Navi Voice

«Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», και αν χρησιμοποιήσω και πολυτονικό, τον έπιασα τον Άδωνι, αλλά πιθανόν μόνο αυτόν θα πιάσω, διότι ο ΠαπαΛουκάς μας είπε πως καλύτερα να παίρνουμε ψίχουλα παρά να μην παίρνουμε καθόλου…..παρά!!!! Κάλιο πέντε και στο χέρι, δηλαδή, παρά δέκα και καρτέρι! Και τι καρτέρι και πού; Πού να στήσουμε ξόβεργες για να πιάσουμε κανένα ευρώ που θα κάνει ελεύθερη πτώση θέλοντας να ξεφύγει από καμιά παραφουσκωμένη τσέπη; Αλλά και οι παραφουσκωμένες τσέπες λιγόστεψαν, για να μην πω ότι δεν υπάρχουν πια και πάθω μεγαλύτερη μελαγχολία. Σαφάρι για τα χαμένα μας ευρώ να κάνουμε, ούτε σεντς δεν πρόκειται να αιχμαλωτίσουμε. Παλιότερα, θυμάμαι, όποια τσάντα κι αν άνοιγα, όλο και κάτι ψιλοξεχασμένα ευρώ θα έβρισκα, τώρα μόνο αναπτήρες της γνωστής εταιρίας καλλυντικών!!! Κάποτε στο αυτοκίνητο υπήρχαν πάντα ψιλά στη θήκη, κάτω από το χειρόφρενο, για διόδια και τσιγάρα. Τώρα ψάχνουμε πορτοφόλια και τσέπες, την τελευταία στιγμή, και το μποτιλιάρισμα πάει σύννεφο, αλλά επειδή γνωρίζουμε την κατάσταση οι συνοδοιπόροι οδηγοί, κάνουμε υπομονή και ακούμε κανένα τραγουδάκι παραπάνω μπας και κάνουμε κέφι πρωί πρωί…οπότε και η κοπέλα στα διόδια μας χαμογελάει υπομονετικά. Όσο για το τσιγάρο, είναι ήδη υπό περιορισμό!!!!! Άσε που στο σπίτι δίπλα στα κλειδιά, είχα πάντα ένα βαζάκι με κέρματα, τω καιρώ εκείνο. Τώρα τη θέση τους πήραν κάτι κοχύλια από τις διακοπές του ’99 στην Κω, όχι γιατί είχαν κάτι ιδιαίτερο αυτές οι διακοπές, αλλά τελευταία δεν έδινα και τόση πολλή σημασία στα βότσαλα της παραλίας και είναι τα μόνα που έχω!!!!!! Άρχισα να λυπάμαι και τους κλέφτες, διότι αν κάνει το λάθος και μπει στο σπίτι μου κλέφτης, το μοναδικό πράγμα που θα καταλάβει είναι ότι όντως έκανε μεγάλο λάθος που έχασε την ώρα του. Τζάμπα ο κόπος και η προσπάθεια. Τώρα, θα μου πεις, λυπάσαι τα κλεφτρόνια; Όχι βέβαια, αλλά φοβάμαι να μην καταλήξω κι εγώ. Κλεφτρόνι και αυτά, δανεικά είναι ξέρετε…αν δεν βρει αυτός να πάρει, δεν θα βρω κι εγώ και ποια η θέση μου ως μελλοντική συνάδελφος μου λέτε; Τώρα, πάλι, αν θελήσει να πάρει τους καναπέδες και την τραπεζαρία ας τα πάρει, χάρισμά του γιατί, θα το κόψουμε που θα το κόψουμε το φαγητό, την τραπεζαρία με τις δώδεκα καρέκλες τι να την κάνω; Τώρα, θα μου πεις, καυσόξυλα στο τζάκι, αλλά δεν έχω. Μία ενδοδαπέδια θέρμανση κατάφερα να βάλω έπειτα από τόσα χρόνια και τώρα την καμαρώνω σβηστή γιατί εκεί που πήγε το ρεύμα, αν τολμάς άναψέ την, πανέξυπνη ξανθιά!!! Που να το φανταστώ ότι θα κατέληγα να υπολογίζω ένα ένα τα ευρώ. Και αυτά που έχω και, πολύ περισσότερο, αυτά που δεν έχω. Και δημιουργούνται