Μιά φράση μιά ιστορια «Το ράσο δεν κάνει τον παπά»

Όταν ο Κολοκοτρώνης πολεμούσε στην Πελοπόννησο, είχε μαζί του κι έναν καλόγερο από το Άγιον Όρος, τον Μιχάλη Φούντα, που έκανε για δέκα άντρες στη μάχη.

Κάποτε βρέθηκε περικυκλωμένος από τους Αρβανίτες. Φυσικά πολέμησε σαν λιοντάρι, σκότωσε αρκετούς με τη χαντζάρα του, αλλά στο τέλος αναγκάστηκε να υποκύψει και πιάστηκε αιχμάλωτος.

Οι Αρβανίτες, βέβαια, γιόρτασαν το γεγονός. Όταν όμως ο Γέρος του Μοριά έμαθε για την αιχμαλωσία του λυπήθηκε κατάκαρδα. Αποφάσισε τότε να τον ελευθερώσει με έναν πολύ έξυπνο τρόπο. Πρόσταξε μερικά από τα παλικάρια του να συλλάβουν κάποιον «αξιωματικό» του εχθρού, ώστε να μπορέσουν να τον ανταλλάξουν με τον Φούντα.

Πραγματικά, δύο ημέρες αργότερα έπεσε στα χέρια τους ο αγάς Κιαμήλ, που διοικούσε σχεδόν ολόκληρη τη στρατιά. Αμέσως, ο Κολοκοτρώνης ζήτησε την ανταλλαγή του. Ο Αρβανίτης όμως ξαφνιάστηκε, γιατί δεν φανταζόταν ότι ήθελαν να τον ανταλλάξουν με έναν καλόγερο... φουστανελά και όχι με εκατό αιχμαλώτους.

Τότε ο Γέρος του Μοριά – σύμφωνα με τα όσα χαρακτηριστικά γράφει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Τάκης Νατσούλης στο βιβλίο του «Λέξεις και Φράσεις Παροιμιώδεις» του είπε χαμογελώντας:

«Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, αγά μου! Κι εγώ τον Μιχάλη Φούντα δεν τον αλλάζω με χίλιους σαν κι εσένα».