετικό υλικό , μπορούσε να επιβιώσει στα αρχαία οστά.

Απέδειξε ότι πράγματι μπορούσε. Η πρώτη αναφορά για εξαγωγή αρχαίου DNA από ανθρώπινα οστά ήταν δική του και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature το 1989. Από τότε ο Σάικς έχει κατ επανάληψη κληθεί , ως διεθνής αυθεντία , να εξετάσει διάφορες σημαντικές υποθέσεις , όπως ο Άνθρωπος των Πάγων , ο Άνθρωπος του Τσένταρ , καθώς και πολλά άτομα που ισχυρίζονταν πως ήταν απόγονοι της Ρωσικής Βασιλικής Οικογένειας. Μαζί με την ερευνητική του ομάδα συνέθεσαν την τελευταία δεκαετία το πληρέστερο οικογενειακό δέντρο DNA του ανθρωπίνου είδους.

Λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία DNA που είχε συλλέξει όλα αυτά τα χρόνια που έκανε μελέτες , ο Σάικς αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο με τίτλο : The seven Daughters of Eve (Στα Ελληνικά : Οι επτά κόρες της Εύας). Πρόκειται για ένα βιβλίο που αναλύει και προσδιορίζει την γενετική καταγωγή των Ευρωπαίων. Οι Επτά κόρες της Εύας είναι μια αφήγηση από πρώτο χέρι της έρευνάς του, για ένα ξεχωριστό γονίδιο που μεταβιβάζεται αναλλοίωτο από γενιά σε γενιά μέσω της μητέρας, επιτρέποντάς μας έτσι να ανιχνεύσουμε τους γενετικούς προγόνους μας στο χώρο και το χρόνο.

Ο καθηγητής Σάικς ανακάλυψε ότι σχεδόν όλοι οι σημερινοί Ευρωπαίοι κατάγονται από μία από τις επτά γυναίκες τις οποίες ονόμασε Ούρσουλα, Ξένια, Έλενα, Βέλντα, Τάρα, Κατρίν και Τζασμίν.Απ' αυτήν την εκπληκτική επιστημονική και περιπετειώδη αφήγηση μαθαίνουμε πού ζούσαν οι αρχαίοι γενετικοί μας πρόγονοι, πώς ήταν η ζωή τους, καθώς και ότι ο καθένας από μας είναι μια ζωντανή μαρτυρία της σχεδόν θαυματουργής δύναμης του DNA μας. Είναι ένα βιβλίο που όχι μόνο επανεξετάζει τον τρόπο με τον οποίο έχουμε εξελιχθεί, αλλά παράλληλα απευθύνεται στην αίσθηση που έχουμε για την ατομικότητα και την ταυτότητά μας.

Σχεδόν κάθε σύγχρονος Ευρωπαίος συνδέεται μέσω της μητέρας του, της μητέρας της μητέρας του, της δικής της μητέρας κ.ο.κ. με μία από επτά συγκεκριμένες γυναίκες που έζησαν 10.000 ως 45.000 χρόνια πριν και από τις οποίες προήλθαν οι πληθυσμοί της Ευρώπης. Με άλλα λόγια μόλις επτά γυναίκες, που μπορούμε να προσδιορίσουμε κατά προσέγγιση πότε έζησαν, είναι οι βιολογικοί μητρικοί πρόγονοι 650 εκατ. ζώντων Ευρωπαίων!

Αυτός ο εκπληκτικός ισχυρισμός ανήκει στον καθηγητή ανθρώπινης γενετικής στην Οξφόρδη Μπράιαν Σάικς και αποτελεί την καρδιά του βιβλίου του. Ο Σάικς άρχισε να αποκτά διεθνή αναγνώριση το 1989 καθώς ήταν ο πρώτος που κατόρθωσε να εξαγάγει γενετικό υλικό, DNA, από τα οστά ανθρώπου που έζησε εκατοντάδες χρόνια πριν. Έκτοτε γνώρισε ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες, όπως την ανάκτηση το 1994 DNA του λεγόμενου «ανθρώπου των πάγων», που έζησε στις Άλπεις πριν από 5.000 χρόνια.


Αν και από τεχνική άποψη η αποκατάσταση της αλληλουχίας των βάσεων που βρίσκονται σε κύτταρα ενός ανθρώπου που έχει πεθάνει εδώ και χιλιάδες χρόνια είναι από μόνη της ένα σπουδαίο επίτευγμα, το ενδιαφέρον ξεκινά από κει και πέρα. Τι πληροφορίες μπορεί να δώσει; Πώς μπορεί να συνδυαστεί με σύγχρονο DNA και σε τι συμπεράσματα να οδηγήσει;Ο συγγραφέας καταπιάνεται με αυτά τα ερωτήματα περιγράφοντας την προσωπική του επιστημονική εξέλιξη στο πλαίσιο της προόδου της γενετικής, όσον αφορά τις γνώσεις που παράγει για τη γενετική μας ιστορία.

Πρόκειται για μια συναρπαστική εκλαϊκευτική εξιστόρηση δοσμένη με αρκετό χιούμορ και επί μέρους «επεισόδια», όπως το γιατί ο homo sapiens δεν κατάγεται από τον άνθρωπο του Νεάντερταλ, την προέλευση των πληθυσμών της Πολυνησίας, τον ρόλο της γενετικής στη διαλεύκανση της τύχης των τελευταίων μελών της δυναστείας των Ρομανόφ αλλά και τη γενετική καταγωγή των... χάμστερ. Το βιβλίο γίνεται κατανοητό και από έναν αναγνώστη που δεν έχει γνώσεις βιολογίας. Πιθανόν θα δυσκολευθεί σε κάποια επί μέρους σημεία, κυρίως ως προς τεχνικά και μεθοδολογικά ζητήματα, αλλά με λίγη προσπάθεια θα συλλάβει την ουσία.