απορίες, στο μεταξύ, και απαντήσεις δεν παίρνω από κανέναν. Όπως για παράδειγμα, γιατί τα πεντοχίλιαρα δεν είναι πετσετάκια, να παίρνω με τη σέσουλα να γράφω ραβασάκια;; Και ερωτώ: γιατί, για να γράψω ραβασάκια, πρέπει να τα πάρω με τη σέσουλα και γιατί, στο κάτω κάτω να γράψω επάνω στα ωραιότατα πετσετάκια;;; Ποτέ δεν το κατάλαβα αυτό το τραγούδι, αλλά για να το λέει η συμπαθεστάτη Γλυκερία, κάτι θα ξέρει παραπάνω από εμένα. Πάντως ως πεντοχίλιαρο το χαρτονόμισμα είχε ένα κύρος, είχε μια αρχοντιά ο Κολοκοτρώνης που καμάρωνε επάνω στο τραπεζογραμμάτιο. Α ρε κατακαημένε Θεόδωρε που να ‘ξερες που θα καταλήξεις, για άλλη μία φορά!!! Στα σεντούκια καμιάς αποθήκης αυτού του κράτους που τόσο σε αγάπησε ως χαρτονόμισμα, γιατί ως άνθρωπο εν ζωή, σου έβγαλε την πίστη ανάποδα. Αμ ο άλλος ο ντόκτορας, ο Παπανικολάου; Που μας κοιτούσε από το υπέροχο δεκαχίλιαρο με ένα ύφος θαρρείς και έλεγε: «προσέξτε πως θα με χρησιμοποιήσετε γιατί έρχονται μέρες δύσκολες….μέρες πανούκλας», τον άκουγε κανείς; Όχι, γιατί το μυαλό μας ήταν στο πώς θα καταφέρουμε να το ξοδέψουμε στο βωμό της νυχτερινής μας διασκέδασης. Γιατί όνειρο ήτανε και πάει η μπαρότσαρκα μαζί και με τα άλλα όνειρα μας, δηλαδή…αυτό θα αφήνανε όρθιο οι αφιλότιμοι; Αλλά όσο να πεις μας έκαναν ανθρώπους αυτοί του Δ.Ν.Τ. γιατί ήμασταν κι εμείς πολύ παρακμιακοί τύποι, εδώ που τα λέμε. Πηγαίναμε στα καταγώγια και πετούσαμε τα γαρύφαλλα στις ημίγυμνες τραγουδίστριες και νομίζαμε ότι κάτι κάναμε, τρομάρα μας!!! Όσο πιο πολλά ήταν τα ιπτάμενα λέλουδα, τόσο το κύρος μας εκσφενδονιζόταν στα ύψη μπροστά στα μάτια του ιδιοκτήτη και της παρέας. Τώρα, βέβαια, αυτό το κομμάτι δεν έχει αλλάξει ακόμα, αλλά ποιος ξέρει πότε θα το ξαναζήσουμε εμείς αγαπητέ Έλληνα φορολογούμενε!!! Βάζω, λοιπόν, μία άνω τελεία και το θέμα των μπουζουκιών θα το θίξουμε μίαν ετέραν φοράν. Έτσι λοιπόν, μ’ αυτά και μ’ εκείνα, κατάφεραν και μας έκαναν κουλτουριάρηδες και μας έκλεισαν στα σπίτια μας για να συνδιαλέγομεν και να συντρώγομεν με τους κολλητούς μας πάνω σε μια νέα βάση πραγμάτων, πιο εκλεπτιστίκ!!!!! Αρχίζουμε να εκτιμούμε πρόσωπα και καταστάσεις που παλαιότερα δεν τους δίναμε την πρέπουσα σημασία και προσοχή. Μετρήσαμε τους φίλους και τους εχθρούς. Συζητήσαμε και ήρθαμε κοντά, προσπαθώντας να βρούμε λύσεις στα προβλήματα μας. Η ανάγκη για επικοινωνία έγινε μεγαλύτερη. Εκ των υστέρων καταλάβαμε πόσο περιττά ήταν τα περισσότερα από αυτά που κάναμε στο παρελθόν…περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις ή…και να «γελάς» με την κατάντια μας.
Δεν προσπαθώ να πω πως είμαστε καλύτερα τώρα, απλά προσπαθώ να βρω μία ηλιαχτίδα μέσα στη συννεφιά…

«Ούτε θα εμφανιστώ ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους». Με αυτό τον τρόπο απάντησε ο Θεσσαλονικιός ποιητής, Ντίνος Χριστιανόπουλος στη διάκρισή του με το μεγάλο βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού, παραπέμποντας σε παλιότερο κείμενό του (1979) με τον τίτλο «Εναντίον».

Ο 81χρονος λογοτέχνης απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.

«Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης απ' όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο "υπείροχον έμμεναι άλλων", που μας άφησαν οι αρχαίοι. Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου …» αναφέρει, μεταξύ άλλων, στο κείμενό του «Εναντίον» ο Ντίνος Χριστιανόπουλος.

Πρόστιμο ύψους € 500.000 επιβλήθηκε μετά από εισήγηση του Δ.Σ. του ΕΦΕΤ και υπογραφή του αρμόδιου Υπουργού σε βάρος της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Carrefour-Mαρινόπουλος. Ο ΕΦΕΤ επέβαλε το πρόστιμο εξαιτίας των επανειλημμένων υποτροπών της εταιρείας στην κατοχή και διακίνηση μη ασφαλών - ακατάλληλων τροφίμων! Μάλιστα, ο ΕΦΕΤ κάνει λόγο για μη συμμόρφωση της εταιρίας με τους προηγούμενους ελέγχους. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΕΦΕΤ, « ο Δ.Σ. του Φορέα εισηγήθηκε προς τον αρμόδιο Υπουργό και υπογράφηκαν οι σχετικές αποφάσεις : Την επιβολή προστίμου € 500 .000 στην εταιρία με την επωνυμία ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (είδος επιχείρησης : Υπεραγορά Τροφίμων) και διακριτικό τίτλο CARREFOUR ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε., που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Κανάρη αριθμός 9, εξαιτίας των επανειλημμένων υποτροπών της στην κατοχή και διακίνηση μη ασφαλών – ακατάλληλων τροφίμων και της μη συμμόρφωσής της στους προγενέστερους ελέγχους του ΕΦΕΤ, παραβάσεις που επιβεβαιώνονται και από τον έλεγχο που διενεργήθηκε στις 8.3.2011, έπειτα από καταγγελία, στo κατάστημα CARREFOUR της εταιρίας, στην Πυλαία Θεσσαλονίκης, οδός Τομπάζη αριθμός 15, κατά τον οποίο διαπιστώθηκε ότι η επιχείρηση κατείχε και διέθετε στην κατανάλωση ψάρια, τα οποία έφεραν ορατά, ζωντανά παράσιτα στα σπλάχνα τους, ήτοι τρόφιμα μη ασφαλή – ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση, τα οποία κατασχέθηκαν και καταστράφηκαν».

Σε φυλακή της Νέας Ζηλανδίας θα γιορτάσει τα 38α γενέθλιά του ο Γερμανός Κιμ Σμιτς, γνωστός και ως Kim Dotcom, ιδρυτής του Megaupload.

Οι αμερικανικές Αρχές σε συνεργασία και με άλλες χώρες προχώρησαν στο κλείσιμο της υπηρεσίας ανταλλαγής αρχείων Megaupload με τη κατηγορία της παραβίασης της νομοθεσίας περί πνευματικών δικαιωμάτων.

Ο Σμιτς και άλλα τρία άτομα συνελήφθησαν στη Νέα Ζηλανδία, ενώ τρία ακόμα άτομα καταζητούνται. Συνολικά 20 εντάλματα έρευνας εκτελέστηκαν σε εννέα χώρες.

Ο Κιμ Σμιτς γεννήθηκε στο Κίελο της Γερμανίας το 1974 και από μικρός είχε φανερώσει την κλίση του στους υπολογιστές. Όχι πάντα διά της νομίμου οδού.