Και η ουσία έγκειται στο μιτοχονδριακό DNA.Το μιτοχονδριακό DNA βρίσκεται στο κυτταρόπλασμα και όχι στον πυρήνα του κυττάρου. Είναι το τμήμα του DNA που μεταβιβάζεται αποκλειστικά από τη μητέρα στο τέκνο της, χωρίς προσμείξεις από την πλευρά του πατέρα. Αυτό σημαίνει ότι μεταβιβάζεται απαράλλακτο από γενιά σε γενιά μέσω των θηλυκών απογόνων, εκτός αν επισυμβεί κάποια τυχαία μετάλλαξη. Οι γενετιστές έχουν επικεντρωθεί σε ένα προνομιακό για την έρευνά τους τμήμα του μιτοχονδριακού DNA, την περιοχή ελέγχου.

Αυτή η περιοχή φαίνεται ότι δεν επιτελεί κάποια λειτουργία και για αυτό αν παρουσιαστεί εκεί μετάλλαξη δεν επιφέρει αλλοιώσεις στον οργανισμό. Εχει προσδιοριστεί ότι γίνεται μια μετάλλαξη σε συγκεκριμένη θέση περίπου κάθε 10.000 χρόνια, ρυθμός πολλές φορές ταχύτερος από τις μεταλλάξεις που γίνονται στο υπόλοιπο DNA. Γιατί παρουσιάζει ενδιαφέρον κάτι τέτοιο; Διότι μπορούμε να υποθέσουμε με ασφάλεια ότι δύο άνθρωποι που παρουσιάζουν μία διαφορά στην περιοχή ελέγχου του μιτοχονδριακού DNA τους είχαν κοινό πρόγονο πριν από 10.000 χρόνια!

H συνδυαστική εφαρμογή όλων των παραπάνω σε εκατοντάδες δείγματα DNA σύγχρονων Ευρωπαίων, επεξεργασμένα με το κατάλληλο μαθηματικό μοντέλο, οδήγησε τον Σάικς στο κοινά αποδεκτό πια συμπέρασμα ότι το 95% των σημερινών γηγενών Ευρωπαίων προέρχεται από επτά διακριτές γενετικές πληθυσμιακέςομάδες. Καθεμία από τις ομάδες αυτές ξεκινά από μια συγκεκριμένη γυναίκα.Αντί να τελειώσει το βιβλίο κάπου εδώ, συνεχίζεται με το πλέον ευκολοδιάβαστο αλλά και πλέον αδύναμο, σε βαθμό απογοήτευσης, τμήμα του.

H επιστήμη παραχωρεί τη θέση της στην εικοτολογία και ο Σάικς βγαίνει από τα επιστημονικά του χωράφια για να εξιστορήσει συνοπτικά με παραστατικό τρόπο την υποθετική ζωή καθεμιάς από τις επτά «μητέρες» των Ευρωπαίων, στις οποίες μάλιστα δίνει και ονόματα. Διαβάζουμε, ας πούμε, ότι η Ούρσουλα γεννήθηκε πριν από 45.000 χρόνια στους πρόποδες του Παρνασσού! H διήγηση χαρακτηρίζεται από μετριότητα σε αφηγηματικό επίπεδο, αλλά το μείζον πρόβλημα είναι ότι οι σύντομες περιγραφές της ζωής τους - που δεν έχουν καμία σχέση με τη γενετική, αλλά με μια ερασιτεχνική πρόσληψη πορισμάτων της ανθρωπολογίας, της παλαιοντολογίας, της αρχαιολογίας και συγγενών κλάδων - βρίθουν αναχρονισμών, απόδοσης ψυχολογικών ιδιοτήτων εντελώς αληθοφανών, ατεκμηρίωτων διαπροσωπικών και διαφυλετικών σχέσεων.

Αν εξαιρέσουμε αυτό το κομμάτι, το βιβλίο είναι σαφώς καλογραμμένο. Μπορεί μάλιστα να διαβαστεί και ως μια εκ των έσω, βιωματική, εξιστόρηση του πώς παράγεται το επιστημονικώς σκέπτεσθαι και εργάζεσθαι. Μια δραστηριότητα με πολλές στιγμές βασανιστικής απομόνωσης σε αίθουσες εργαστηρίων, βιβλιοθήκες, λαβυρινθώδεις στοχασμούς, αλλά και ένα συλλογικό έργο στο οποίο συμβάλλουν χιλιάδες διαφορετικά πνεύματα που συμπληρώνουν, επιβεβαιώνουν, προσθέτουν ή αμφισβητούν, διαψεύδουν, διορθώνουν την υπό συνεχή αναθεώρηση επιστημονική γνώση· μια δραστηριότητα με στιγμές έμπνευσης και θριάμβου, αλλά και στιγμές αποτυχίας και απογοήτευσης· στιγμές που δοξάζεται το ήθος και η συνεργασία και άλλες που κυριαρχεί η εμπάθεια και ο πλέον επαίσχυντος ανταγωνισμός μα πάνω από όλα, μια δραστηριότητα που απαιτεί μόχθο, πάρα πολύ μόχθο.