Όπως αναφέρει η ισπανική εφημερίδα El Pais, ένα από τα πρώτα nicknames που χρησιμοποίησε ως χάκερ ήταν το Kimble, από τον Δρ Ρίτσαντ Κιμπλ της ταινίας Ο φυγάς με πρωταγωνιστή τον Χάρισον Φορντ.

Σύμφωνα με όσα αναφέρουv αρκετά μέσα ενημέρωσης, ήδη από την ηλικία των 15 ετών είχε καταφέρει να ελέγχει 12 τηλεφωνικές γραμμές, παράνομα φυσικά, χωρίς οι γονείς του να καταλάβουν το παραμικρό.

Στα 19 του είχε «χακέψει» τους υπολογιστές του Πενταγώνου, ενώ ο ίδιος υποστήριζε ότι είχε πετύχει το ίδιο και με τα συστήματα της NASA. Στην ηλικία των 20 ετών είχε ήδη συλληφθεί και καταδικαστεί για «ηλεκτρονική κατασκοπεία».

Περίπου την ίδια εποχή ίδρυσε μια διαδικτυακή επιχείρηση ασφάλειας με το όνομα DataProtect. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1990 κατάφερνε να κερδίζει ποσά με επενδύσεις σε επιχειρήσεις τεχνολογίας, αλλά και την πώληση του πλειοψηφικού του πακέτου στην DataProtect.

Ο ίδιος έγινε ιδιαίτερα γνωστός το 2001 χάρη σε μια απάτη που τον «φιλοδώρησε» με ποινή φυλάκισης 20 μηνών. Ήταν εκείνη τη χρονιά που ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει 50 εκατομμύρια δολάρια (38,6 εκατ. ευρώ) στην letsbuyit.com, μια διαδικτυακή επιχείρηση αγοραπωλησιών, η οποία ήταν έτοιμη να χρεοκοπήσει.

Προηγουμένως είχε αγοράσει μετοχές της επιχείρησης συνολικής αξίας 375.000 δολαρίων. Όπως ήταν αναμενόμενο, η πολυαναμενόμενη «σωτηρία» της επιχείρησης από τον ίδιο, εκτόξευσε στα ύψη τις μετοχές της, αλλά και τα δικά του κέρδη...

Κατά καιρούς έκανε και διάφορες εκκεντρικές εμφανίσεις που τον κρατούσαν στην επικαιρότητα. Δύο φίλοι του έχασαν τη ζωή τους την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και ο ίδιος πρόσφερε αμοιβή 10 εκατ. δολαρίων σε όποιον δώσει πληροφορίες για τον Οσάμα μπιν Λάντεν.

Κάποια στιγμή εμφανίστηκε με ένα μοντέλο από το Playboy σε ακτές της Καραϊβικής, δηλώνοντας ερωτευμένος.

Συχνά-πυκνά φωτογραφιζόταν (δίπλα) σε σκάφη ή ιδιωτικά τζετ και στη συνέχεια ανέβαζε τις φωτογραφίες στο προσωπικό του blog (Kimble.org), ώστε όλοι να πιστεύουν ότι είναι πλούσιος. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε και σε σκάφος στο λιμάνι του Μόντε Κάρλο για να παρακολουθήσει τη Fórmula 1.

Το 2005, έχοντας πλέον αποκτήσει και φινλανδικό διαβατήριο μετακομίζει στο Χονγκ Κονγκ, όπου ιδρύει την αυτοκρατορία του Megaupload. Σύμφωνα με την αμερικανική δικαιοσύνη, η οποία τώρα τον κυνηγά, η ζημιά που προκάλεσε από παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων αγγίζει τα 500 εκατ. δολάρια (386 εκατ. ευρώ).

Στη συνέχεια ήλθε η αγορά της πολυτελέστατης έπαυλης στη Νέα Ζηλανδία, όπου είχε στήσει το αρχηγείο του.

Εκεί οι αστυνομικοί εντόπισαν αυτοκίνητα πολυτελείας (όπως μια ροζ Κάντιλακ), έργα τέχνης κλπ. Ο ίδιος δεν έβγαινε συχνά από το σπίτι, ενώ τα Μέσα Ενημέρωσης της Ν.Ζηλανδίας μετέδωσαν ότι δεν ήταν και τόσο εύκολο να κάνουν έφοδο στο σπίτι, αφού ο Σμιτς είχε εγκαταστήσει δεκάδες περίπλοκα συστήματα ασφαλείας.

Πάντως, το τελευταίο διάστημα, σύμφωνα με όσα αναφέρει η El Pais, ο 38χρονος γνώριζε ότι τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Μάλιστα επιχείρησε να πείσει διάσημους Αμερικανούς καλλιτέχνες, όπως η Alicia Keys να συμμετάσχουν σε διαφημιστική εκστρατεία για το Megaupload, με την προϋπόθεση ότι θα έδινε το μεγαλύτερο ποσοστό των κερδών του στους καλλιτέχνες.

Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει. Τελευταία του ευκαιρία ίσως είναι ένας καλός δικηγόρος, για το οποίο φρόντισε: την υπόθεσή του θα αναλάβει ο Μπομπ Μπένετ, ο άνθρωπος που «έσωσε» τον Μπιλ Κλίντον στην υπόθεση Λεβίνσκι...

Ο Βασίλης Στεφανίδης, φανατικός ποδοσφαιρόφιλος, έχει την μεγαλύτερη συλλογή ποδοσφαιρικών αναμνηστικών αντικειμένων.
Έχει συλλέξει περισσότερα από 1000 αντικείμενα και συνεχίζει.
Η συλλογή του περιλαμβάνει 25 μπάλες, 450 λάβαρα, 60 φανέλες, 120 κασκόλ, 50 μπρελόκ και 300 καρφίτσες.
Τα παραπάνω προέρχονται από 250 ομάδες 50 χωρών του εξωτερικού και από 130 Ελληνικές ομάδες.
Ανάμεσά τους κάποια ιδιαίτερα σπάνια κομμάτια όπως η μπλε φανέλα της Εθνικής Πορτογαλίας, το λάβαρο του ευρωπαϊκού τελικού πρωταθλητριών 1983 καθώς και σπάνιες φανέλες και λάβαρα ομάδων της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.
Ο Βασίλης Στεφανίδης ζει στην Αθήνα.

Τον Απρίλιο του 1998 ο Άρης Ευαγγελινός και η σύζυγός του Ραλλού Γρομιτσάρη ίδρυσαν στο Ναύπλιο το πρώτο -και μοναδικό στον κόσμο- Μουσείο Κομπολογιού.
Συλλέγουν και μελετούν το κομπολόι από το 1958.
Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου ζούσε ο παππούς του κ. Ευαγγελινού πήραν τα πρώτα μαθήματα και έμαθαν τα «μυστικά» του.
Έτσι απέκτησαν μια μοναδική συλλογή στον κόσμο από 1.500 περίπου χειροποίητα κομπολόγια που χρονολογούνται από το 1700 έως το 1950, από ατόφιο κεχριμπάρι Βαλτικής Θάλασσας, κεχριμπάρι-μαστίχα, κεχριμπάρι-φατουράν, μαύρο (γιούσουρι) και κόκκινο κοράλλι, ελεφαντόδοντο, κόκαλο, κέρατο και άλλα υλικά.
Το κτίριο του Μουσείου βρίσκεται στην παλαιά πόλη του Ναυπλίου. Σε 4 αίθουσες του άνω ορόφου εκτίθενται κομπολόγια από τη συλλογή, με την ιστορική διαδρομή τους. Στο ισόγειο λειτουργεί εργαστήριο συντήρησης παλιών κομπολογιών και κατασκευής πιστών αντιγράφων των παλιών από χειροποίητες χάντρες, που φτιάχνονται σε ιδιόκτητα εργαστήρια στην Ανατολή καθώς και πωλητήριο.
Το Μουσείο και το εργαστήριο λειτουργεί σήμερα από την Ελένη Ευαγγελινού, κόρη του Άρη και της Ραλλούς.